رویداد۲۴ | لیلا فرهادی: محمد ابراهیمزاده، همسر صدیقه وسمقی، در گفتگو با رویداد٢۴ درباره سلامتی این اسلامپژوه و محقق که به اتهام تبلیغ علیه نظام به حبس محکوم شده، توضیح داده است.
به گفته ابراهیم زاده خانم وسمقی در اثر یک بیماری ژنتیک بینایی خود را اخیرا به طور کامل از دست داده و این موضوع در آزمایشهایی که ۲۷ فروردین ماه در انتقال ایشان از زندان به بیمارستان فارابی انجام شده، مورد تایید پزشک قرار گرفته است.
همسر صدیقه وسمقی میگوید: روند از دست رفتن بینایی در خانم وسمقی در اثر یک بیماری ژنتیکی است. اینطور نبوده که ایشان به خاطر زندان بینایی را از دست داده باشد. او گفته نام این بیماری RP است، ژنتیکی است و خیلی از افراد در ایران به آن مبتلا هستند. در این بیماری روند کمبینایی به مرور افزایش پیدا میکند.
ابراهیمزاده گفته اواخر فروردینماه خانم وسمقی از زندان به بیمارستان فارابی منتقل شد. در این بیمارستان تخصصی چشم، در بخشهای مختلف اعم از شبکیه، قرنیه، خشکی چشم و پلک مورد آزمایش قرار گرفت. این آزمایشها حدود ۳ ساعت طول کشید و من هم حضور داشتم. نتایج آزمایشها و معاینات هم در پرونده پزشکی ایشان در زندان نوشته شد و به بهداری زندان اوین تحویل داده شد. قرار بود نتیجه به پزشکی قانونی هم داده شود. تا دو سه روز پیش اما هنوز این نتایج به پزشکی قانونی داده نشده است.
بیشتر بخوانید: خطر از بین رفتن بینایی صدیقه وسمقی | گرامی مقدم: هر اتفاقی برای وسمقی بیفتد مسئولیتش با مقامات قضایی است
ابراهیمزاده علت انتقال خانم وسمقی به بیمارستان را توضیح داده و گفت در زندان متوجه شدند ایشان نمیتواند راه برود و زمین میخورد. ایشان میگوید من فقط مزاحم دوستان بند هستم. نمیتوانم غذای خودم را بیاورم یا ظرفهایم را بشورم. حتی برای سرویس بهداشتی هم به یک نفر احتیاج دارم.
همسر صدیقه وسمقی میگوید: ماموران زندان بعد از مشاهده این وضعیت ترتیب معاینات چشم را دادند.
آقای ابراهیمزاده میگوید در نتایج معاینات بیمارستان فارابی قید شده که ایشان تحمل حبس ندارد. این نتایج باید از طرف بهداری زندان به پزشکی قانونی ارسال میشد اما هنوز ارسال نشده است.
او گفته یک آزمایش در بیمارستان فارابی مانده بود که انجام بدهند و آن مربوط بود به میدان دید. پزشک ایشان گفته بود احتیاجی به اندازهگیری میدان دید ندارد، چون اصلاً دید ندارد.
ابراهیمزاده میگوید خانم وسمقی قبل از بازداشت، میدان دید داشت و این دید مرکزی در طول این مدت از دست رفته است، هرچند زندان در از دست رفتن این دید تاثیر نداشته است.
آقای ابراهیمزاده تاکید میکند آنچه در زندان برای خانم وسمقی حادث شده، بیماری قلبی است. او گفته هفته نخست فروردینماه خانم وسمقی به دلیل مشکل قلبی و سوزش قفسه سینه از بهداری زندان به بیمارستان طالقانی در ولنجک منتقل شده و در آنجا با توصیه پزشک به مدت یک شب در بخش مراقبتهای ویژه نگهداری شده است اما در نهایت گفتند مشکل قلبی و فشار خون خانم وسمقی با دارو قابل کنترل است.
همسر صدیقه وسمقی میگوید بهداری زندان مدتها با داروهای دمدستی سعی میکردند مشکل قلبی ایشان را رفع کنند اما در نهایت متقاعد شدند که مشکل جدیست و در نهایت ایشان به بیمارستان طالقانی منتقل شده.
او تاکید میکند ایشان قبل از حبس هیچگونه مشکل قلبی نداشته است. امیدوارم این بیماری نباشد و تنها ناشی از فشار زندان باشد.
محمود علیزاده طباطبایی، وکیل صدیقه وسمقی، هم به رویداد۲۴ میگوید به دلیل از دسترفتن بینایی، درخواست عدم تحمل حبس برای ایشان کردیم. این درخواست با پزشک قانونی هم مطرح شده و گزارش مثبت دادهاند و در حال حاضر این درخواست برای دادستان ارسال شده و اگر موافقت کند، ایشان به خاطر عدم تحمل حبس آزاد خواهند شد.
به گفته وکیل صدیقه وسمقی، حال او در زندان مناسب نیست. خانم صدیقه وسمقی علاوه بر از دستدادن بینایی با مشکل تپش قلب و فشار خون بسیار بالا مواجه است و در زندان هم امکان پرستاری از ایشان نیست چرا که درخواست پرستار هم کرده بودند ولی این درخواست اجرایی نشد.
علیزاده طباطبایی میگوید: صدیقه وسمقی به فعالیت تبلیغی علیه نظام احضار شد اما گفت تا دلیل این اتهام را نگویید، نمیآیم. برای بازداشت او ریختند در خانهاش؛ اقدامی که برای اتهام فعالیت علیه نظام بسیار غیرمنطقی بود.
وکیل وسمقی میگوید: او به اتهام فعالیت تبلیغی علیه نظام به چهار ماه حبس و به دلیل عدم رعایت حجاب شرعی به یک میلیون جزای نقدی محکوم شد. همان زمان ما تسلیم به رای زدیم و میزان حبس شد ٩۶ روز. الان به دلیل مشکل عدم تحمل حبس، درخواست آزادی مشروط دادیم.
علیزاده طباطبایی میگوید هفته آینده ایشان یا به دلیل آزادی مشروط یا به دلیل عدم تحمل حبس باید آزاد شوند. نگاهداری ایشان در زندان با این حال دیگر درست نیست.
به گزینش و چینش و نحوه پرداختن به مسائل و دست بازتر انها به پرداختن به اتفاقاتی و حواشی میپردازند که برای خیلی از رسانه های دیگر خط قرمز و مسئله افرین تلقی میشود میپردازند.؟
همچون رسانه به ظاهر معترض عصر بلشویکها در شوروی!
این نظر استنباط خیل زیادی از مخاطبان رسانه های انتقادی درون کشور است میگویند چه استقلالی دارند وقتی وابسته به کمکهای وزارت ارشاد و ... هستند؟؟
عزبت زیاد!
مستقل بمانید!!!