رویداد۲۴ هدی کاشانیان: زیارت عاشورا از زیارتهایی است که در سیره و کلام معصومین (ع) و علمای بزرگ دین است و بر مداومت خواندن آن فراوان سفارش شده است. این زیارتنامه از سوی امام پنجم، امام محمدباقر (ع) به شیعیان آموخته شده است و مشتمل بر صد لعن و سلام و داراى ثواب بسیاری است. زیارت عاشورا خود منشوری است که از هر جهت نوری از آن جلوهگر است، چراکه این صحیفه بهانهای برای بیان مختصر، اما کامل از اسلام شناسی، معرفت شناسی، امام شناسی، جامعه شناسی و انسان شناسی است.
برای خواندن دعا آداب خاصی وجود دارد. برای اینکه به نتایج و آثار دعا برسیم، باید آنها را با آداب خاصشان و بر طبق دستورانجام دهیم.
۱- برای خواندن زیارت عاشورا بهتر است رو به مرقد امام حسین و یا رو به قبله بنشینید.
۲- ابتدا صد مرتبه ذکر الّله اکبر بگویید.
۳- در طول خواندن زیارت عاشورا مراقبت اعمال خود باشید.
۴- بهتر است هنگام خواندن زیارت عاشورا با کسی صحبت نکنید و این دعا را با خلوص نیت و توجه کامل بخوانید.
۵- عبارات زیارت عاشورا را درست و صحیح تلفظ کنید.
۶- زیارت عاشورا را از اول تا ابتدای صد لعن بخوانید.
۷- برای خواندن زیارت دستور مخصوص زیارت عاشورا دو رکعت نماز هدیه به حضرت ابا عبدالله خوانده شود، این نماز با نماز آخر زیارت عاشورا متفاوت است.
۸- پس از خواندن نماز هدیه صد مرتبه ذکر الّله اکبر بگویید.
۹- سپس لعن و سلام هر کدام صد مرتبه گفته شود.
۱۰- در پایان زیارت عاشورا دو رکعت نماز زیارت خوانده شود.
• امام محمد باقر (ع) به فردی به نام علقمه که درباره چگونگی زیارت امام حسین (ع) از راه دور سوال پرسیده بود، فرمودند: پس از آنکه به آن حضرت با سلامی اشاره کردی، دو رکعت نماز بخوان و سپس زیارت عاشورا را بخوان، هنگامی که این زیارت را خواندی در حقیقت او را به چیزی خواندی که هر کس از ملائکه که بخواهند او را زیارت کنند، به آن میخوانند و خداوند برای تو هزار هزار حسنه مینویسد و از تو هزار هزار سیئه دور مینماید و تو را هزار هزار مرتبه بالا میبرد. همانند کسانی هستی که در رکاب آن حضرت به شهادت رسیدند. حتی در درجات آنها هم شریک میشوید.
• در روایت دیگر از امام باقر (ع) میخوانیم: اگر مردم میدانستند زیارت امام حسین (ع) چه ارزشی دارد، از شدت شوق و علاقه میمردند و حسرت رسیدن به آن پاداشها، جسم و روح آنها را پاره پاره میکرد.
• امام صادق (ع) به یکی از یاران خود به نام صفوان، درباره اثرات زیارت عاشورا میفرمایند: زیارت عاشورا را بخوان و از آن مواظبت کن، به درستی که من چند خیر را برای خواننده آن تضمین مینمایم؛ اول: زیارتش قبول شود، دوم: سعی و کوشش او شکور باشد، سوم: حاجات او هرچه باشد، از طرف خداوند بزرگ برآورده میگردد و نا امید از درگاه او برنخواهد برگشت؛ زیرا خداوند وعده خود را خلاف نخواهد کرد.
• امام صادق (ع) همچنین فرمودند: خداوند سوگند یاد کرده که زیارت زائری که زیارت عاشورا را تلاوت نماید، بپذیرد و نیازمندیهایش را برآورده سازد. او را از آتش جهنم برهاند و در بهشت برین جای دهد و همچنین حق شفاعت و دستگیری کردن از دیگران را به وی عطا نماید.
• امام زمان (عج) در کتاب مفاتیح الجنان، قبل از زیارت جامعه کبیره و بعد از دعای علقمه، به سید رشتی اینگونه فرمودند: «شما چرا زیارت عاشورا را نمیخوانید؟ عاشورا، عاشورا، عاشورا».
از امام محمد باقر (ع) و امام جعفر صادق (ع) ۲۲ فضیلت برای زیارت عاشورا نقل شده است که اهمیت بالای آن را نشان میدهد.
اول: ثواب دوازده هزار حج.
دوم: ثواب هزار هزار جهاد.
سوم: ثواب دو هزار هزار عمره که همه آنها را با حضرت رسول (ص) و ائمه اطهار به جا آورده باشد.
چهارم: ثواب مصیبت هر پیامبرى از اولین تا آخرین.
پنجم: ثواب مصیبت هر رسولى.
ششم: ثواب مصیبت هر وصیى تا روز قیامت.
هفتم: ثواب مصیبت هر صدیقى تا روز قیامت.
هشتم: ثواب هر شهیدى تا روز قیامت.
نهم: بلندى مقام او صد هزار هزار درجه.
دهم: نوشته شدن هزار هزار حسنه.
یازدهم: محو شدن هزار هزار گناه.
دوازدهم: رسیدن به درجه شهداى با آن حضرت تا حدى که به هیئت آنها محشور شود و در مقامات آنها داخل شود.
سیزدهم: ثواب زیارت هر پیامبرى.
چهاردهم: ثواب زیارت هر رسولى.
پانزدهم: ثواب زیارت هر کسی که آن حضرت را از روزى که شهید شدهاند، زیارت نموده است.
شانزدهم: جواب سلام از آن حضرت به جهت قبولى زیارت او.
هفدهم: برآورده شدن حوائج، هرقدر و هرچند بزرگ باشند.
هجدهم: سرور قلب بر وجه دوام و همیشگى و روشنى چشم به واسطه رسیدن به آنچه طالب باشد.
نوزدهم: فوز به بهشت.
بیستم: سلامتى از آتش.
بیست و یکم: قبول شدن شفاعت او براى همه، از خویش و بیگانه، گرچه مستحق آتش جهنم باشند، جز دشمنان اهل بیت.
بیست و دوم: ضمانت موکد از امام صادق (ع) و از امام باقر (ع) و از امام زین العابدین (ع) و از اباعبدالله (ع) و از امام حسن (ع) و از امیرالمومنین (ع) و از حضرت رسول (ص) و از جبرئیل و از حضرت احدیت جلّ شأنه در حق زائر به این که زیارت او مقبول و سعى او مشکور است، یعنى که هیچ مانعى سبب رد آن نشود.
صفوان از اصحاب امام صادق (ع) از قول ایشان میگوید که آن حضرت به او فرمودند:ای صفوان! هرگاه تو را نزد خدای متعال حاجتی بود، پس زیارت کن اباعبدالله حسین (ع) را به این زیارت، در هر مکانی که هستی و بخوان دعای بعد از آن را و از پروردگار خویش حاجتت را بخواه، زیرا برآورده و مستجاب خواهد شد. خداوند متعال در وعدهای که به رسول خود داده، خلاف نفرموده است.
خواندن زیارت عاشورا آثار برکات زیادی دارد و بر اساس گفته آیتالله عبدالکریم حق شناس (ره) شما با قرائت چهل روزه زیارت عاشورا (چله زیارت عاشورا) میتوانید به حاجتهای بسیار بزرگ و نشدنی دست یابید. اگر برای رسیدن به حاجتی دست به دامان امام حسین (ع) شدهاید، زیارت عاشورای آن حضرت را چهل روز به روش منقول از آیت الله حق شناس بخوانید:
۱- تکبیر: صد مرتبه تکبیر (الله اکبر) بگویید.
۲- خواندن لعن و سلامهای زیارت عاشورا:
• لعنها: اللّهُمَّ الْعَنْ أَوَّلَ ظَالِمٍ ظَلَمَ حَقَّ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَآخِرَ تَابِعٍ لَهُ عَلَی ذلِکَ. اللّهُمَّ الْعَنِ الْعِصَابَةَ الَّتِی جاهَدَتِ الْحُسَیْنَ وَشایَعَتْ وَبایَعَتْ وَتابَعَتْ عَلَی قَتْلِهِ، اللّهُمَّ الْعَنْهُمْ جَمِیعاً
• سلامها: السَّلامُ عَلَیْکَ یَا أَبا عَبْدِاللّهِ وَعَلَی الْأَرْواحِ الَّتِی حَلَّتْ بِفِنائِکَ، عَلَیْکَ مِنِّی سَلامُ اللّهِ أَبَداً مَا بَقِیتُ وَبَقِیَ اللَّیْلُ وَالنَّهارُ، وَلَا جَعَلَهُ اللّهُ آخِرَ الْعَهْدِ مِنِّی لِزِیارَتِکُمْ، السَّلامُ عَلَی الْحُسَیْنِ، وَعَلَی عَلِیِّ بْنِ الْحُسَیْنِ، وَعَلَی أَوْلادِ الْحُسَیْنِ، وَعَلَی أَصْحابِ الْحُسَیْنِ.
۳- خواندن زیارت عاشورا: از ابتدای زیارت عاشورا تا ابتدای این دو فقره لعن و سلام را بخوانید.
۴- خواندن دو رکعت نماز: دو رکعت نماز به نیت هدیه به حضرت اباعبدالله الحسین (ع) بخوانید.
۵- تکبیر: دوباره صد مرتبه تکبیر (الله اکبر) بگویید.
۶- قرائت زیارت عاشورا: زیارت عاشورای امام حسین (ع) به همان روشی که در مفاتیح الجنان آمده است؛ یعنی زیارت عاشورا را از ابتدا تا انتها با همان صد لعن و صد سلام که در متن زیارت مکتوب است میخوانید.
۷- دو رکعت نماز زیارت: در آخر دو رکعت نمازی را که بعد از زیارت وارد شده است، بخوانید، زیرا این دو رکعت نماز، از اجزای زیارت عاشورای امام حسین (ع) محسوب میشود و باید خوانده شود.