کواکبیان صریح است، تند حرف می‌زند و اگر هم بخواهد موضع خود را در فضاهای مختلف به بیان‌های گوناگون تعبیر کند، اینجاست که کار خبرنگار دشوار می‌شود و به‌همین‌خاطر هم بهترین راه برای نوشتن مواضع او گرفتن تأییدیه سخنانش در مرحله نهایی انتشار اخبار است. جدای از این دشواری کواکبیان مرد سیاست است و در فضای سیاسی کشور پرتکاپو و خوش‌مصاحبه است؛ به‌همین‌دلیل هم تحلیل و پیش‌بینی اینکه او چه می‌گوید و چه می‌خواهد، برای جمعی سهل و برای جمعی سخت است. در این گزارش نگاهی انداخته‌ایم به فرازوفرودهای کارنامه خبری مصطفی کواکبیان.
بهانه؛ لغو دیدار با رئیس گروه دوستی پارلمان انگلیس
بهانه
برای نوشتن از مصطفی کواکبیان فراوان است؛ چون او همواره یا از تریبون
بهارستان یا با حضور در جمع خبرنگاران پارلمانی با صدایی بلند درباره آنچه
دیده یا فکر می‌کند، موضع می‌گیرد؛ اما او دیروز به‌عنوان رئیس گروه دوستی
پارلمانی ایران و انگلیس ملاقات خود با سفیر انگلیس در ایران را به دلیل
اظهارات اخیر ترزا می، نخست‌وزیر این کشور، به تعویق انداخت. کواکبیان در
مطلبی در صفحه توییتر خود نوشت: قرار بود به‌عنوان رئیس گروه دوستی
پارلمانی ایران و انگلیس این هفته سفیر انگلیس را ملاقات کنم که به دلیل
اظهارات خانم ترزا می ملاقات را به تعویق انداختم. دولت انگلیس سعی دارد
با ایجاد ایران‌هراسی تسلیحات بیشتری را به کشورهای عرب حاشیه خلیج فارس
بفروشد. انگلیسی‌ها فکر نکنند با ایران‌هراسی و فروش تسلیحات به کشورهای
عرب خلیج فارس می‌توانند منافع خود را تأمین کنند؛ چراکه قطعا در همکاری با
ایران بهتر می‌توانند به منافع خود به‌ویژه از لحاظ اقتصادی دست پیدا
کنند.
شناسنامه؛ ورودی ٦١ امام صادق
اسفند‌ماهی است و سال
٤١ در سمنان به دنیا آمد. ٢٠ساله بود که در دانشگاه امام صادق پذیرفته شد و
به تهران آمد. همان سال هم با همسر برادر شهیدش ازدواج کرد. حاصل این
ازدواج دو فرزند به نام‌های فاطمه و مجید است که فاطمه فارغ‌التحصیل ژنتیک و
مجید دانش‌آموز دبیرستانی است. او دانشجوی پیگیری بود و در آن سال‌ها
علاوه بر تحصیل دروس حوزوی تا پایان دوره سطح، مدرک لیسانس و فوق‌لیسانس
خود را در رشته علوم سیاسی از این دانشگاه گرفت و چند سال بعد هم دکترای
علوم سیاسی‌اش را از دانشگاه تربیت مدرس گرفت. حالا هم قریب به ١٠سالی
می‌شود که در دانشگاه علامه طباطبایی تدریس می‌کند.
کارنامه؛ از الخمینیون تا مردم‌سالاری
اولین تجربه
کار سیاسی او به سال‌های اوایل پیروزی انقلاب بر‌می‌گردد که او به صورت
خودجوش گروهی را برای تحقق دیدگاه‌های بنیان‌گذار جمهوری اسلامی به نام
«الخمینیون» تشکیل داد و به‌واسطه این تجربه هم بود که قائم‌مقام حزب
جمهوری اسلامی در سمنان شد. او سال‌ها بعد - سال ٧٦- به همراه چند چهره
اصلاح‌طلب مانند ابراهیم اصغرزاده، محمدرضا راه‌چمنی، الیاس حضرتی و... حزب
همبستگی ایران اسلامی را برای حمایت از دستاوردهای دوم خرداد تأسیس کردند و
نایب‌رئیس شورای حزب شد تا اینکه بعد از سه سال با دیگر اعضای حزب به
اختلاف خورد و از عضویت در همبستگی استعفا داد. پس از این استعفا خود صاحب
حزب جدیدی به نام مردم‌سالاری شد. او حالا حدود ١٠سالی می‌شود که دبیرکل
حزب مردم‌سالاری است.
کواکبیان، تجربه نمایندگی مجالس هشتم و دهم شورای اسلامی را دارد. او از نمایندگان پرحاشیه مجلس شورای اسلامی است. این حواشی نه به دلیل تذکرات پی‌در‌پی او در جلسات علنی بهارستان است و نه به دلیل حجم و بلندی صدایش در صحن علنی مجلس که بارها شنیده می‌شود؛ بلکه به دلیل جنس و سبک ویژه سخنوری اوست. تذکرات او همیشه یا با تکه‌پرانی همراه است یا خود او با کنایه سخن می‌گوید یا پاسخ سخنانش را با کنایه می‌گیرد. «پروفسور کواکبیان» و «غش نکنید» از‌جمله تکه‌هایی بوده که رئیس مجلس خطاب به کواکبیان به کار برده است.
سواد مدیریتی کواکبیان به کرسی‌های سبز‌رنگ بهارستان ختم نمی‌شود. او دو باری هم عزم کاندیداتوری در انتخابات ریاست‌جمهوری را کرده است؛ هر دو بار هم به صورت شخصی و به نام حزب یعنی حزب مردم‌سالاری. اولین‌بار سال ٨٤ و با شعار «تعمیق مردم‌سالاری با دولت خدمت» وارد کارزار ریاست‌جمهوری شد. او در آن ایام به مدیریت هشت‌ساله رئیس دولت اصلاحات خرده می‌گرفت و می‌گفت: «در دوره دولت اصلاحات، دولت‌سالاری به وجود آمد؛ نه مردم‌سالاری»؛ هرچند در نهایت انصراف داد و در آن انتخابات به صف حامیان شیخ مهدی کروبی پیوست.
بار دیگر هم در انتخابات یازدهمین دوره ریاست‌جمهوری بود که باز به میدان آمد، این بار شعارش را «دولت اخلاق» اعلام کرد. کواکبیان در این دوره از انتخابات احراز صلاحیت شورای نگهبان نشد. نکته دیگر در کارنامه خبری کواکبیان این است که او خود چهره‌ای رسانه‌ای است و مدیرمسئولی روزنامه مردم‌سالاری، صاحب‌امتیازی و مدیرمسئولی روزنامه محلی پیام استان سمنان و پیش‌تر در دهه ٧٠ هم سردبیری هفته‌نامه همبستگی (ارگان حزب همبستگی ایران) را برعهده داشت.
به نظر می‌رسد کواکبیان شیفته تجربه‌های جدید است. همان‌طور که از تحصیلات حوزوی به سمت دروس آکادمیک رفت، حالا هم می‌خواهد در کنار کار حزبی - سیاسی‌اش و نمایندگی‌اش در بهارستان به عرصه هنر هم ناخنکی بزند. کواکبیان در جدیدترین اقدامش به‌عنوان تهیه‌کننده با ساخت فیلم «خانم اصلاح‌طلب، آقای اصولگرا» وارد عرصه هنر و سینما شده است.
مواضع
برخی در فضای مجازی نسبت به عملکرد اصلاح‌طلبان مجلس دهم و
فراکسیون امید حرف‌وحدیث‌هایی مطرح می‌کنند که بنده به‌عنوان کوچک‌ترین این
فراکسیون می‌گویم که ما قطعا در زمینی که دیگران بخواهند برای ما طراحی
کنند، بازی نخواهیم کرد. قطعا از حقوق نمایندگان و جایگاه مجلس دفاع
می‌کنیم؛ اما هیچ‌وقت نمی‌خواهیم مجلس ششم تکرار شود. / خبرگزاری ایسنا،
آذر ٩٥.
با رویکرد تخصصی و کار کارشناسی درست می‌توان رابطه با
آمریکا را در شش ماه برقرار کرد که این امر براساس عزت، مصلحت، حکمت،
اقتدار ملی و قدرت ملی خواهد بود. / باشگاه خبرنگاران، اردیبهشت٩٢.
برخی‌ها با ما عکس یادگاری می‌گیرند و زنبیل‌شان را در جای دیگر می‌گذارند. / خبرگزاری تسنیم، مهر٩٥.
یک ساعت بدون رضایت مردم حکومت‌کردن، از نظر شرع جایز نیست. / سایت خبری آفتاب، اردیبهشت ٨٩.
بداخلاقی‌هایی از مناظره‌های سال ٨٨ شروع شد که تا امروز نیز ادامه دارد
که باید گفت یکشنبه سیاه در شأن جمهوری اسلامی ایران نبود. / فارس،
اردیبهشت ٩٢ .
ما کرسی‌های زیادی را نمی‌خواهیم، تنها ٢٩٠ کرسی مجلس
را می‌خواهیم و مجلسی می‌خواهیم که مانع حرف‌زدن علی مطهری نشود. / سایت
خبری انتخاب، دی ٩٣.
دلواپسان باید پاسخ دهند که چگونه می‌توان بدون انعقاد قرارداد نفتی کشور را اداره کرد. / سایت خبر آنلاین، شهریور ٩٥.
مدیریت انحصار‌طلبانه در شورای شهر تهران راه به جایی نخواهد برد/ خبرگزاری ایلنا، شهریور ٩٣.
آقای لاریجانی! شما با چه اختیاری و براساس کدام ماده آیین‌نامه داخلی
مجلس درباره لایحه برنامه ششم به رهبر معظم انقلاب نامه نوشته‌اید؟! چرا
شما از طرف مجلس به رهبر انقلاب نامه فرستاده‌اید؟ / سایت تابناک، مهر٩٥.
طرح ساماندهی دریافتی‌های مقامات و مدیران کشور «ماست‌مالیزاسیون» است. /خبرگزاری تسنیم، آبان ٩٥.