این روزنامه نوشت: سريال‌ساز ايراني نمي‌داند که انگشت گذاردن بر خيانت زوجين و نشان دادن اين رذيلت اجتماعي در آثار نمايشي و تکرار کردن آن منجر به عادي شدن مسئله و کاهش قبح اجتماعي آن مي‌شود. اين يک اصل ديني است که در کلام معصومين(ع) به وفور ديده مي‌شود. براي نمونه نقل است از رسول اکرم(ص): «گناه پنهاني تنها به گناهکار ضرر مي‌زند، ولي گناه علني موقعي که مورد تنفر و سرزنش جامعه قرار نگيرد، ضرر عمومي دارد.» آيا بخش عمده‌اي از ريشه و علت رواج طلاق و خيانت در جامعه را نمي‌توان فرهنگ‌سازي سريال‌هاي تلويزيوني قلمداد کرد؟
عادي جلوه دادن خيانت يا به تعبير اجتماعي آن: عشق مثلثي،
قبح‌شکني از طلاق، ترويج روابط آزاد ميان دخترها، پسرها، زن‌ها و مردها،
تبليغ سفر به خارج و ترويج اباحه‌گري در روابط خانوادگي از مسائلي است که
سريال ماه و پلنگ در نمايش آنها از هيچ تلاشي فروگذار نمي‌کند و در بعضي
سکانس‌ها، در لحن و ديالوگ ميان بازيگران حتي‌‌گوي سبقت را از سريال‌هاي
شبکه‌هاي ضدخانواده ماهواره‌اي ربوده است با اين حال عوامل اين سريال
مدعي‌اند در صداوسيما سانسور وجود دارد و جاي اين پرسش باقي است که
کارگردان به غير از موارد ضداخلاقي که در اين سريال به تصوير کشيده، دقيقاً
به دنبال نشان دادن چه چيزهايي بوده که حالا از پخش نشدن آن ناراحت است؟