محمدحسین فرحبخش معتقد است فیلم فروشنده انتخاب مردم است و باید به این انتخاب احترام گذاشت: فروش بالای فیلم فروشنده ابعاد مختلفی دارد؛ یکی اینکه خود آقای اصغر فرهادی به عنوان نماینده ایران در کل جهان مطرح است. بعضی از فیلمسازان ما نمایندگی بین‌المللی ایران را یدک می‌کشیدند اما هیچ‌گاه فیلم‌هایشان در ایران هم خریدار نداشت و مردم با آن ارتباطی برقرار نمی‌کردند اما آقای فرهادی باتوجه به اینکه از تلویزیون و سینمای حرفه‌ای خودش را بالا کشیده؛ هرگز مردم را فراموش نکرد و برند خاص خودش را برای سینمای خودش ساخت.
کارگردان آبنبات چوبی ادامه داد: دلیل دوم مورد توجه قرار گرفتن فیلم فروشنده در جامعه ایران؛ توجه جشنواره‌های مهم بین‌المللی به خصوص کن به این اثر است. وقتی عوامل فیلم از فرانسه بازگشتند در فرودگاه امام خمینی با استقبال پرشور مردم روبرو شدند. این امر نشان می‌دهد که مردم درکنار فیلم‌های تجاری؛ فیلم‌های صاحب قصه را نیز می‌شناسند.
وی افزود: شاید در جمع سینمای ایران و در شرایطی که تصور نمی‌شد فروشنده توان اکران بالایی داشته باشد؛ سوژه آن بود که به‌نظر من اصلی‌ترین مسئله بود. همه مردم ایران با مسئله تعصب و غیرت ایرانی آشنا هستند و بروز بیرونی آن را درست یا غلط در بخش‌های مختلف دیده و تجربه کرده‌اند. مردم این مضامین را دوست دارند و تجربه نشان داده فیلم‌هایی که با این مضامین ساخته شده؛ فروش خوبی داشته است.
کارگردان زندگی خصوصی درباره محکوم شدن فیلم به بی‌غیرت نشان دادن جامعه ایرانی گفت: محکوم کردن فیلم فروشنده به بی‌غیرتی یک اشتباه محض است. کسانی که این اشتباه را مرتکب شدند؛ می‌توانند به حدیث امام صادق(ع) رجوع کنند که خیلی زیبا و رسا بیان می‌کنند که «بخشش؛ بی‌غیرتی نیست».
فرحبخش ادامه داد: البته نظر آن دوستان هم باید محترم شمرده شده و بررسی شود که آیا از عقیده آمده یا عناد؟ اما من اعتقاد داردم باید به چیزی که اعتدال و حدوسط به آدم می‌گوید؛ عمل کرد چون قرآن هم به همین امر اصرار دارد.
کارگردان فیلم مستانه گفت: فراموش نکنید که مردم ایران فروشنده را دیدند و آن را پسندیدند. بر همین اساس نباید انتخاب مردم را زیر سوال برد و به آن توهین کرد. منتقدان باید سکوت کنند چون واکنش‌های تند آنها نشانه بی‌احترامی به نظر مردم تلقی می‌شود.
وی ادامه داد: در زمانی که فیلم «50 کیلو آلبالو» توسط آقای جنتی از اکران کنار گذاشته شد و از پرده پایین کشیده شد، من اعتراض کردم و گفتم شما حق نداشتید چنین کاری بکنید. این توهین به مردمی‌ست که فیلم را دیده‌اند و از آن خوش‌شان آمده. در این میان اگر شما خوش‌تان نیامده حق اظهارنظر داشتید اما حق نداشتید خلاف خواست مردم عمل کنید.
فرحبخش ادامه داد: نباید فراموش کنیم که فروشنده به عنوان نماینده سینمای روشنفکری ایران؛ توانست نگاه‌ها را به خود جلب کرده و کمک شایانی هم به اقتصاد سینما کند.
وی درپایان با اشاره به وجود بی‌عدالتی در چرخه اکران فیلم‌ها گفت: نمی‌شود گفت بی‌عدالتی اما نمی‌توان آن را نیز انکار کرد. شاید در برخی مواقع نتوان خیلی کاری از پیش برد. اما باید گفت که فروشنده حق داشت آنقدر اکران داشته باشد که به فروش مناسبی دست پیدا کند.