رویداد۲۴ جهانبخش محبی نیا استاد دانشگاه و کاندیدای تایید صلاحیت شده مجلس، در تحلیل میزان مشارکت در انتخابات در مدت زمان باقی مانده تا انتخابات مجلس دوازدهم، به رویداد۲۴ می‌گوید: تصورم بر این است با نزدیک شدن به انتخابات، فضا از این حالت کرختی کمی بیرون خواهد آمد.
*همه قبول داریم که شرایط حاکم بر جامعه مطلوب نیست، اما این دلیل بر این نیست که نخبگان و فعالان سیاسی بهترین و ممکن‌ترین راه‌کار را انتخاب نکنند. یک دانشمند خارجی موضوع جالبی را می‌گوید، که همیشه برای انجام هرکار، یک راهی وجود دارد و چه بسا راه بهتری هم هست.
*نخبگان و انجمن‌های سیاسی باید پالایشی را در دنیای ذهنی و عینی خودشان انجام دهند و فکر نکنند بر بلندای جامعه‌ای هستند که هیچ مشکلی در آن دیده نمی‌شود. عمدتا کشور‌ها دچار مشکل هستند، اما سطح گرفتاری‌ها بسیار متفاوت است. نخبگان ضمن اینکه ایرادها و مشکلات را باید مطرح کنند، نباید خودشان، خودشان را به دار مجازاتی که هیچ دادگاهی تایید نکرده، بیاویزند.
*با مردم نمی‌شود با زور حرف زد؛ مسئولان دولت، پارلمان و سایر دستگاه‌ها باید راه‌کار‌های دعوت عینی از آن مردم را طراحی کنند. از منقدان و جریان‌های سیاسی می‌خواهیم که واقع‌بین باشند. این طرف هم مسئولان باید واقعیت‌ها را ببینند.
*اگر با مشارکت کم شور در انتخابات مواجه شویم، نهاد‌هایی که در دولت مسئولیت مستقیم دارند، مقصر هستند. مسئولان امر این مشکل را به موقع شناسایی نکردند و اقدامات لازم را به عمل نیاوردند. شخصا، وزیر کشوری را موفق می‌دانم که در دوران وزارت خودش، درصدی از رضایت مردم را به سمت قله بکشاند. هر وزیر کشوری که در دوران مسئولیت خودش، رضایت و مشارکت مردم را به طرف تنزل کشانده، باید جوابگو باشد. نمایندگان به جای اینکه با سپردن مسئولیت نمایندگی به وزارت کشور و تعیین دو بخشدار و معاون فرماندار، یک معامله سیاسی انجام دهند و صدای رهبری را هم دربیاورند، باید مراقب این رفتار‌ها باشند.
*عده‌ای از مردم تحت هیچ شرایطی در انتخابات مشارکت نخواهند کرد، زیرا سطح تحلیل آن‌ها مشارکت نیست. آن‌ها دنیای دیگری را می‌خواهند و طبیعتا من نمی‌توانم به آن‌ها حرفی بزنم، چرا که نه تنها حرف مرا قبول نمی‌کنند، بلکه من نیز خودم را در جایگاه توصیه نمی‌بینم. طیف دیگری از مردم حتما در انتخابات شرکت خواهند کرد. اینها هم امروز احتمالا در شک و تردید به سر می‌برند. به عنوان فردی که سال‌ها هم در سیاست عملی و هم سیاست نظری بودم، قهر با صندوق را نه تنها توصیه نمی‌کنم، بلکه معتقدم باید با هر سختی و مرارت هم که شده، جامعه، دولت، مسئولان و نخبگان را به این سمت ببریم که در سایه گفتگو و حرمت به دیگری، لباس آزادی، دموکراسی، عدالت و توسعه بر تن جامعه ایران بپوشانیم.
*اینکه برخی از مردم می‌گویند شرکت یا عدم شرکت در انتخابات تفاوتی ندارد را قبول ندارم. این تفکر پارادوکسیکال است. مجلس فعلی با مجلس قبلی و قبل از آن زمین تا آسمان فرق دارد. بی شک در مجلس قبلی این نگاه ناشیانه به مسائل سیاسی، اجتماعی و اقتصادی را نداشتیم. زمانی که مشارکت‌ها حداکثری بوده، صورت بندی‌های جامعه بسیار متفاوت بوده وقدرت درجامعه به سمت خواسته‌های مردم بوده است.
بیشتر بخوانید: نگذارید خالص‌سازان مملکت را درو کنند/ تغییرات کف خیابان رخ نمی‌دهد، پای صندوق انجام می‌شود
*میانگین مشارکت در انتخابات مجلس را بیشتر از ۵۰ درصد پیش بینی نمی‌کنم؛ شاید هم کمی خوشبینانه پیش بینی کردم.
*در کاهش میزان مشارکت، همه ما مقصر هستیم. نه تنها دولت، بلکه نخبگان و اپوزیسیون هم بی تقصیر نیستند. اپوزیسیونی که بر طبل نفرت، خشم و درگیری می‌کوبد، تقصیرش اتفاقا بیشتر است. انتخابات ابزاری در دست فلان جریان سیاسی، حتی ضد انقلاب نیست. حتی در داخل کشور هم نباید دستاویز یک گروه سیاسی خاص باشد.
*رویکردی که مجلس فعلی در پیش گرفته جواب نمی‌دهد. این رویکرد رفاه و معیشت مردم را سلاخی می‌کند. این رویکرد‌ها و نحوه مدیریت مجلس بر دولت حتما باید تغییر کند چرا که اگر تغییر نکند بازهم همان کرختی‌ها و بی تفاوتی‌ها نسبت به درد مردم ادامه خواهد داشت. نمایندگان هم باید خودشان را از دخالت در امور جزیی، عزل و نصب ها و پیگیری کار‌هایی که به شورا و دولت مربوط است، برهانند.
*درباره ترکیب مجلس دوازدهم باید بگویم که اصلاح طلبان جانی تازه پیدا خواهند کرد، مستقلان قوی‌تر می‌شوند، اما مجلس دست اصولگرایانی باقی می‌ماند که دیگر باید به پشت سرنگاه کنند و نسبت به تعهداتی که به مردم داده اند، بی‌اعتنا نباشند.