رویداد۲۴محمدمهدی تندگویان معاون سابق امور جوانان و زارت ورزش و جوانان و عضو سابق شورای شهر و عضو لیست صدای ملت، در گفتگو با رویداد۲۴ با اشاره به مشکلات حوزه جوانان که تاکنون خصوصا در مجلس و دولت فعلی به آن توجهای نشده است، میگوید: حوزه جوانان حوزه پرغصه و پر قصهای است که سالهاست به آن پرداخته نشده و اگر هم پرداخته شده باشد عمدتا شعاری بوده است که نتیجه آن را امروز در زمینههای مختلفی میبینیم.
محمدمهدی تندگویان معاون سابق امور جوانان وزارت ورزش، عضو سابق شورای شهر تهران و فرزند شهید محمدجواد تندگویان وزیر نفت دولت شهید رجایی است که در فهرست «صدای ملت» حضور دارد. در آستانه انتخابات دوازدهمین دوره مجلس شورای اسلامی با وی گفتوگویی درباره مسائل حوزه جوانان انجام دادهایم.
تندگویان درباره کمکاریها در حوزه جوانان و مسائلی که در این عرصه وجود دارد، گفت: «حوزه جوانان حوزه پرغصه و پر قصهای است که سالهاست به آن پرداخته نشده؛ اگر هم پرداخته شده باشد عمدتا شعاری بوده است که نتیجه آن را امروز در زمینههای مختلفی میبینیم. من معقتدم یکی از بزرگترین مشکلاتی که داریم چه در بحث جوانان چه در بحث آحاد جامعه این است که مسئولین پشت درهای بسته مینشینند و روی آمارها و تحلیلها برای مردم تصمیم میگیرند، بدون اینکه مردم اصلا حضور داشته باشند. اگر قرار است در شورای اجتماعی جوانان بنشینیم و درباره علت حضور و اعتراضات و خواستههای جوانان صحبت کنیم، حتما باید تعدادی از معترضین هم حضور داشته باشند. مگر میشود جامعه هدف ما در بحث تصمیم گیری در ارتباط با خودش حضور نداشته باشد، بعد ما برمبنای تحلیلی که چند نهاد و ارگان ارائه میدهند، مصوباتی را تعیین و ابلاغ کنیم؟
این فعال سیاسی و اجتماعی با بیان اینکه اگر کسی قرار است واقعا نماینده مردم باشد، باید برای هرنوع مصوبه و اتفاقی که وارد مجلس میشود، با رای و نظر مردم رای خود را صادر کند، گفت: این اتفاق باید با نظر مردم انجام شود، نه با آمار و اطلاعات مرکز پژوهشها و ... که هیچ کدام در جامعه ما واقعی نیست. اگر این آمارسازیها درست بود، حداقل الان باید کشور را در یک جایی کاملا متفاوتتر از حالا میدیدیم.
تندگویان با بیان این موضوع که بارها در گذشته اعلام کردهام که در دورهای ما براساس اعتقادات و باورها میگفتیم باید در انتخابات و موضوعات مختلف شرکت کنیم، گفت: نسل امروز ما منافع خودش را میبیند، حضورش در انتخابات چه نفعی برای خودش و هم نسل خودش دارد؟ به چه کسانی قرار است رای دهد؟ به کسانی که درباره اشتغالش تصمیم درست میگیرند؟ یا کسانی که صرفا براساس اعتقادات خودشان میخواهند یکسری مصوبات ابلاغی و بدون نظر گرفتن واقعیت، وارد مجلس شوند و تصمیم گیری کنند؟
معاون سابق وزارت ورزش در دولت حسن روحانی گفت: ما باید گفتمان نسل جدید را بپذیریم. وقتی تمام گفتمانی که این سالها از سوی نهادهای دینی و فرهنگ ما به کار برده شده بازتاب برعکسی دارد، یک جایی در این گفتمان خطا کردیم و این خطا را ادامه میدهیم. اگر بحث حجاب را مطرح میکنیم، نتیجه ۴۰ سال کار نهادهای فرهنگی ما چه بوده که نسل جدید رفتاری کاملا برعکس این سیاستگذاریها را از خود نشان میدهد. نباید تغییری در گفتمان خودمان با این نسل با زبان خودشان داشته باشیم؟ مگر حجاب و نماز ابلاغی است! باید بررسی کنیم که چرا این نسل گفتمان حاکمیت را اجرا نمیکند و بر اساس گفتمان خودش عمل میکند.
تندگویان با بیان اینکه اگر در مجلس باشم، اولین کاری که میکنم تکلیف شورای عالی انقلاب فرهنگی را مشخص میکنم، ادامه داد: شورایی چند دهه است که تشکیل شده، یک نفر بگوید خروجی این شورا با آن همه بودجه چه بوده و چه اتفاق مثبت فرهنگی در این کشور رقم خورده است؟ اکنون با خانواده و جوانانی روبه رو شدهایم که اساسا با مذهب مشکل دارند. حتی بخشی از فرهنگ ملی را زیر سوال میبرند و بخشی از آن هم اعتراضی است. خب در این ۴۰ سال نباید یک بار در گفتمانها تغییر رویه میدادیم؟ سالها بودجه کلان به این نهادها وارد میشود، اگر این نهادها نبودند آیا واقعا وضعیت خیلی بدتر بود؟ جز اینکه خیلی از فرهنگ و آداب رسوم طبیعی و مذهب و اعتقادات را زیر سوال بردیم، چه حاصلی داشته است؟
عضو سابق شورای شهر تهران ادامه داد: یکی دیگر از موضوعات، تحول بنیادی در ساختار آموزشی و پرورشی است. آموزش و پرورش ما دچار مشکلات جدی است. وقتی یک دانش آموزی فارغ التحصیل میشود، صرفا علم آموزی به او تحمیل شده و هیچ مهارتی به او یاد نداده اند، البته این شامل حال من و شما هم میشود. درسهایی خواندیم که بعد از ۵۰ سال بازهم به دردمان نمیخورد. نه مهارت زندگی، نه اشتغال، نه مهارت کار تیمی، نه مهارت ارتباطی و ... هیچ چیزی به آنها آموزش ندادیم و حالا این همه از آنها مطالبه داریم و سرکوبشان میکنیم. جوان باید اقناع شود که مسلمان است باید دوست داشته باشد نه اینکه صرفا به صورت زوری آنها را به او آموزش دهیم و نمرات دینی جبران سایر نمرههای کم دانش آموزان باشد. همین حالا در باره حجاب از علما یک پاسخ واحد دریافت نمیکنید. فرق عفیف بودن و محجبه بودن برای دانش آموز مشخص نشده است، نمیتوانیم بگوییم عفیف بودن ارتباطی با پوشش دارد. عفیف بودن در ذات آدمها است و این را متاسفانه به بچه هایمان یاد نداده ایم که اگر یاد داده بودیم حالا انقدر نگران پوشش آنها نبودیم.
عضو سابق شورای شهر تهران با اشاره به موضوع نبود طرح آمایش سرزمینی اشتغال، گفت: ۴ سال معاون امور جوانان بودم. بارها با نهادهای ذیربط مکاتبه کردم که آمایش سرزمینی اشتغال را به من بدهید. چرا که میخواستم با برنامهریزی برای ایجاد اشتغال در استانها و شهرستانها، از مهاجرت جوانان از محل سکونتشان به شهرهای دیگر جلوگیری کنم. وضعیت دانشگاهها و خروجی آنها را ببینید! بیشتر از ظرفیت و میزان نیازی که به یک رشته داریم، فارغ التحصیل داریم. مگر چند دکتری معماری میخواهیم؟ یک جایی باید آمایش و برخی از رشتهها را حذف کنیم، زیرا اصلا به آن دیگر نیازی نیست. با مهارتهایی که دانش آموزان باید در مدارس یاد بگیرند، شاید اصلا به این نتیجه برسد نیازی به دانشگاه رفتن ندارد، یعنی اگر یک جوشکار حرفهای شود، برایش صد برابر یک پزشک شغل وجود دارد با درآمد چندبرابری.
تندگویان ادامه داد: روسای جمهوری میخواهند مانند گداها به مردم پول دهند؛ مگر مردم گدا هستند؟ به جایش برای مردم اشتغال ایجاد کنید چرا که خودشان وقتی شغل و درامد داشته باشند میتوانند دولت را هم اداره کنند. یک جوان میخواهد یک کارگاه راه اندازی کند، باید از صد نهاد مجوز بگیرد، مگر چقدر فرصت دارد؟ هرجوان ایرانی در حال حاضر ۲ الی ۳ میلیارد اعتبار در اعتبارات کشور دارد. اگر دولت این پول را به جای این که به نهادها بدهد، به خود جوانان بدهد، نمیتواند شغلی راهاندازی و زندگیاش را اداره کند؟ اما حالا با وام ازدواج جوان چه کاری میتواند انجام دهد؟ پول جوانان را از آنها میگیریم و در نهادهای مختلف توزیع میکنیم که هیچ خروجی هم ندارد.
این فعال سیاسی با تاکید بر این موضوع که اگر قرار بود با رای ندادنمان باعث شویم مجلس یا نهادهای دیگر تشکیل نشود، یک بحث معقولی بود، گفت: چه ما رای بدهیم و چه رای ندهیم، سال آینده مجلس تشکیل میشود، اما با رای و جامعه حداقلی که برای ما اکثریت تصمیم گیری خواهند کرد. خروجی این مجلس چه نفعی برای ما دارد؟ مجلسی تشکیل میشود که در نهایت نه ما در شکل گیری آن نقش داشتیم و نه آدمهایشان شبیه به ما هستند و مشکلات نسل جدید را نه میفهمند و نه درک میکنند، اما برایشان تصمیمگیری میکنند. آیا خوب است اجازه دهیم کسانی که هیچ نسبتی با ما ندارند، اجازه پیدا کنند درباره ما تصمیم بگیرند؟ آیا آن زمان با اعتراض کاری میتوانیم انجام دهیم؟ نمیگویند آن زمان که میخواستید، میآمدید و تصمیم میگرفتید؟
عضو فهرست «صدای ملت» تصریح کرد: یک بخشی از مساله این است که مردم حق دارند بگویند هیچ فرقی بین افراد و احزاب نیست. فکر میکنم احزاب آن جایگاهی که باید را، دیگر در اختیار ندارند. ولی به هر حال یک جامعهای از خود مردم وجود دارد که میتواند مانند خود مردم حرف بزنند و اصلا حزبی هم نباشند؛ درست است که ممکن است گرایشهای فکری هر کدام از ما مشخص باشد، ولی تقریبا حزبی نیستیم. شخصا تاکنون در هیچ حزبی نبودم و اگر شورای شهر بودم هم از طرف خودم برای مردمم صحبت کردم. شاید مردم نیاز به افرادی دارند که تحت سلطه هیچ حزبی نباشند و فکرمیکنم لیست صدای ملت، این ویژگیها را داشته باشد، افرادی که کار اجرایی کردند و سوابق خوبی هم دارند.