رویداد۲۴ سیما صابری: جویدن ناخن در بزرگسالان و کودکان ممکن است از مشکلات روانی مختلف نشأت بگیرد. این عادت ممکن است نشانه‌ای از اضطراب، استرس، یا افسردگی باشد. افرادی که تحت فشار زیاد قرار دارند ممکن است به جویدن ناخن روی آورند تا به طور ناخودآگاه به تسکین بیایند. این عادت ممکن است به عنوان یک رفتار خودآزمایی ناخودآگاه در واکنش به مشکلات زندگی بروز کند.
علاوه بر این، جویدن ناخن می‌تواند به عنوان یک شیوه‌ی خودآزمایی و کنترل در مواجهه با احساسات منفی مورد استفاده قرار گیرد. افرادی که دچار عصبانیت یا خشم هستند، ممکن است به جویدن ناخن روی آورده و این رفتار را به عنوان یک راه برای کنترل احساسات خود در نظر بگیرند. این عادت ممکن است به تدریج به یک وسواس تبدیل شود و مشکلات روانی بیشتری ایجاد کند. در نتیجه، مهم است که افراد با این عادت به حالت ذهنی خود توجه کافی داشته باشند و در صورت لزوم به کمک متخصصان مشاوره و روانشناسی مراجعه کنند.
اونیکوفاژی یا اختلال جویدن ناخن یک اختلال رفتاری است که در آن فرد به طور مداوم و به صورت ناخودآگاه ناخن‌های خود را می‌جود. این اختلال ممکن است به شدت ناخوشایند و مضر برای ناخن‌ها، پوست دور ناخن، و حتی باعث ایجاد عفونت‌های پوستی شود.
دلایل اصلی اونیکوفاژی ممکن است عوامل روانی، فیزیولوژیکی یا اجتماعی باشند. برخی از عوامل ممکن است شامل استرس، اضطراب، عصبانیت، عدم توانایی در مدیریت احساسات، کنترل کردن خشم، یا حتی کمبود عوامل غذایی مانند ویتامین ها و مواد معدنی باشد.
علاوه بر این، افرادی که به صورت ناخودآگاه به این عادت روی آورده‌اند ممکن است در دوران کودکی یا نوجوانی تجربه‌های منفی مربوط به این عادت داشته باشند. همچنین، این اختلال ممکن است به عنوان یک راه برای کنترل احساسات منفی و تسکین فشارهای روزمره در نظر گرفته شود. بهترین راه برای مدیریت این اختلال، مشاوره با یک روانشناس یا روانپزشک است. آنها می‌توانند به شما کمک کنند تا علل عمیق‌تر این اختلال را درک کنید و راه‌حل‌های مناسب برای مدیریت و درمان آن را پیدا کنید.برخی علل روانشناختی جویدن ناخن به شرح زیر است:
اختلال نقص توجه و بیش‌فعالی (ADHD)
اختلال افسردگی عمده (MDD)
اختلال وسواس فکری – عملی (OCD)
اختلال نافرمانی مقابله‌جویانه
اختلال اضطراب جدایی
سندروم تورت یا بیماری تیک
جویدن ناخن یک عادت ناخوشایند و مضر است که می‌تواند به ایجاد آسیب‌های جدی برای سلامتی ناخن‌ها و پوست دور آنها منجر شود. این عادت ممکن است باعث ترکیدگی، شکستگی و ضعف ناخن‌ها شود که باعث ایجاد ظاهر نامناسب و زشت برای ناخن‌ها می‌شود. همچنین، این عادت می‌تواند باعث ایجاد التهاب و عفونت در پوست دور ناخن شود که در برخی موارد نیاز به درمان دارویی دارد.
جویدن ناخن همچنین می‌تواند باعث ایجاد ترک‌ها و زخم‌های دردناک در پوست دور ناخن شود که ممکن است باعث خونریزی و درد شدید شود. این زخم‌ها همچنین باعث افزایش خطر عفونت پوستی می‌شوند و ممکن است نیاز به مراجعه به پزشک داشته باشد. ضمناً جویدن ناخن ممکن است باعث افزایش خطر انتقال عفونت‌های قارچی یا باکتریایی به ناخن‌ها و پوست دور آنها شود که درمان آنها زمان‌بر و پرهزینه خواهد بود. در کل، جویدن ناخن یک عادت مضر است که به طور جدی به سلامتی ناخن‌ها و پوست دور آنها آسیب می‌زند. همچنین جلوزدگی فک، عفونت معده و دستگاه گوارش، فاصله افتادن بین دندان‌ها، آسیب‌دیدن براکت‌های ارتودنسی و شل شدن آنها، ایجاد تبخال و آفت دهانی، التهاب پوست اطراف ناخن و خوردن مواد سمی لاک ناخن و راه یافتن مواد شیمیایی به داخل بدن از جمله دیگر عوارض ناخن خوردن محسوب می‌شود.
عادت کودکان در ناخن خوردن ممکن است به دلایل مختلفی روی دهد. معمولاً کودکان زیادی به این عادت روی می‌آورند چرا که به علت عدم توانایی برای بیان اضطراب و مشکلات خود اغلب راهی برای بروز آن ندارند. از عواملی که ممکن است باعث شروع یا ادامه این عادت در کودکان شوند عبارتند از:
استرس و اضطراب: کودکان ممکن است به ناخن خوردن روی آورند تا با استرس، اضطراب یا نگرانی‌هایشان برخورد کنند. این عادت برای آنها یک راه برای کاهش تنش و احساس راحتی ممکن است.
تقلید از دیگران: کودکان ممکن است این عادت را از دیگران، به ویژه از اعضای خانواده یا هم‌سن و سال‌های خود، تقلید کنند. اگر بین افراد نزدیکشان فردی با این عادت وجود داشته باشد، احتمال دارد که کودک نیز آن را تقلید کند.
کنجکاوی: برخی کودکان به ناخن خوردن به دلیل کنجکاوی و تمایل به بررسی و آزمون ناخن‌های خود روی می‌آورند.
عادت‌های خودآموز: بعضی کودکان ممکن است به صورت خودآموز و بدون دلیل خاصی به ناخن خوردن روی آورده و این عادت را در طول زمان تبدیل به عادت مزمن کنند.
عوامل فیزیولوژیک: برخی کودکان ممکن است به دلیل عوامل فیزیولوژیک مانند دندان‌های در حال رشد یا عفونت‌های پوستی به ناخن خوردن روی آورده باشند.
برای کمک به کودکان در ترک عادت ناخن خوردن، می‌توانید از روش‌های مختلفی استفاده کنید. اولاً باید منشأ اضطراب یا افسردگی در فرد را شناسایی کنید اما با توجه به اینکه هر فرد و شرایط آن فرد منحصر به فرد است، ممکن است برای هر کس روش‌های متفاوتی برای ترک ناخن خوردن مناسب باشد.
اهمیت تشویق و تحسین کودکان برای ترک عادت ناخن خوردن نباید مورد غفلت باشد. به جای انتقاد و سرزنش، باید کودک را برای هر تلاش موفق در ترک این عادت تحسین کرد و او را تشویق کرد.
به کودکان خود مکان‌ها و فعالیت‌های جایگزین برای ناخن خوردن ارائه دهید. مثلاً، می‌توانید به آنها چیزهایی برای بازی به جای ناخن خوردن پیشنهاد دهید.
ممکن است از روش‌های محافظتی مانند استفاده از دستکش یا چسب‌های ضد ناخن خوردن برای کودکان استفاده کنید. این روش‌ها می‌توانند به کودک کمک کنند تا به آگاهی بیشتری از عادت خود برسد و آن را کنترل کند.
تلخ کردن ناخن‌ها یکی از روش‌هایی است که به کودک شما کمک می‌کند تا عادت ناخن جویدن را کنار بگذارد. چرا که عملا یک عادت لذت بخش را برای او به یک عادت ناخوشایند تبدیل می کنید.
اگر کودکتان به اندازه کافی بزرگ هست که بتواند آدامس بجود، آدامس جویدن را امتحان کنید.