رویداد۲۴ حسین فلاحی: سیستم فرماندهی نبرد یکپارچه (IBCS) یک سیستم فرماندهی نبرد دفاع هوایی و موشکی یکپارچه است که توسط نورثروپ گرومن، یک شرکت فناوری هوافضا و دفاعی مستقر در ایالات متحده توسعه یافته است.
این سیستم با واحدهای ارتش ایالات متحده برای نبرد در خط مقدم مستقر می شود. IBCS چندین سنسور و سیستم‌های تسلیحاتی را در یک شبکه ادغام می‌کند و تصمیم‌گیری سریع‌تر و درگیری کارآمدتر اهداف را در عملیات‌های نبرد چند دامنه‌ای امکانپذیر می کند. این سیستم قادر است در حالی که امکان همکاری و ادغام در سطح بالا را در بین شرکای ائتلاف فراهم می‌کند آگاهی موقعیتی، کارایی عملیاتی بهبود یافته و مرگ‌باری را برای جنگجویان جنگی فراهم کند.
این سیستم به عنوان بخشی از تلاش‌های مدرن‌سازی گسترده‌تر ارتش ایالات متحده برای همگام شدن با تهدیدات نوظهور و حفظ برتری تکنولوژیکی خود در برابر دشمنان مورد استفاده قرار می‌گیرد.
IBCS یک سیستم فرماندهی و کنترل پدافند هوایی و موشکی پیشرفته، نرم افزاری تعریف شده و مجهز به شبکه است. این سیستم با معماری ماژولار، باز و مقیاس پذیر طراحی شده است تا یک شبکه یکپارچه و گسترده با چندین سنسور و سیستم های تسلیحاتی ایجاد کند.
این سیستم امکان ادغام با سنسورها و سیستم های تسلیحاتی موجود و آینده را در فضای نبرد، صرف نظر از منبع، سرویس یا دامنه فراهم می کند. همچنین قادر است داده‌های حسگر چند سرویس را به سلاح‌های چند سرویسی سیستم‌های موجود و آینده، از جمله دارایی‌های مستقر در شبکه‌های مجهز به IP، سیستم‌های ضد پهپاد، هواپیماهای نسل 4 و 5، حسگرهای فضایی و غیره، متصل و ترکیب کند.
اجزای اصلی IBCS شامل رله‌های شبکه کنترل آتش یکپارچه، یک مرکز عملیات درگیری است که با فراهم کردن یک محیط مشارکتی تعاملی و ارئه یک نرم‌افزار مشترک برای ترکیب داده‌های حسگر، یک تصویر هوایی یکپارچه ایجاد می‌کند که به جنگنده‌های جنگ اجازه می‌دهد مناسب ترین سلاح را برای غلبه بر تهدیدات پدافند هوایی و موشکی به طور موثر و کارآمد انتخاب کنید. IBCS طیف وسیعی از حسگرها را ادغام و بهینه می کند تا به سرعت در مورد بهترین عامل برای دفاع در برابر تهدیدات دریافتی تصمیم گیری کند.
اولین بار سه آزمایش پروازی IBCS که بین مه 2015 و مه 2016 انجام شد، توانایی این سیستم را برای درگیری در مسیر مرکب و رهگیری همزمان موشک‌های کروز و بالستیک نشان داد.
نورثروپ گرومن متعاقباً این سیستم را برای شناسایی، ردیابی و درگیری های شبیه سازی شده اهداف هوایی در یک تمرین سه هفته ای به رهبری ارتش ایالات متحده در محدوده موشکی واست سندز در نیومکزیکو در سپتامبر 2018 آزمایش کرد.
این سیستم برای رهگیری موفقیت آمیز یک موشک کروز در برد طولانی با رهگیرهای پاتریوت، سنتینل و PAC-3 در آزمایشی که در آگوست 2019 انجام شد، استفاده شد. IBCS همچنین رهگیری همزمان دو موشک کروز رادار و سنسورهای F-35 در دسامبر 2019 و قابلیت همکاری آن با USMC TPS-59 را نشان داد.
در آگوست 2020، ارتش ایالات متحده آزمایش‌های پروازی دیگری را برای تعیین توانایی IBCS برای ردیابی، شناسایی، درگیری و دفاع در برابر اهداف مختلف، از جمله موشک‌های کروز کم‌پرواز و موشک‌های بالستیک بلند پرواز که در زمان‌ها، سرعت‌ها و زمان‌های مختلف پرتاب می‌شوند، انجام داد.
علاوه بر این، در یک آزمایش پروازی که در ژوئیه 2021 انجام شد، IBCS طیف گسترده‌ای از حسگرها، از جمله یک رادار زمینی/هوایی (G/ATOR)، دو رادار نگهبان ارتش، یک پاتریوت ارتش را ادغام کرد.
این آخرین آزمایش از هشت آزمایش پرواز توسعه‌ای/عملیاتی بود که مقیاس‌پذیری و انعطاف‌پذیری IBCS را در ارائه قابلیت‌های فرماندهی و کنترل همه دامنه مشترک (JADC2) به ارتش ایالات متحده و متحدانش نشان داد.
در آزمایش‌های پروازی گسترده، پتانسیل IBCS برای ادغام حسگرهای خدماتی متنوع مانند رادارها و حسگرهای نیروی دریایی AN/TPS-59 در هواپیمای F-35 نیروی هوایی و اتصال آنها با پرتابگرهای پاتریوت به اثبات رسیده است.
جنگنده های جنگی قادر خواهند بود ایستگاه زمینی مشترک تاکتیکی و سیستم دفاع هوایی در ارتفاع بالا را در IBCS ادغام کنند. این سیستم همچنین می‌تواند حسگرهای در دست توسعه، مانند سنسور دفاع هوایی و موشکی لایه پایین ارتش را ادغام کند.
توانایی این سیستم برای ادغام حسگرها و عوامل بین المللی از طریق توسعه نمونه اولیه مشترک توسط نورثروپ گرومن با شرکت های دفاعی اروپایی MBDA و ساب نشان داده شده است. نمونه اولیه با موشک مدولار ضد هوایی مشترک MBDA (CAMM) و رادار زرافه ساب در سال 2019 توسعه یافت.
ارتش ایالات متحده قراردادی پنج ساله به ارزش بیش از یک میلیارد دلار با شرکت نورثروپ گرومن برای تولید اولیه با نرخ پایین و تولید کامل IBCS در دسامبر 2021 منعقد کرد.
دولت لهستان نیز IBCS را به عنوان محور اصلی استراتژی نوسازی دفاع هوایی خود انتخاب کرده است. این کشور شش مرکز عملیات درگیری IBCS (EOCs) را به عنوان بخشی از برنامه دفاع هوایی و موشکی میان برد Wisla در می 2019 سفارش داد.
در ژوئیه 2022، نورثروپ گرومن اولین IBCS EOC را برای برنامه Wisla لهستان ارائه کرد که هدف آن جایگزینی سیستم‌های دفاع هوایی دوران شوروی این کشور با فناوری پیشرفته و ساخت غرب بود. IBCS در ماه می 2023 به توانایی عملیاتی اولیه با ارتش ایالات متحده دست یافت.
نوع پروژه: سیستم فرماندهی نبرد پدافند هوایی و موشکی یکپارچه
سازنده: نورثروپ گرومن
قابلیت عملیاتی اولیه: می 2023
اپراتورها: ارتش ایالات متحده و نیروهای مسلح لهستان