رویداد۲۴ | میثم سعادت: شاید در هیچ دوره تاریخی در ایران، دور دوم انتخابات مجلس تا این اندازه در تعیین رئیس بعدی مجلس موثر نبوده است. حتی مجلس پنجم که تنها دو نفر، فائزه هاشمی و اکبر ناطق‌نوری، در مرحله اول به مجلس رفتند و سرنوشت قریب به اتفاق کرسی‌ها در دور دوم و به رقابت چپ و راست اسلامی گره خورد، باز هم همه می‌دانستند که ریاست مجلس بر عهده ناطق‌نوری خواهد بود. در مجلس هشتم هم ژنرال‌های اصلاح‌طلب -اسحاق جهانگیری، مجید انصاری، محمد صدر، و جمعی دیگر- به دور دوم رفته بودند اما در نهایت، باد موافق به کشتی آنها نوزید.
این بار اما خبری از نام‌های بزرگ نیست؛ رقابت بین اصولگرایانی است که نتوانستند در لوکوموتیو دولت رئیسی، به وزارت برسند و ناچار به وکالت بسنده کرده‌اند. درست است که چهره‌های مطرح‌تر، مانند رسایی، نبویان، قالیباف و آقاتهرانی، دور اول به مجلس رفته‌اند اما همه اینها به معنای بی‌اهمیت‌بودن انتخابات دور دوم مجلس نیست. چه بسا تکلیف ریاست در همین انتخابات دور دوم، به خصوص در حوزه انتخابیه تهران، روشن شود. در دور اول کرسی ها بین چهار ائتلاف بزرگ تفسیم شده بودند. اما حالا ۳۲ نامزد هستند و شانزده کرسی و این رقابت رو‌در‌رو، خیلی بهتر ائتلاف برنده را در مجلس پیش رو مشخص می‌کند. این ائتلاف برنده در دور دوم است که دست بالاتر در تعیین رئیس مجلس دوازدهم را خواهد داشت.
گزینه‌های ریاست مجلس تلاش دارند تعداد بیشتری از همراهان خود را دور دوم وارد مجلس کنند. در روزهای گذشته اخباری منتشر شد که نشان می‌داد فراکسیون‌های مختلف و متفرق اصولگرا، در صورت تشکیل هیچ کدام اکثریت مطلق ندارند.
قالیباف برای دوره اول انتخابات با گروه‌هایی مثل جبهه تحول‌خواهان (نزدیک به زاکانی) و جبهه پایداری ائتلاف کرده بود اما به نظر می‌رسد هیچ کدام از این دو جریان حاضر نیست برای انتخاب رئیس مجلس با قالیباف ائتلاف کنند. برای درک این موضوع مثلا به این نکته توجه کنید که سعید آجرلو، نامزد بسیار نزدیک به قالیباف در میان ۳۲ نامزد راه‌یافته به دور دوم، در رتبه ۳۱ قرار دارد و با توجه به اینکه سایر فهرست‌ها از او حمایت نخواهند کرد، عملاً شانسی برای ورود به مجلس نخواهد داشت.
جبهه پایداری مخالفتش با ریاست قالیباف را پنهان نمی‌کند. تحول‌خواهان کمتر در این مورد حرف زده بودند اما حالا با صدای بلندتری با ریاست او مخالفت میکنند. جریان اصولگرایانی که سابقه نظامی داشته‌اند و حالا زیر تابلوی جبهه تحول‌خواهان فعالیت میکنند، از اول هم آنقدرها هم با قالیباف همسو نبودند. آنها در ظاهر با قالیباف و حداد عادل ائتلاف کرده بودند اما بعدا لیست دیگری منتشر کرد؛ لیستی که شایعه شده بود نیروهای اصولگرای شهرداری تهران برای آن تبلیغ می‌کردند.
مالک شریعتی چهره شناخته‌شده این جریان در مجلس آینده است که تلاش زیادی دارد مانع تصویب اعتبارنامه تاجگردون شود. او در آستانه انتخابات به خاطر برخی اختلافات از لیست قالیباف انصراف داد که باعث شد زمان انتشار لیست عقب بیفتد. در نهایت شریعتی در لیست قرار گرفت اما همین تاخیر کمک زیادی به رقیبان قالیباف کرده بود.
بیشتر بخوانید: سکان مجلس دوازدهم به دست ذوالنوری می افتد؟
مجتبی شاکری، دبیرکل جمعیت جانبازان انقلاب اسلامی که فهرست جبهه تحول‌خواهان را منتشر کرده بود، اخیراً گفته است «دور اول به درخواست قالیباف نام او از فهرست این ائتلاف خارج شد.» حالا شاکری در تحلیل دور دوم انتخابات بر تنها‌بودن قالیباف اصرار دارد و می‌گوید «فهرست اختصاصی آقای قالیباف رای نیاورد و نتوانستند به دور دوم نیز راه یابند و تنها دو یا سه نفر از فهرست اختصاصی ایشان در شانا در دور دوم رقابت‌ها حاضر هستند. جبهه پایداری نیز مشترکاً با شانا فهرست دادند. در حال حاضر مشکلی که برای جبهه ائتلاف وجود دارد این است که باید کمبود نفرات را از فهرست‌های دیگر جبران کند و برای جبران‌کردن یک قاعده‌ای را باید نقض کند و آن اشتراک صفر است.»
از هر چهار فهرست اصلی اصولگرایان، چند نفری به دور دوم رفته‌اند اما برای تکمیل فهرست شانزده نفره، باید به سراغ افراد فهرست‌های دیگر بروند. در مرحله اول لیست قالیباف-حداد-پایداری اصرار به اشتراک صفر داشت به این معنا که افراد حاضر در این فهرست، نباید در فهرست دیگری قرار بگیرند.
آنطور که خبرگزاری ایرنا نوشته است اخیراً تشکلی به نام «جبهه مردمی ایران قوی» تشکیل شده و با نامزدهای دور دوم تهران هم نشستی برگزار کرده تا «راهبردهای همدلی و وحدت» در مجلس و همگرایی با دولت سیزدهم را بررسی کند؛ نشانه‌ای موید این موضوع که دولت هم روی خوشی به ریاست قالیباف نشان نمی‌دهد.
دولت قوی اسم رمز نیروهای نزدیک به ابراهیم رئیسی است. دولت می‌تواند مجلس را مقصر برخی ناکامی‌ها معرفی کند و کدام قربانی بهتر از قالیباف؟ در این نشست تعداد زیادی از نامزدهای اصولگرای حاضر در مرحله دوم انتخابات حضور داشتند و به خوبی نشان می‌دهد روی این حمایت حساب باز کرده‌اند. همه اینها کرسی ریاست قالیباف را بیشتر متزلزل می‌کند.
گرچه شایعه شده اگر قالیباف به صندلی ریاست نرسد، رقیب رئیسی در انتخابات ریاست‌جمهوری پیش رو خواهد شد. مخالفان قالیباف این شایعه را هم مطرح میکنند که به جنگ اعتبارنامه آقای رئیس خواهند رفت؛ اتفاقی که البته بعید به نظر می‌رسد.
در روزهای گذشته خبری شنیده شد که میانه‌روهای مجلس توافق کرده‌اند که به ریاست گزینه رقیب قالیباف رای بدهند و در مقابل اعتبارنامه تاجگردون برای ریاست مجلس تایید شود. مطلبی که البته یکی از منتخبین اصلاح‌طلب مجلس آن را به صورت کلی تکذیب می‌کند و آن را یک جنگ روانی علیه منتقدان دولت می‌داند.
درباره ریاست تاجگردون زمزمه‌هایی شنیده می شود اما به نظر می‌رسد ریاست تاجگردون بر فراکسیون منتقدان هم بیشتر یک گمانه‌زنی باشد چرا که او رقیبانی مثل عبدالکریم حسین‌زاده (نایب‌رئیس فراکسیون امید مجلس دهم) و مسعود پزشکیان دارد.
اما همین شایعه نشان داد که چقدر صندلی قالیباف متزلزل است و مثل مجلس هشتم که اصولگرایان از حداد عادل عبورکردند، این بار هم شانس قالیباف برای ریاست مجلس روز‌به‌روز کاهش می‌یابد و او راهی کوتاه تا تبدیل‌شدن به یک نماینده معمولی دارد.
گزینه‌های متعددی برای رقابت با قالیباف مطرح شده‌اند؛ ذوالنوری نماینده قم و نایب رئیس مجلس که اخیراً از ریاست قالیباف انتقاد کرده است. گزینه دیگر، نبویان است که ریش سفید اصولگریان مجلس آینده است. از آقاتهرانی، رسایی و البته نیکزاد و حاجی بابایی هم نام برده می‌شود. اگرچه انتخابات اسفند پرشور نبود و انتخابات دور دوم از آن هم کم شورتر خواهد بود اما در محافل خصوصی اصولگرایان تحرکات از همیشه بیشتر است. کسی قالیباف را دوست ندارد.