رویداد۲۴ به گزارش اکونگار این مصوبه در واقع یکی از بندهای ماده ۲۹ برنامه هفتم توسعه بود. مصوبه‌ای که البته هنوز زمان اجرای آن مشخص نشده است اما با توجه به اهمیت این مصوبه، در این مطلب مهم‌ترین مواد مربوطه را بررسی می‌کنیم:
۱. بیمه پردازانی که ۲۸ تا ۳۰ سال سابقه خدمت دارند به سنوات اشتغال آنها برای بازنشستگی اضافه نمی‌شود.
۲. بیمه پردازانی که ۲۵ تا ۲۸ سال سابقه خدمت دارند به سنوات اشتغال آنان به ازای هر سال تا زمان بازنشستگی دو ماه اضافه می گردد.
۳. بیمه پردازانی که ۲۰ تا ۲۵ سال سابقه خدمت دارند به سنوات اشتغال آنان به ازای هر سال تا زمان بازنشستگی سه ماه اضافه می گردد.
۴. بیمه پردازانی که مطابق قوانین ۱۰ تا ۲۰ سال سابقه خدمت دارند به سنوات اشتغال آنان به ازای هر سال تا زمان بازنشستگی چهارماه اضافه می گردد.
۵. بیمه پردازانی که مطابق قوانین تا ۱۰ سال سابقه خدمت دارند به سنوات اشتغال آنان به ازای هر سال تا زمان بازنشستگی پنج ماه اضافه می گردد.
بیشتر بخوانید: اختلاف بر سر افزایش حقوق بازنشستگان!
همچنین تبصره یک این ماده اجرای تمام یا بخشی از این مواد را مشروط بر این کرده است که سن بیمه شده در زمان بازنشستگی برای مردان از ۶۲ سال و برای زنان از ۵۵ سال بیشتر نباشد. تبصره شش این ماده هم قرر کرده است که افرادی که با تقاضای خود مایل به بازنشستگی زودتر از موعد فوق الذکر باشند، بازنشستگی آنها مطابق قوانین مربوطه و بدون رعایت بندهای(۱) تا (۵) بلامانع است و حقوق بازنشستگی آنان مطابق احکام این سند برقرار خواهد شد.
محمد باقر قالیباف رئیس مجلس نیز توضیح داده است که براساس این مصوبه سقف افزایش سنوات خدمتی برای آقایان «حداکثر۳۵ سال یا ۶۲ سال سن» است و سقف سن بازنشستگی برای خانم‌ها ۵۵ سال است. همچنین گفته شده که در این مصوبه میزان افزایش سنوات خدمت پلکانی است و بیشتر افراد در حد چند ماه به سنوات خدمت‌شان اضافه می‌شود و به میزان سنوات خدمت افرادی که به‌تازگی شروع به کار کنند نیز حداکثر ۵ سال اضافه می‌شود.
البته ماده ۷۶ قانون تامین اجتماعی نیز به موضوع بازنشستگی پرداخته است بر اساس این ماده، مشمولان این قانون با داشتن شرایط حداقل ۱۰ سال پرداخت حق بیمه مقرر، قبل از تاریخ تقاضای بازنشستگی و رسیدن سن مرد به ۶۰ سال و زن به ۵۵ سال تمام امکان استفاده از خدمات بازنشستگی برای این افراد فراهم است. ماده ۷۷ این قانون نیز به میزان مستمری پرداخته است. بر اساس این ماده مقدار مستمری یک‌سی و پنجم متوسط مزد یا حقوق بیمه شده ضرب در سنوات پرداخت حق بیمه است مشروط بر آنکه از صددرصد متوسط مزد یا حقوق تجاوز نکند. در تبصره قانونی آن نیز متوسط مزد یا حقوق برای محاسبه مستمری آمده که متوسط آن عبارت است از مجموع مزد یا حقوق بیمه شده که براساس آن حق بیمه پرداخت شده ظرف ۲ سال آخر پرداخت حق بیمه تقسیم بر ۲۴ خواهد بود.