رویداد۲۴ | میثم سعادت: سال ۱۴۰۰، ابراهیم رئیسی چند نامزد پوششی داشت که در تبلیغات قرار بود نقش مهاجم به نامزد‌های میانه‌رو را داشته باشند. از میان نامزد‌های پوششی، محسن رضایی و قاضی‌زاده هاشمی به دولت رفتند و سعید جلیلی هم مشاور شد. قرار شد که علیرضا زاکانی، به شهرداری تهران برود.
ورود زاکانی به شهرداری تهران، با مقاومت سختی رو به رو شد. نیرو‌های اصولگرای شهرداری، متاثر از مدیریت دوازده‌ساله قالیباف، به او وفادار بودند و انتظار داشتند یکی از نزدیکان قالیباف و همان سیستم مدیریت شهری، به عنوان شهردار تهران انتخاب شود، اما در نهایت زور اطرافیان زاکانی چربید و او صندلی نمایندگی قم در مجلس را رها کرد و به صندلی خیابان بهشت تکیه زد.
از همان روز اول، مشخص بود فاصله زیادی بین مدیران قالیباف و رفیقان زاکانی وجود دارد. اما این شکاف، روز یکشنبه نهم اردیبهشت، سرانجام خود را نشان داد. چند عضو شورا به زاکانی انتقاد کردند و زمانی که او برای دفاع پشت میکروفن رفت، صحن شورا را ترک کردند.
جهان نیوز، رسانه زاکانی درباره اختلافات جلسه شورا می‌نویسد اختلافات سیاسی برخی اعضای شورای تهران با شهردار پایتخت بعد از انتخابات اخیر مجلس بالا گرفته است... جعفر تشکری هاشمی، ناصر امانی، علی‌اصغر قائمی، مهدی عباسی، مهدی اقراریان و خانم سوده نجفی که از مخالفان سیاسی شهردار تهران به شمار می‌روند برای از حدنصاب افتادن جلسه شورای شهر، جلسه را ترک کردند.
بیشتر بخوانید: اعتراف زاکانی درباره سفرش به چین: پا در کفش کسانی کرده‌ایم که می‌خواهند کل معاملات را برهم بزنند
در واقع جهان‌نیوز، رسانه زاکانی رسماً تأیید کرده است که قالیباف و زاکانی در انتخابات اخیر در دو جبهه مختلف قرار داشتند و در نهایت جبهه قالیباف شکست خورده است. پیش از این رویداد۲۴ در گزارشی نوشته بود مجموعه تحول‌خواهان با اینکه ظاهراً در شورای ائتلاف اصولگرایان به رهبری حداد عادل و سرلیستی قالیباف حضور داشتند، اما با کارشکنی مانع انتشار به موقع لیست شدند و در آخرین روز‌ها هم لیست دیگری را در سطح شهر تبلیغ می‌کردند.
روزنامه همشهری هم در صفحه اول تصویر دستی خشمگین را منتشر کرده است و سوال کرده که چه کسانی از پیشرفت تهران ناراضی هستند؟ کنایه‌ای تند و تیز به قالیباف که مدعی بود چهره تهران را دگرگون کرده است.
زاکانی پیش از این نشان داده است اگر با کسی اختلاف داشته باشد، از تندترین حملات به او دریغ نمی‌کند. گویا نوبت به قالیباف رسیده است.
شکاف بین زاکانی و قالیباف بعید است منجر به تغییر در صندلی شهرداری تهران شود. تنها اتفاقی که ممکن است رخ بدهد این است که زاکانی به دولت برود و کرسی شهرداری خالی بماند؛ اتفاقی که با عزل هر وزیر شایعه آن پخش می‌شود، و گویا زاکانی هم خیلی با این پیشنهاد مخالف نیست.
این اختلاف دو پیامد قطعی دارد. اولین پیامد این است که صندلی قالیباف در مجلس بعدی بیش از گذشته متزلزل خواهد شد. قالیباف عملا اگر حمایت تیمی که امروز به تحول‌خواهان مشهورند را از دست بدهد، شانسی برای ریاست مجلس نخواهد. داشت. اکثر این افراد که در مجموعه سیاسی تحول‌خواهان قرار می‌گیرند، مثل قالیباف، سابقه حضور در جنگ ایران و عراق را داشته‌اند یا از سپاه و بسیج وارد فعالیت سیاسی شده‌اند و دقیقا با قالیباف مبدا مشترک داشته‌اند و در همه این سال‌ها نزدیکترین جریان سیاسی شناخته شده به قالیباف بوده‌اند.
چند روز پیش یکی از چهره‌های اصولگرا گفته بود زاکانی توسط فروزنده اداره می‌شود. آن‌ها سال ۸۴ در انتخابات از قالیباف حمایت کردند و سهم زیادی از دولت نگرفتند. با این حال قالیباف را نمی‌توان عضوی از مجموعه آن‌ها به شمار آورد. آن‌ها در دهه هفتاد با نام جمعیت ایثارگران فعالیت می‌کردند و در بسیاری از رسانه‌های اصولگرا حضور موثر داشتند. دارابی قائم مقام وقت صدا و سیما، مدیران و سردبیران فارس و تسنیم و .. اکثرا از اعضای این تشکیلات بودند که در واقع ریشه در جناح راست سازمان مجاهدین انقلاب داشتند.
قالیباف البته فاصله خود را با احزاب حفظ کرده و سعی کرده با تشکیل حلقه‌های رفاقتی مثل حلقه رفقای سپاه و جنگ، حلقه مشهدی‌ها و حلقه مدیران شهری، اوضاع را کنترل کند. در واقع می‌توان گفت پیامد قطعی و دوم حوادث روز یکشنبه شورای شهر قطعی‌شدن لیست جدای قالیباف برای انتخابات شورا‌های شهر ۱۴۰۴ است.
قالیباف یک‌بار ائتلاف کرد و شاید به شکلی رو‌دست خورد، اما آنقدر اعتبار و نیرو و پشتوانه دارد که برای اصولگرایانی که همیشه در انتخابات شرکت می‌کنند، حرف برای گفتن داشته باشد. قالیباف تصمیمات بد زیاد گرفته است و شاید اگر در صدر مجلس ننشسته باشد، حتی می‌تواند گزینه‌ای برای شهرداری تهران باشد. سیزده‌ماه مانده به انتخابات ۱۴۰۴، اولین شکاف جدی برای صندلی شهرداری تهران شکل گرفته است.
در این شرایط یکی از رسانه‌های نزدیک به قالیباف درباره دور دوم انتخابات نوشته است «اگر مشارکت پایین آید این مخاطره وجود دارد که نیرو‌های تندرو با رأیی حداقلی وارد مجلس شوند.» تکرار شعار‌های ۵ سال پیش اصلاح طلبان. سیاست ایران در حال تجربه دوران جدیدی است.