رویداد۲۴ هنوز مدت زیادی از ظهور هوش مصنوعی نمیگذرد، اما میرود که جایگاهی انکارناپذیر در زندگی بشر امروز باز کند و ره صد ساله بشر را در یک روز طی کند.
کارل زیمر در مقالهای در نیویورک تایمز به این موضوع میپردازد و مینویسد در سال ۱۸۸۹، یک پزشک فرانسوی به نام فرانسوا-ژیلبرت ویول نمونه خون خودش را زیر میکروسکوپ بررسی کرد. او کشف کرد وقتی بدن گلبول قرمز بیشتری لازم دارد، میتواند بهتناسب نیاز بسازد. در اوایل دهه ۱۹۰۰، دانشمندان این نظریه را مطرح کردند که محرک تولید گلبول قرمز هورمون است. هفت دهه بعد، پژوهشگران پس از تصفیه ۶۷۰ گالن ادرار، این هورمون را پیدا کردند؛ و پس از حدود ۵۰ سال، زیستشناسان در اسرائیل سلولی نادر در کلیه یافتند که وقتی اکسیژن بدن خیلی پایین میآید، این هورمون را تولید میکند. نام این سلول نورن است.
در واقع، ۱۳۴ سال طول کشید تا بشر سلول نورن را کشف کند. اما تابستان گذشته، رایانه توانست این سلول را در شش هفته کشف کند. این کشف زمانی رخ داد که پژوهشگران دانشگاه استنفورد به رایانهها برنامه دادند تا زیستشناسی را بهصورت خودآموز یاد بگیرند. این رایانهها یک برنامه هوش مصنوعی مشابه چتجیپیتی داشتند. پژوهشگران استنفورد رایانه را با دادههای خام میلیونها سلول و ترکیب شیمیایی و ژنتیکیشان آموزش دادند، اما به رایانه توضیح ندادند که این اندازهگیریها چه معنایی دارد.
رایانه دادهها را بهتنهایی پردازش کرد، و در یک فضای چندبعدی وسیع، مدلی از تمام سلولها بر اساس شباهتشان به یکدیگر ایجاد کرد.
بیشتر بخوانید: رباتهای قاتل؛ آیا جنگافزارهای خودمختار سرنوشت جنگهای آینده را به دست میگیرند و انسانها را حذف خواهند کرد؟
این نرمافزار یکی از چند برنامه جدید مبتنی بر هوش مصنوعی، موسوم به مدلهای بنیادی است. کارکرد این مدلها فقط مرتبسازی اطلاعاتی نیست که زیستشناسان جمعآوری میکنند، بلکه نحوه کار ژنها و رشد سلولها را کشف میکنند.
در حالی که این مدلها با دادههای آزمایشگاهی و قدرت رایانش بیشتر بزرگتر میشوند، دانشمندان پیشبینی میکنند که این مدلها شروع به کشفهایی بنیادیتر خواهند کرد. ممکن است اسراری از سرطان و سایر بیماریها فاش کنند. ممکن است روش تبدیل یک نوع سلول به سلولی دیگر را پیدا کند.