این روزنامه در بخش هایی از گزارش خود نوشت؛
خبرنگار ما از چند نمايندهاي كه به لابي آمده بودند پرسيد كه واقعا بين ١٧ تا ٢١ ميليون حقوق ميگيرند؟ پارسايي نماينده شيراز اول از همه گفت: به والله نه! باور كنيد كمتر از ٥ ميليون حقوق ميگيرم. در حالي كه جايگاه يك نماينده هم رديف جايگاه يك وزير است. نوروزي هم گفت حقوق ما بين سه و نيم تا پنج و نيم ميليون است. كلي هزينه به يك آدم بعد از اينكه نماينده ميشود تحميل ميشود. خب اينها را از كجا بدهيم؟ با همه اينها ما اعتراضي نميكنيم و كارمان را انجام ميدهيم. يك نماينده هم كه از اين سوال چندان خوشش نيامده بود، گفت دختر جان اصلا ميداني چرا بعضي از نمايندهها دنبال تحقيق و تفحص راه ميافتند يا به تنور استيضاح يك وزير ميدمند يا وقتي او را در مجلس ميبينند انواع و اقسام درخواستها را از او مطرح ميكنند؟ قيافه متعجب مرا كه ديد ادامه داد خب اگر حقوق نمايندگي ٢٠ ميليون بود كه نماينده دغدغهاي نداشت! خيلي از نمايندهها در همين هزينههاي ابتدايي خودشان درماندهاند ٢٠ ميليون كجا بود! نماينده ديگري همان موقع به ما اضافه شد. سوال را كه شنيد، گفت: بيآنكه اسمم را ببري بنويس كه گاهي مستمنداني به ما مراجعه ميكنند و لنگ صدهزار تومان هستند اما من نماينده ندارم كه به او كمك كنم.