رویداد۲۴| ملیکا فروغی: سمفونی حیوانات» داستان منِ سیزده تا پانزده ساله است و به احساسات و عواطفی اشاره دارد که نوجوانان در این سن عموما با آن دست و پنجه نرم می‌کنند. اما این کتاب در زمانی نوشته شده که من شانزده تا هجده سال سن داشتم.
به دلیل اشاره به زمان‌های مختلف در کتاب می‌توان گفت که این کتاب تا حدودی به سه سال دوم نوجوانی و هر آنچیزی که مرتبط با آن دوره است اشاره می‌کند.
جالب است بدانید که این کتاب نه فقط برای نوجوانان بلکه برای بزرگسالان هم مناسب است، چرا که با شفافیت و صراحت، می‌تواند اطلاعاتی را درباره نسل جدید به شما بزرگسالان ارائه کند و در عین‌حال همدلی و هم ذات پنداری را در میان شما شکل دهد.
در زمان خواندن کتاب سمفونی حیوانات، باید خود را نوجوانی تصور کنید که کوچک‌ترین اتفاقات زندگی، خانواده، دوستان و مدرسه بر روی شما تاثیر می‌گذارد و شما مانند خمیری در حال ورز داده شدن هستید و آن خمیر، «صرفا آینه‌ای از خود واقعی» شما است که در این مسیر بار‌ها به اشتباه گمان می‌کنید این همان چیزی هست که هستید! اما در طول مسیر به مرور متوجه خواهید شد، که شما «خمیر» نیستید، شما کسی هستید که آن خمیر را «ورز» می‌دهد و او «خودِ شماست».
«سمفونی حیوانات» به شناخت اشاره می‌کند؛ شناخت خود، شناخت دیگری و محیط اطراف و همراه با خاطره‌هایی که شما می‌خوانید، متوجه خواهید شد که دلیل گفته شدن هر یک از خاطرات چیست و ارتباط آن به آینده‌ی نویسنده که در کتاب ذکر می‌کند و درمورد آن صحبت می‌کند، کجاست؟
شخصیت‌های این داستان همگی نوجوان هستند و مخاطبان این کتاب، با دنیایی مواجه هستند که «کوچک‌ترین مسائل جدی گرفته می‌شود» و برای شخصیت ها، مسائلی مهم و حیاتی هستند. من معتقدم دومین مرحله‌ای که پس از کودکی می‌تواند بسیار اثرگذار باشد، «نوجوانی» است. به عنوان نوجوان وقت و نویسنده این کتاب، سعی کرده‌ام تمامی مسائلی که برای من به عنوان یک «نوجوان» در آن زمان، تاثیرگذار بوده را بازگو کنم.
به نوعی این کتاب برای من به مثابه یک تحقیق است؛ تحقیق درباره اینکه دقیقا چه اتفاقی برای آدم‌ها می‌افتد وقتی دیگر «نوجوان» نیستند؟ هنگامی که کتاب را می‌خوانید، شاید گاهی حس کنید که دارم با شما حرف می‌زنم، اما بیشتر از اینکه مخاطب حرف‌های من شما باشید، من درگیر مکالمه‌ای طولانی با خودم هستم که سعی داشته‌ام با این کتاب، شما را هم وادار به حرف زدن با خودتان کنم.
اما مسئله دیگری که در «سمفونی حیوانات» به آن اشاره شده است بحثِ همیشگی «گذرِ زمان» است. از دید نوجوانانی که نمی‌خواهند بزرگ شوند و بزرگ شدن برای آن‌ها به معنای «پایان همه چیز» است، طبیتا این کتاب می‌تواند برای همه کسانی که در سنین مختلف با این مسئله درگیر هستند مناسب باشد، آدم‌های بزرگی که هنوز خودشان را «بچه» تلقی می‌کنند و آسیب‌هایی که ماندن در یک سن! می‌تواند برای تمامی ما به همراه داشته باشد.
یعنی کسی هم هست که بخواهد و علاقه داشته باشد که بزرگ باشد؟ بله، البته که هست. اما با این حال، ملیکا و دوستانش نمی‌خواهند و مانند نوزادی که قصد ندارد از رحم مادرش جدا شود و وارد دنیای جدیدی بشود، نشسته‌اند و نگاه می‌کنند، آن‌ها توقف کرده اند و به نوعی در زمان گیر افتاده اند.
«سمفونی حیوانات» داستان همه‌ی ما است، داستانی که برخی با به یاد آوردن آن مشکلی ندارند و برخی دیگر حتی نمی‌خواهند به آن برگردند. در هر دو صورت «سمفونی حیوانات» داستان همه‌ی ما آدم‌ها است.
من ملیکا فروغی هستم و برای حمایت از من و خرید این کتاب،به پیج اینستاگرام من پیام بدید.
@melika.foroughi