رویداد۲۴ حسین فلاحی: در سال ۱۸۸۴ با ظهور تفنگ ماکسیم برای همیشه جنگ تغییر کرد. در طی ۱۰۰ سال از ساخت ماکسیم، ایده مسلسل به طور مداوم بهبود یافته است.
برخی سبک‌تر شدند، بنابراین می‌توانستند راحت‌تر توسط سربازان حمل شوند، در حالی که برخی دیگر روی زمین می‌ماندند یا به وسایل نقلیه متصل می‌شدند و به سربازان اجازه می‌داد آتش شدیدتری را به سوی دشمن شلیک کنند. مسلسل M۲۴۰ یکی از این سلاح‌ها بود که هنوز توسط ایالات متحده و بسیاری دیگر از کشور‌های عضو ناتو مورد استفاده قرار می‌گیرد.
هنگامی که ارتش ایالات متحده در اواخر دهه ۱۹۷۰ تصمیم گرفت که جایگزینی برای مسلسل‌های قدیمی پیدا کند، آن‌ها جستجوی گسترده‌ای را برای سلاحی آغاز کردند که گلوله ۷.۶۲ ناتو را شلیک کند و مقرون به صرفه بودن و سازگاری در تنظیمات مختلف را نشان دهد. برنده مسلسل ساخت فابریک ناسیونال ارستال بلژیک بود که بعداً اقتباس شد و به M۲۴۰ تغییر نام داد؛ اسلحه‌ای که در وسایل نقلیه زمینی، جنگنده ها و کشتی‌های دریایی مورد استفاده قرار می‌گیرد.
M۲۴۰ را می‌توان روی زمین از طریق سه پایه یا متصل به وسیله نقلیه استفاده کرد. ارتش ایالات متحده برای اولین بار در سال ۱۹۷۷ این مسلسل را برای استفاده در تانک‌های خود به کار گرفت. با گذشت زمان، تفنگداران دریایی ایالات متحده کاربرد‌های بیشتری برای این سلاح همه کاره پیدا کردند.
M۲۴۰ یک مسلسل متوسط با تسمه گازی است که گلوله استاندارد ناتو ۷.۶۲ در ۵۱ میلی متر را شلیک می‌کند. میزان آتش آن را می‌توان از طریق سه تنظیم مختلف کنترل کرد. اولی به سلاح اجازه می‌دهد بین ۶۵۰-۷۵۰ گلوله در دقیقه شلیک کند، در حالی که دومی اجازه می‌دهد تا با سرعت ۷۵۰-۸۵۰ بچرخد. آخرین مورد این مجموع را حتی بیشتر افزایش می‌دهد و بین ۸۵۰ تا ۹۵۰ دور را امکان پذیر می‌کند.
هدف ارتش آمریکا این بود که M۲۴۰ جایگزین M۷۳ و نوع بعدی آن M۲۱۹ شود. این سه در دو دسته مورد آزمایش قرار گرفتند و برنده آشکار بود و متعاقباً توسط ارتش آمریکا پذیرفته شد.
هر دو ارتش و تفنگداران دریایی آمریکا از M۲۴۰ استفاده می‌کنند، اما به روش‌های مختلف. همچنین این مسلسل توسط گارد ساحلی ایالات متحده استفاده شده است.
در حالی که ارتش و تفنگداران دریایی از M۲۴۰ استفاده می‌کنند، آن‌ها این کار را متفاوت انجام می‌دهند. ارتش اسلحه را از طریق سه پایه M۱۹۲ Lightweight Ground Mount به کار می‌گیرد. این دستگاه که اولین بار در سال ۲۰۰۵ معرفی شد، به کاربر این امکان را می‌دهد که به راحتی تنظیمات را در حین کار انجام دهند. این واحد همچنین به دلیل سبک بودن و حمل و نقل آسان برای سربازان شناخته شده است.
تفنگداران دریایی از نسخه به روز شده سه پایه افسانه‌ای M۲ استفاده می‌کنند. این مدل جدیدتر که M۱۲۲A۱ نام دارد به سربازان اجازه می‌دهد تا با یک دست از دستگاه استفاده کنند. همچنین بدون نیاز به آداپتور با تعدادی مسلسل مختلف سازگار است.
M۲۴۰ از دهه ۱۹۹۰ در تعدادی از درگیری‌ها و جنگ‌ها استفاده شده است. این مسلسل توسط سربازان آمریکایی در چندین درگیری مختلف مورد استفاده قرار گرفته است. اولین مورد در زمان جنگ خلیج فارس بود. این سلاح در زمان جنگ‌های افغانستان و عراق نیز توسط نیرو‌های پیاده نظام حمل می‌شد. نیرو‌های عراقی از این مسلسل برای مبارزه با دولت اسلامی عراق و شام با نام داعش استفاده کردند.
M۲۴۰ توسط اعضای ارتش آزاد سوریه در طول جنگ داخلی سوریه نیز مورد استفاده قرار گرفته است. واحد‌ها بر روی تجهیزات فنی نصب شده‌اند، که خودرو‌های نظامی بداهه‌ای هستند که با نصب وانت‌های استاندارد یا خودرو‌های مشابه با سلاح‌های نظامی، مانند مسلسل، اسلحه‌های ضدهوایی یا تفنگ بدون پس‌زن ایجاد می‌شوند.
از زمان آغاز به کار، نسخه‌های بسیاری از M۲۴۰ توسعه یافته است. M۲۴۰E۱ توسط تفنگداران دریایی برای سوار شدن بر روی نمونه‌هایی مانند LAV-۲۵ استفاده می‌شود و این سرویس همچنین از M۲۴۰B به عنوان مسلسل متوسط پیاده نظام استاندارد خود استفاده می‌کند. نوع B نیز توسط گارد ساحلی ایالات متحده استفاده می‌شود.
M۲۴۰L را می‌توان راحت‌تر حمل کرد. این مسلسل به جای اینکه از فولاد ساخته شود، از تیتانیوم تولید می‌شود که ۱۸ درصد سبک‌تر از مدل استاندارد است. تنها عیب این است که تولید آن زمان بیشتری می‌برد و برای استفاده در شرایط آب و هوای مختلف باید محافظ‌های اضافی اضافه شود.
مسلسل برت ۲۴۰LW نیز وجود دارد که با استفاده از مشخصات M۲۴۰ ساخته شده است، اما به شکل قابل توجهی سبک‌تر است. اسلحه ساز بارت توانست وزن خود را با استفاده از مواد مختلف و از طریق تولید موثرتر اسلحه کاهش دهد. یک نسخه کوتاه شده، برت ۲۴۰LWS نیز ساخته شد.