رویداد۲۴ سیما صابری: ارتفاع زیاد می‌تواند بر گوش‌ها و سلامت عمومی شما تأثیر بگذارد. اگر از مناطقی در سطح دریا به ارتفاعات بالا سفر می‌کنید، ممکن است "باروترومای گوش" و یا گرفتگی گوش ناشی از پرواز را تجربه کنید. این اتفاق در بهترین حالت، می‌تواند ناراحت کننده باشد و لذت شما از سفر به مناطق کوهستانی را با مشکل مواجه کند و در بدترین حالت، این حالت حتی می‌تواند تهدیدی برای سلامتی شما باشد.
باروترومای گوش یا گرفتگی گوش در ارتفاعات در اثر تغییرات فشار هوا در ارتفاعات بالا ایجاد می‌شود و منجر به ناراحتی و درد در گوش‌ها می‌شود. شیپور استاش گوش در واقع لوله‌ای است که وسط گوش شما را به حفره بینی یا سینوس و قسمت فوقانی گلو متصل می‌کند، علاوه بر این این ناحیه به تنظیم فشار گوش شما کمک می‌کند و ممکن است مسدود شود. باز نشدن در این ناحیه می‌تواند به تجمع مایع در گوش میانی منجر شود و احساس فشار در گوش و درد را برای شما ایجاد کند. مشکل در این ناحیه می‌تواند مشکلات دیگری مثل شنیدن صدا‌های غیرمعمول را هم ایجاد کند. در صورتی که اختلاف فشار در گوش و هوای بیرون خیلی زیاد باشد، حتام درد زیادی را احساس خواهید کرد. در واقع این امر به اختلال عملکرد لوله استاش گوش شما مربوط است.
علائم گرفتگی گوش در ارتفاعات یا باروتروما گوش می‌تواند شامل سرگیجه، مشکل شنوایی و احساس فشار در گوش شما باشد. اگر این اختلاف فشار در گوش ام به صورت ناگهانی اتفاق بیفتد حتی علائم ممکن است به درد، خونریزی بینی و آسیب به پرده گوش نیز منجر شود؛ بنابراین باید آن را جدی بگیرید. با این حال، معمولاً این اتفاق موقتی، برگشت‌پذیر است و خود به خود از بین می‌رود.
بیشتر بخوانید: گوش درد نشانه چیست؟
در واقع وقتی ارتفاع خود را کم می‌کنید، گوش درد شما نیز به سرعت بهبود می‌یابد. البته احساس آزاردهنده‌ای را تجربه خواهید کرد.
معمولاً اگر به علت پرواز به ارتفاعات و یا رفتن به مناطق کوهستانی دچار گرفتگی گوش بشوید پزشک به شما راهکار‌هایی برای متعادل کردن سطح فشار هوای داخل گوش شما پیشنهاد می‌دهد که شامل خمیازه کشیدن، جویدن آدامس، تمرینات تنفسی و مصرف آنتی هیستامین‌ها است که به کاهش آن کمک می‌کند، اما در صورت ادامه درد، برای جلوگیری از عفونت گوش باید با پزشک مشورت کنید. همچنین اگر نمی‌خواهید از پارگی پرده گوش رنج ببرید که ممکن است تا دو ماه طول بکشد تا بهبود یابد، بهتر است مراجعه به پزشک را جدی بگیرید.
معمولاً گرفتگی گوش مساله جدی نیست و با تغییر ارتفاعات مشکل برطرف می‌شود. با اینحال افراد به مقدار مختلفی این گرفتگی گوش را تجربه می‌کنند که در مواردی م یتواند خطرناک باشد و در این حالت‌ها مشورت با پزشک ضروری است. سرگیجه یکی از مواردی است که می‌تواند علامت باروتروما شدید یا طولانی مدت گوش باشد. باروترومای شدید می‌تواند باعث سرگیجه و ایجاد حالت تهوع و استفراغ شود. هنگامی که باروتروما باعث سرگیجه می‌شود، این می‌تواند نشان دهنده آسیب به گوش داخلی باشد و ممکن است با کاهش شنوایی نیز همراه باشد.
ارتفاع زیاد علاوه بر گوش‌های شما، می‌تواند بر سلامت کلی شما نیز تأثیر بگذارد. با افزایش ارتفاع، هوا رقیق‌تر و کمتر از اکسیژن اشباع می‌شود. هرچه بالاتر بروید، فشار هوا و سطح اکسیژن کمتر می‌شود. اگر بدن شما به ارتفاعات زیاد عادت نکند، ممکن است دچار بیماری ارتفاع نیز شوید. بیماری ارتفاع بیشتر در ارتفاعات خیلی بالا دیده می‌شود.
براساس یک تحقیق ۲۰ درصد از کوهنوردان، اسکی بازان و ماجراجویان که به ارتفاعات بین ۸۰۰۰ تا ۱۸۰۰۰ فوت سفر می‌کنند، دچار بیماری ارتفاع می‌شوند. این عدد در ارتفاعات بالای ۱۸۰۰۰ فوت به ۵۰ درصد افزایش می‌یابد. بدن ما با تطبیق تدریجی به ارتفاعات بالاتر، بهتر می‌تواند این تغییر را تحمل کند. اگر به سرعت صعود کنید - بیش از ۱۶۰۰ فوت در روز - در معرض خطر ابتلا به بیماری‌های ناشی از ارتفاع هستید.
علائم خفیف بیماری ارتفاع ممکن است شامل سردرد، بی خوابی، حالت تهوع، سرگیجه، استفراغ، خستگی، تنگی نفس، تند شدن ضربان قلب، بی حالی، بی اشتهایی و... باشد. موارد شدیدتر بیماری ارتفاع علائم عمیق تری دارد و به مراقبت پزشکی نیاز دارد، به ویژه اگر سرفه‌های مداوم، گرفتگی قفسه سینه، مشکل در نفس کشیدن، احساس عدم تعادل، دو بینی، گیجی یا تغییر رنگ پوست داشته باشید. عوارض خطرناک ارتفاع زدگی شامل ادم ریوی یا نفوذ مایع در ریه، تورم مغز، کما و مرگ است.
اگر مستعد مشکلات مربوط به ارتفاع هستید، در صورت امکان هنگام صعود به مقصد با ارتفاع بالا، چند توقف یا استراحت طولانی به خود بدهید و به آهستگی ارتفاع خود را افزایش دهید. این بهترین راه برای جلوگیری از مشکلات مربوط به گوش است. در این حالت به بدن و سیستم شما زمان داده می‌شود تا با محیط سازگار شود.
یکی دیگر از اقداماتی که باید انجام دهید این است که بدن خود را هیدراته کنید. این امر همچنین به این معنی است که از نوشیدنی‌هایی که ممکن است باعث کم‌آبی بدن شما شوند مانند کافئین و نوشیدنی‌های الکلی خودداری کنید و قبل از رسیدن مطمئن شوید که آب زیادی می‌نوشید.
سایر توصیه‌های پیشگیری از بیماری ارتفاع عبارتند از:
-وعده‌های غذایی مکرر و کوچک بخورید، به خصوص غذا‌های پر کربوهیدرات و کم چربی و پروتئین. در ارتفاعات بالاتر به کالری بیشتری نیاز دارید، به خصوص غلات کامل.
-در صورت تجربه علائم، انرژی زیادی مصرف نکنید و از ورزش شدید اجتناب کنید. تا زمانی که فرصتی برای سازگاری نداشته باشید، آرام باشید.
-سطح اکسیژن خون شما زمانی که در ارتفاعات بالا می‌خوابید در کمترین میزان است. در صورت امکان، اقامتگاه‌های شبانه خود را طوری برنامه ریزی کنید که در ارتفاع کمتری قرار داشته باشند.
هنگام سفر به کوهستان، اگر علائم بیماری‌های ارتفاع را تجربه کردید، اقداماتی را برای به حداقل رساندن اثرات آن انجام دهید