رویداد۲۴ سیما صابری: شکستگی پا یکی از مشکلات استخوانی است که ممکن است افراد در زندگی خود لااقل یکبار آن را تجربه کنند و این اتفاق تاثیر مهمی بر روند زندگی عادی فردا خواهد داشت. در این موارد مراجعه به چزشک برای درمان شکستگی پا توصیه می شود. بسته به اینکه چقدر شکستگی پای شما جدی باشد درمان های متفاوتی به شما توصیه می شود. در این مقاله در باره بهترین درمان شکستگی پا می خوانید.
شکستگی پا یک آسیب شایع در اندام‌های پایینی بدن است که معمولاً به دلیل فشردگی یا فشار زیاد بر روی استخوان‌ها و بافت‌های نرم پا ایجاد می‌شود. این مصدومیت ممکن است منجر به شکستگی استخوان، ترک منجر به خونریزی، آسیب به عروق و عصب‌ها یا آسیب به بافت‌های نرم ماهیچه‌ها شود.
علائم شکستگی پا شامل درد شدید، تورم، احساس گرمی یا قرمزی در منطقه آسیب دیده، عدم توانایی در حرکت پا و تغییر در شکل و طول پا می‌باشد. برای تشخیص شکستگی پا، معمولاً از رادیولوژی (پرتونگار) استفاده می‌شود که به کمک تصاویر اشعه اطلاعات دقیق‌تری درباره وضعیت استخوان‌ها و بافت‌های نرم فراهم می‌کند. در صورت تشخیص شکستگی پا، درمان مناسب شامل استراحت، استفاده از زانوبند و قرار دادن پای مصدوم در یک بوت خاص می‌باشد.
هر یک از انواع شکستگی‌ها نیاز به درمان مناسب و توجه ویژه دارند تا از عوارض جانبی جلوگیری شود و فرآیند بهبودی به خوبی پیش برود. شکستگی‌های استخوان پا ممکن است در انواع مختلفی رخ دهند، که شامل موارد زیر می‌شوند:
-در این نوع شکستگی، استخوان پا به طور کامل شکسته نمی‌شود و بافت‌های نرم پیرامون استخوان حفظ می‌مانند. این نوع شکستگی معمولاً با درد، تورم و محدودیت حرکت همراه است.
-در شکلی از شکستگی، استخوان به طور کامل شکسته و پاره می‌شود و ممکن است بافت‌های نرم پیرامون استخوان نیز آسیب ببینند. این نوع شکستگی معمولاً نیاز به جراحی برای تثبیت استخوان دارد.
-در برخی شکستگی ها، استخوان پا به شکل خمیده یا ترمز شده شکسته می‌شود. این نوع شکستگی ممکن است با آسیب به عروق و عصب‌ها همراه باشد و نیاز به تثبیت جراحی دارد.
-در نوعی از شکستگی استخوان پا به دلیل فشار زیاد به هم فشرده می‌شود. این نوع شکستگی ممکن است با آسیب به بافت‌های نرم و ترک خونریزی همراه باشد و نیاز به درمان جراحی دارد.
علائم شکستگی پا ممکن است شامل موارد زیر باشد:
درد شدید: درد شدید و ناگهانی در منطقه شکستگی، ممکن است اولین علامت شکستگی پا باشد.
تورم و قرمزی: منطقه شکسته شده معمولاً تورم و قرمزی نسبت به سایر مناطق پا دارد.
محدودیت حرکت: شکستگی پا می‌تواند باعث محدودیت حرکت در منطقه مورد آسیب شود.
افزایش حساسیت و درد در زمان لمس یا فشار به منطقه شکسته: لمس یا فشار به ناحیه شکستگی ممکن است درد و حساسیت بیشتری ایجاد کند.
شکل غیرطبیعی: استخوان پا ممکن است در نتیجه شکستگی شکل غیرطبیعی یا خمیده‌ای به خود بگیرد.
عروق و عصب‌های فشرده: در برخی موارد، شکستگی پا ممکن است باعث فشردگی عروق و عصب‌ها شود که منجر به کاهش حس در منطقه مورد آسیب می‌شود.
زمان بهبودی شکستگی پا بستگی به جدیت و نوع شکستگی، سن و سلامتی فرد و همچنین روش‌های درمانی استفاده شده دارد. اما به طور کلی، بهبودی یک شکستگی پا ممکن است تا چند هفته یا حتی چند ماه طول بکشد. برای مثال، شکستگی‌های ساده و دارای کمتر جدیت ممکن است تا چند هفته درمان و بهبود پیدا کنند، در حالی که شکستگی‌های جدی‌تر ممکن است نیاز به مداخله‌ای نظیر جراحی و فرآیند درمان طولانی‌تری داشته باشند. بعد از اینکه شکستگی بهبود پیدا کرد، فرد ممکن است نیاز به فیزیوتراپی و تمرینات تقویتی داشته باشد تا قدرت و انعطاف پا را بهبود بخشد.
کبودی پس از یک شکستگی پا معمولاً به دلیل خونریزی در اطراف منطقه آسیب دیده است. وقتی اتفاقی مانند شکستگی رخ می‌دهد، عروق خونی نزدیک به محل آسیب دیده ممکن است تخریب شده و خون به بافت‌های اطراف بیشتر از حد عادی نفوذ کند. این باعث تجمع خون در زیر پوست می‌شود و به وجود کبودی می‌افتد.
علاوه بر خونریزی، التهاب و تورم نیز ممکن است عوارض جانبی دیگری از یک شکستگی پا باشند که باعث کبودی و درد بیشتر می‌شوند. در هر صورت، کبودی پس از یک شکستگی پا معمولاً نشانه‌ای از فرایند بهبود است و معمولاً در طول زمان بهبود پیدا می‌کند.
ورم یا تورم پس از یک شکستگی پا ناشی از واکنش بدن به آسیب و التهاب است. وقتی یک استخوان شکسته می‌شود، بافت‌های اطراف آن آسیب می‌بینند و به علت ورود خون، سلول‌های التهابی و مایعات به منطقه آسیب دیده منتقل شوند. این باعث تورم و نفخ در منطقه شکستگی می‌شود.
ورم پس از یک شکستگی پا ممکن است باعث درد، سفتی و کاهش قابلیت حرکت منطقه دارای شکستگی شود. در برخی موارد، ورم ممکن است تا چند هفته یا حتی چند ماه پس از شکستگی ادامه داشته باشد. اما در اکثر موارد، ورم با گذشت زمان کاهش پیدا می‌کند و بهبود می‌یابد.
برای کاهش ورم پس از شکستگی پا، استفاده از یخ، استراحت، بلند کردن پا بالاتر از سطح قلب و استفاده از باند‌ها می‌تواند مفید باشد. در صورتی که ورم بسیار شدید یا به مرور زمان بدتر شود، بهتر است با پزشک خود مشورت کنید.
این نوع شکستگی در منطقه استخوان‌های لگن یا همان استخوان‌های تشکیل‌دهنده قسمت بالایی پا رخ می‌دهد. استخوان‌های لگن شامل استخوان فمور (ران)، تیبیا (ساق پا)، فیبولا (ساق پا) و پاتلا (زانو) می‌باشند. شکستگی پا از لگن معمولاً به علت تصادفات خطرناک، سقوط از ارتفاع، حوادث ورزشی یا ضربه شدید به پا رخ می‌دهد.
این نوع شکستگی در منطقه استخوان زانو رخ می‌دهد. استخوان زانو تشکیل‌دهنده قسمت مرکزی پا بوده و شامل استخوان‌های فمور، تیبیا و پاتلا است. شکستگی پا از زانو نیز ممکن است به علت ضربه شدید، فشار زیاد یا تصادفات ورزشی رخ دهد.
درمان شکستگی استخوان پا بستگی به نوع و شدت شکستگی، محل و تعداد شکستگی‌ها، سن و وضعیت عمومی بیمار دارد. در ادامه به روش‌های معمول درمان شکستگی استخوان پا اشاره می‌کنم:
برای شکستگی‌های کوچک و کم خطر، ممکن است پزشک توصیه کند استخوان به طور طبیعی ترمیم شود. این امر شامل استراحت، استفاده از مهارت‌های محدوده، و استفاده از بانداژ پشتیبان برای حفظ استحکام استخوان می‌شود.
برای شکستگی‌های جدی و پیچیده، ممکن است نیاز به جراحی باشد. در این روش، پزشک با استفاده از تجهیزات جراحی استخوان را تثبیت کرده و بهبود فرایند ترمیم را تسریع می‌کند.
پس از درمان شکستگی و جراحی، فیزیوتراپی ممکن است به عنوان بخش مهمی از درمان برای بهبود قدرت و انعطاف‌پذیری استخوان و عضلات پا مورد استفاده قرار گیرد.
درمان شکستگی پا معمولاً شامل استفاده از دارو‌های ضد درد و ضد التهاب، همچنین مکمل‌های ویتامینی و معدنی می‌شود. دارو‌های ضد التهاب غیر استروئیدی (NSAIDs) مانند ایبوپروفن (Advil) یا ناپروکسن (Aleve) که به کاهش التهاب، درد و تورم کمک می‌کنند. همچنین دارو‌هایی مثل پاراستامول (تایلنول) برای کنترل درد از سوی برخی پزشکان ممکن است تجویز شود. ضمناً ویتامین‌ها و مکمل‌هایی مثل کلسیم و ویتامین D برای تقویت استخوان‌ها و تسریع فرایند ترمیم استخوان به بیمار توصیه می‌شود.
به علاوه پزشک شما ممکن است دارو‌های ضد انعقاد ممکن است برای جلوگیری از تشکیل لخته خون در شکستگی‌های جدی مورد استفاده قرار دهد. ضمناض دارو‌های تقویت کننده استخوان مثل بیسفوسفونات که به تقویت استخوان و جلوگیری از ضعف استخوان کمک می‌کنند، نیز مفید هستند.