رویداد۲۴ مهدی عالیقدر، کمک داور لیگ برتر ایرانی که به دلیل قانون ۴۵ ساله‌ها از لیگ برتر حذف شده بود، با دریافت پیشنهاد ویژه از لیگ کانادا به این کشور مهاجرت کرد.
ابوالفضل عباسی ملی‌پوش تیم ملی تکواندو و پدیده سال‌های گذشته تکواندو نوجوانان ایران به کشور آلمان مهاجرت کرد.
فرزان عاشورزاده، تکواندوکای ۲۷ساله ایرانی که عنوان «سونامی تکواندو دنیا» را یدک می‌کشید، به آمریکا مهاجرت کرد.
معاون علمی رییس جمهور، روز گذشته در گفتگو با روزنامه دانشگاه شریف اعلام کرد در حال حاضر آمار افراد، شرکت‌ها و مجموعه‌های مهاجرت کننده به هیچ وجه خطرناک نیست و دلیل افزایش مهاجرت را وقایع سیاسی پارسال و دو سال درگیری با کرونا دانست. اما آیا واقعا وضعیت مهاجرت در ایران عادی است؟
این سه خبر تنها در بازه زمانی هفت روزه 14 فروردین تا 21 فروردین 1403 اتفاق افتاده است. در سال‌های اخیر شاهد پشت سرگذاشتن موج‌های مهاجرت زیادی در سطح جامعه بوده‌‌‌ایم. شاید خبر مهاجرت ورزشکاران بیشتر دست‌به‌دست شد و به محل بحث تبدیل شد. مردم رقابت‌های ورزشی را دنبال می‌کنند و رفتن افتخارآفرینان‌شان برایشان تلخ است و البته نمادین.
در روزهای اخیر رشته تکواندو با سه خبر بار دیگر موج خروج نخبگان و قهرمانان ورزشی را به ما یادآوری کرد. کیمیا علیزاده، اولین مدال‌آور تاریخ زنان ایران در المپیک، که سال‌ها پیش به آلمان مهاجرت کرده بود و در دوره قبلی المپیک نیز در قالب تیم پناهندگان در بازی‌های توکیو به میدان رفت، در 10 فروردین 1403 به عضویت تیم تکواندو بلغارستان درآمد.
کیمیا علیزاده در اولین رقابت خود در المپیک توکیو ناهید کیانی، نماینده ایران را شکست داد.
او در خصوص رفتنش از ایران گفته بود که دوست ندارد مدال‌هایش به اسم دولت نوشته شود و از تبعیض به‌وجود‌آمده شکایت داشت.
دومین خبر متعلق به فرزان عاشورزاده ملی‌پوش تکواندو ایران بود که در ۲۷ سالگی به آمریکا مهاجرت کرد. عاشورزاده در ۱۷ سالگی و در مسابقات قهرمانی آسیا ۲۰۱۴ در تاشکند برای اولین بار موفق به کسب مدال طلای آسیا شد و همان سال در بازی‌های آسیایی ۲۰۱۴ اینچئون نیز روی سکوی قهرمانی ایستاد.
او که به «سونامی تکواندو دنیا» شهرت یافته بود، در یک پست اینستاگرامی با انتشار عکسی در کنار مهدی بی‌باک، مربی سابق خودش در تیم ملی، خبر از مهاجرتش به آمریکا داد. مهدی بی‌باک هم پنج سال پیش به ایالات متحده مهاجرت کرده بود.
سومین و جدیدترین خبر ورزش تکواندو متعلق به ابوالفضل عباسی، پدیده تکواندوی نوجوانان و ملی‌پوش تیم ملی تکواندو، است. او برای اولین بار در سال 1398 در ترکیب تیم ملی نونهالان در مسابقات جهانی ازبکستان به مدال طلا رسید. روند رو به رشد ابوالفضل عباسی در سال 1401 با کسب مدال طلای نوجوانان جهان و طلای نوجوانان آسیا ادامه داشت و در نهایت به عضویت تیم ملی بزرگسالان در مسابقات جهانی 2022 مکزیک درآمد.
عباسی در مسابقات جهانی مکزیک پس از برتری مقابل انریکه پرز از کوبا و میگوئل مارتینز نفر اول رنکینگ جهان از برزیل، در دور سوم مغلوب مهدی خدابخشی ملی‌پوش سابق تکواندو ایران از صربستان شد و از دور مسابقات کنار رفت تا خدابخشی که در سال ۲۰۱۵ با پرچم ایران به مدال طلای جهان رسیده بود، در مکزیک با کسب دومین مدال طلای خودش، با پرچم صربستان دور افتخار بزند.
بسیاری از ورزشکاران کمبود امکانات، بی‌توجهی مسئولان ورزش، دعوت نشدن به تیم ملی، نامشخص بودن آینده روشن، مخالفت با پوشش رسمی و نابسامانی وضعیت اقتصادی ایران را دلایل مهاجرت خود بیان کرده‌اند.
البته هستند ورزشکارانی که به دلیل نارضایتی یا بی‌مهری مسئولان وقت فدراسیون‌های ورزشی یا اعلام مخالفت خود با مسابقه ندادن با ورزشکاران رژیم صهیونیستی مهاجرت کرده‌اند. برخی دیگر نیز معتقدند مقام‌های ایران نتوانستند شرایط مطلوب را برای بسیاری از استعدادها فراهم کنند تا در ایران به ادامه ورزش به صورت حرفه‌ای بپردازند.
در ادامه به تعدادی از ورزشکارانی که پناهنده شده یا از کشور به هر طریقی مهاجرت کرده‌اند، اشاره شده است. البته تعداد ورزشکارانی که مهاجرت کرده‌اند، بسیار بیش از این است. ورزشکارانی که به آنها اشاره شده است، در 5 سال اخیر از کشور خارج شده و موفق به کسب مدال‌های جهانی شده‌اند.
مهاجرت افتخارآفرینان ورزش کشور به این دوره محدود نمی‌شود. از جمله معروف‌ترین آنها می‌توان به رضا مهمان دوست، سرمربی پیشین تیم ملی تکواندو که به آذربایجان مهاجرت کرد و دو استاد بزرگ شطرنج ایران، آتوسا پورکاشیان و الشن مرادی که به آمریکا مهاجرت کردند نیز اشاره کرد.
موج مهاجرت در کشور هر روز ابعاد تازه‌تری پیدا می‌کند و این امر پیامدهای منفی بسیاری را برای جامعه به همراه دارد. در این بین میزان مهاجرت پزشکان و کادر درمان نیز در حال افزایش است که یک تهدید بسیار جدی برای سیستم سلامت و اقتصاد کشور به حساب می‌آید.
مهاجرت البته به ورزشکاران محدود نیست. بحث مهاجرت پزشکان، پرستاران و صاحبان کسب‌وکار نقل محافل است. اما ورزشکاران شاید بار نمادین بیشتری داشته باشند. افرادی که پروزی‌شان نام ایران را در عرصه رسمی برمی‌کشد، حالا دارند با نام کشور دیگری بازی می‌کند. اتفاقی که برای بسیاری از ایرانیان عمیقا تاسف‌برانگیز است.