رویداد۲۴ حسین فلاحی: مانند بسیاری از گونه‌های پرندگان در مرغ ها، چشم‌ها به جای جلوی سر روی دو طرف سرشان قرارگرفته است. این ویژگی به مرغ ها میدان دید بسیار گسترده ای می دهد و مهمتر از آن به آنها کمک می کند تا حضور شکارچیان را تشخیص دهند. علاوه بر این، مرغ ها به عنوان حیواناتی که روزانه فعالیت دارند بینایی شان عمدتاً معطوف به تماشای روز است. اما مرغ ها چقدر می توانند در شب خوب ببینند؟ اگر این پرسش برای شما نیز پیش آمده که مرغ ها در تاریکی چقدر خوب می توانند ببینند، ادامه مطلب را بخوانید. در ادامه به پاسخ و همچنین حقایق جالب در مورد بینایی مرغ ها خواهیم پرداخت!
مرغ ها به دلیل ساختار چشم هایشان و چگونگی تکامل آنها در طی میلیون ها سال، دید در شب خیلی خوبی ندارند. به طور کلی، مرغ ها در شب نمی توانند خیلی خوب ببینند. علیرغم دید قدرتمند چهاررنگی که به آنها اجازه می دهد نور فرابنفش را ببینند، مرغ ها دید در شب بسیار ضعیفی دارند. این عمدتاً به دلیل داشتن سلول‌های مخروطی بسیار کم و ضعیف در چشمانشان است که به تماشای نور کم بسیار حساس نیستند.
مطمئناً مرغ ها در مورد درک رنگ ها از انسان ها پیشی می گیرند. در حالی که ما انسان ها بینایی سه رنگی داریم، بینایی مرغ ها چهار رنگ است. این فقط به این معنی است که آنها می توانند میدان بسیار وسیع تری از رنگ ها (از جمله نور UV) را نسبت به ما درک کنند.
متأسفانه به دلیل تکامل همگرا و روشی که مرغ ها (و اکثر پرندگان دیگر) از عصر دایناسورها در مقایسه با ما و پستانداران رشد کردند، چنین تکامل یافته اند تا در شب دید حساسی داشته باشند. در نتیجه سلول‌های میله‌ای و مخروطی در چشم‌های آنها نسبتاً ضعیف رشد کرده‌اند و در تاریکی نمی‌توانند به خوبی ببینند.
به بیان ساده، سلول‌های میله‌ای و مخروطی در چشم حیوانات تا حد زیادی مسئول درک رنگ و تمایز نور هستند. آنها به عنوان گیرنده های نور با جذب نور آن را از طریق فرآیندی به نام انتقال نوری به سیگنال های الکتریکی تبدیل می کنند.
مرغ ها مخروط های بسیار کمی دارند. سلول های مخروطی با واکنش سریع به تغییرات شدت نور کار می کنند و می توانند میزان بینایی کلی حیوان را تا حد زیادی افزایش دهند. از آنجایی که مرغ ها و بسیاری از پرندگان دیگر در بخش سلول‌های مخروطی کمبود دارند، توانایی خاصی برای آنها برای درک تغییرات نور و تاریکی نیز وجود ندارد.
با این حال، در روزروشن مرغ ها دارای دید چهار رنگ با ساختار دو مخروطی در چشمان خود هستند. این باعث می‌شود که آنها به‌طور منحصربه‌فردی قادر به تشخیص سریع تغییرات رنگ و حرکت اطراف خود باشند، البته نه به خوبی پرندگان شکاری ای مانند شاهین! در واقع، بینایی پرندگان از جمله مرغ ها بسیار پیچیده است. آنها فقط برای داشتن بینایی تکامل یافته اند که برای مشاهده نور روز بهتر از شب است!