رویداد۲۴ | روزنامه اصلاح طلب هم میهن در گزارشی شرایط ۲۰ نفر از افرادی را که احتمال ورودشان به عرصه انتخابات پررنگ‌تر است، مورد برررسی قرار داده است:
پس از سقوط هلی‌کوپتر سیدابراهیم رئیسی، رئیس دولت سیزدهم طبق قانون باید تکلیف ریاست‌جمهوری در ۵۰ روز مشخص شود و در این ۵۰ روز شورای ۳ نفره‌ای متشکل از رئیس قوه قضائیه، رئیس مجلس و معاون اول رئیس‌جمهوری مسئولیت امور انتخابات ریاست‌جمهوری را برعهده دارند.
از ۱۰ تا ۱۴ خرداد ثبت‌نام کاندیدا‌ها شروع می‌شود و احزاب و جناح‌های مختلف در تکاپوی معرفی کاندیداهای خود هستند و بازار گمانه‌زنی ورود اشخاص شناخته‌شده به این دوره از انتخابات داغ است.
محمدباقر قالیباف
محمدباقر قالیباف، رئیس مجلس یازدهم و شهردار ۱۲ساله تهران و یکی از امضاکنندگان نامه تهدیدآمیز به سیدمحمد خاتمی، رئیس‌جمهوری دولت اصلاحات (مبنی بر اینکه کاسه صبرمان لبریز شده) در جریان کوی دانشگاه است. پس از آنکه محمود احمدی‌نژاد از شهرداری تهران به ریاست‌جمهوری رسید، سودای رسیدن به پاستور به جان قالیباف هم افتاد.
به همین دلیل در انتخابات نهمین دوره ریاست‌جمهوری در سال ۸۴ حاضر شد و در اولین حضور بیش از ۴/۷ میلیون رای کسب کرد. اما در سال ۸۸ در انتخابات حاضر نشد و در سال‌های ۹۲ و ۹۶ در انتخابات شرکت کرد و در اولی شکست خورد و در دومی به نفع ابراهیم رئیسی کنار کشید.
او در سال ۱۴۰۰ با توجه به تلاش‌های همه‌جانبه اصولگرایان برای موفقیت ابراهیم رئیسی از ورود به انتخابات اجتناب کرد، اما با توجه به اختلافات فعلی میان اصولگرایان به نظر می‌رسد این‌بار هم به صورت جدی پا به عرصه رقابت بگذارد.
علی لاریجانی
علی لاریجانی در کارنامه کاری‌اش تنها پست ریاست‌جمهوری را کم دارد. او ۱۲ سال رئیس قوه مقننه بوده، ۱۲ سال ریاست بر صداوسیما و یک‌سال حضور در دولت به‌عنوان وزیر ارشاد و ۲ سال دبیری شورایعالی امنیت ملی را در کارنامه دارد و از سال ۹۹ مشاور رهبری است.
او در طی این سال‌ها دو بار برای ریاست‌جمهوری اقدام کرده که با دو رفتار متفاوت روبرو شده است. در سال ۸۴ تایید صلاحیت شد، اما رای نیاورد. با حضور روحانی در پاستور و با حمایتش از برجام، خودش را به‌عنوان چهره‌ای میانه‌رو نشان داد؛ روندی که منجر به فاصله‌گیری‌اش با تندرو‌های اصولگرا شد.
در سال ۱۴۰۰ هم برای کاندیداتوری اقدام کرد، اما ردصلاحیت شد و حتی نامه رهبری خطاب به شورای نگهبان هم نتوانست او را به انتخابات برگرداند. این‌بار با انتخابات زودهنگام به نظر می‌رسد احتمال کاندیداتوری‌اش وجود دارد؛ هرچند مشخص نیست شورای نگهبان چه برخوردی با لاریجانی داشته باشد.
البته روز گذشته یک فعال رسانه‌ای خبری منتشر کرد که کاندیداتوری علی لاریجانی قطعی شده، اما چند ساعت بعد دفتر علی لاریجانی با انتشار اطلاعیه‌ای این موضوع را تکذیب و اعلام کرد اخبار از طریق مجاری رسمی اعلام خواهد شد.
سعید جلیلی
سعید جلیلی نامزد محبوب جبهه پایداری است که بیشترین سابقه خود را در وزارت امور خارجه سپری کرده، اما چهره‌شدنش در زمان احمدی‌نژاد رقم زده شد؛ جایی که در سال ۸۶ به‌عنوان دبیر شورایعالی امنیت ملی منصوب و تا پایان دولت احمدی‌نژاد این صندلی را در اختیار داشت و البته مهم‌تر اینکه مذاکره‌کننده اصلی پرونده هسته‌ای ایران در آن زمان بود.
جلیلی پیش از این دو بار در انتخابات ریاست‌جمهوری ثبت‌نام کرده است. اولین بار در سال ۹۲ کاندیدا شد، اما یازده درصد آرا را به‌دست آورد. دومین بار هم در سال ۱۴۰۰ وارد رقابت شد و تا آخرین مناظره هم حضور داشت، اما همانطور که پیش‌بینی می‌شد، به نفع سیدابراهیم رئیسی انصراف داد.
حالا با انتخابات جدید به نظر می‌رسد سعید جلیلی یکی از محتمل‌ترین گزینه‌هایی است که باز هم با حمایت جبهه پایداری و طیف‌های هم‌جهت با آنها، وارد جریان انتخابات خواهد شد.
عبدالناصر همتی
عبدالناصر همتی که در انتخابات ریاست‌جمهوری سال ۱۴۰۰ به‌عنوان گزینه مورد اجماع بخشی از اصلاح‌طلبان و میانه‌رو‌ها مطرح بود، اما نتوانست رای بیاورد، یکی از گزینه‌هایی است که می‌تواند باز هم برای ورود به انتخابات مدنظر همان حامیان گذشته‌اش قرار بگیرد.
وقتی به کارنامه کاری همتی نگاه می‌کنیم، به دو بخش برخورد می‌کنیم؛ او که در دوره دانشجویی در صداوسیما به مدت ۹سال در ارکان مدیریتی صداوسیما حضور داشت، پس از دریافت مدرک دکتری اقتصاد، رسته فعالیت خود را به رشته تحصیلی‌اش تغییر داد و در سمت‌های مختلفی حضور داشت که مهم‌ترین آن را می‌توان ۱۲سال ریاست بر بیمه مرکزی ایران دانست، اما چهره شدن او در سال ۹۷ رقم خورد؛ جایی که به مدت سه سال ریاست بانک مرکزی را در دولت احمدی‌نژاد برعهده داشت.
محسن رضایی‌میرقائد
محسن رضایی‌میرقائد فرمانده سابق سپاه و دبیر پیشین مجمع تشخیص مصلحت نظام، سال‌هاست پیش از آغاز روند ثبت‌نام کاندیداهای ریاست‌جمهوری، به‌عنوان یکی از پیش‌فرض‌های کاندیداتوری مطرح است؛ به‌عبارتی از سال ۸۴ به بعد او تنها در سال ۹۶ اعلام کاندیداتوری نکرد، روندی که او را با ۴ دوره، تبدیل به رکورددار حضور در رقابت‌های انتخاباتی ریاست‌جمهوری به‌عنوان کاندیدا کرده است.
این‌بار هم در آستانه چهاردهمین دوره انتخابات ریاست‌جمهوری، ثبت‌نام محسن رضایی دور از انتظار به نظر نمی‌رسد. البته این‌بار نکته مهم درباره محسن رضایی به اینجا برمی‌گردد که او در تیم اقتصادی دولت سیزدهم با عنوان معاون اقتصادی رئیس‌جمهور تا سال ۱۴۰۲ فعال بوده و شاید او را بتوان یکی از چهره‌های مؤثر در برنامه‌ریزی‌های اقتصادی دولت رئیسی دانست.
مجید انصاری
مجید انصاری از جمله چهره‌هایی است که نام او برای انتخابات اخیر از سوی چهره‌های اصلاح‌طلب به میان آمده است. او که از چهره‌های سرشناس سیاسی و از اعضای مجمع روحانیون مبارز است؛ فعالیت خود را از دهه ۶۰ آغاز کرد و در کارنامه او، هم معاونت دادستانی، هم عضویت در مجالس اول، سوم، پنجم و ششم، هم مجلس خبرگان رهبری (دوره سوم)، هم عضویت در مجمع تشخیص مصلحت نظام و هم معاونتهای امور حقوقی و امور مجلس ریاست‌جمهوری در دوران سیدمحمد خاتمی و حسن روحانی به چشم میخورد.
البته او در سال ۱۳۹۴ برای شرکت در پنجمین دوره انتخابات مجلس خبرگان ثبت‌نام کرد، اما صلاحیتش از سوی شورای نگهبان احراز نشد. حالا باید دید در نهایت اصلاح طلبان چه برنامه‌ای برای این انتخابات خواهند داشت و آیا تایید صلاحیت او در این انتخابات صورت میگیرد یا خیر؟
بیشتر بخوانید:
محمد مهاجری: نگران‌ترین افراد در درون دولت، امام صادقی ها و طرفداران جلیلی هستند
پیش بینی تسنیم از کاندیداهای ریاست جمهوری: ظریف و آذری جهرمی کاندیدا نمی‌شوند
مهرداد بذرپاش
مهرداد بذرپاش و سیر صعودی سِمت‌ها و نزدیک بودنش به جریان‌هایی مانند جبهه پایداری و شریان باعث شده تا بتوان او را یکی از گزینه‌های محتمل کاندیداتوری قلمداد کرد؛ گزینه‌ای که به نظر می‌رسد با توجه به حضورش به‌عنوان یکی از وزرای دولت سیزدهم، از سوی مدافعان عملکرد دولت، می‌تواند گزینه مطلوبی برای ادامه راه رئیسی تلقی شود.
او توسط احمدی‌نژاد و در سال ۸۱ با انتصاب به‌عنوان رئیس گروه مشاوران جوان شهردار وارد جریان مدیریت شد. در سال ۸۴ به دولت رفت. ابتدا رئیس گروه مشاوران جوان رئیس دولت شد و پس از آن ۲سال مدیرعامل سایپا بود.
در دولت دوم احمدی‌نژاد یک‌سال رئیس سازمان ملی جوانان بود و سپس قائم‌مقام بنیاد تعاون سپاه شد. در مجلس نهم ۴سال حضور داشت و سپس در سال ۹۶ رئیس هیئت‌مدیره بنیاد احسان و در سال ۹۹ مدیرعامل بنیاد برکت شد. پس از آن از سال ۹۹ تا ۱۴۰۱ رئیس دیوان محاسبات بود و در سال ۱۴۰۱ هم وزیر راه شد.
محمدرضا عارف
محمدرضا عارف در دوره ریاست‌جمهوری سیدمحمد خاتمی مسئولیت‌هایی همچون وزیر پست و تلگراف و تلفن، دومین معاون اول رئیس‌جمهوری، معاون رئیس‌جمهوری و رئیس سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی کشور را برعهده داشت.
عارف نماینده تهران در مجلس دوره دهم هم شد و برای ریاست این مجلس اقدام کرد، اما آرا به نفع علی لاریجانی بود. او در مجلس دهم فراکسیون امید را تشکیل داد و اصلاح‌طلبان به امید او بودند تا به‌عنوان رئیس این فراکسیون اقدامات موثری را صورت دهد، اما در بزنگاه‌های تاریخی کمتر خبری از عارف در این دوران شنیده شد.
عارف برای انتخابات ریاست‌جمهوری ۹۲ نیز ثبت‌نام کرد، اما به دلیل صحبت سیدمحمدخاتمی و تلاش برای اجماع رای از این کارزار کناره‌گیری کرد. حالا خبر‌ها حاکی است که او برای کاندیداتوری انتخابات ریاست‌جمهوری اقدام می‌کند.
سید پرویز فتاح
پرویز فتاح از جمله چهره‌هایی است که نامش در میان رایزنیهای تشکلهای اصولگرا برای انتخابات زودهنگام چهاردهمین دوره ریاست‌جمهوری به گوش می‌رسد.
او که در زمان جنگ تا سطح قائم‌مقامی فرماندهی لشکر ویژه سپاه فعالیت کرده بود، با وزارت نیرو در دولت احمدی‌نژاد، اختلافاتش با رئیس دولت وقت و حذفش از دولت دوم او شناخته شد. پس از آن به سپاه برگشت و در بنیاد تعاون این نهاد مشغول به کار شد و در سال ۹۴ هم به‌عنوان ریاست کمیته امام منصوب شد.
فتاح برای اولین بار به‌عنوان گزینه پیشنهادی جمنا (جبهه مردمی نیرو‌های انقلاب) برای انتخابات ریاست‌جمهوری ۹۶ مطرح شد، اما او وارد رقابت نشد. او در سال ۹۸ به‌عنوان رئیس بنیاد مستضعفین شروع به فعالیت کرد و چندی پیش از انتخابات ۱۴۰۰ وقتی عکس قدیمی او در سیل آق‌قلای گلستان (۱۳۹۵) باردیگر منتشر شد، خبر حضورش در انتخابات تقویت شد، اما در نهایت در پی تصمیم تشکلهای اصولگرا برای حمایت از ابراهیم رئیسی از ورود به انتخابات اجتناب کرد.
جمیله علم‌الهدی
جمیله علم‌الهدی بزرگترین دختر احمد علم‌الهدی، امام‌جمعه مشهد است؛ نام او پیش از اینکه ابراهیم رئیسی، همسرش به ریاست‌جمهوری برسد کمتر شنیده شده است (مگر در چند مورد به‌عنوان دبیر شورای تحول و نوسازی نظام آموزشی کشور در شورایعالی انقلاب فرهنگی)، اما حالا که رئیسی و همراهانش در حادثه سقوط هلی‌کوپتر درگذشتند؛ نام او هم در میان چهره‌های مورد نظر اصولگرایان برای انتخابات ریاست‌جمهوری به چشم میخورد؛ این حضور از دو سو برای اصولگرایان همسو قابل توجه قرار گرفته است؛ هم از آن جهت که بتواند راه همسرش را در دولت ادامه دهد و هم از آن جهت که اولین رئیس‌جمهور زن ایران باشد که البته درباره دومی باید منتظر واکنش شورای نگهبان در صورت ثبت‌نام او در انتخابات باشیم.
محمدجواد ظریف
محمدجواد ظریف، وزیر سابق امور خارجه ایران که در دوره چهارساله خود (در اسفند۹۷) یک‌بار استعفا داد، اما حسن روحانی استعفایش را نپذیرفت، از جمله چهره‌های مطرح‌شده برای کاندیداتوری در انتخابات ۱۴۰۳ است. پیش از آن ظریف (از تیر ۸۱ تا مرداد ۸۶) سفیر ایران در سازمان ملل متحد بود.
او لیدر تیم مذاکره‌کننده در توافق هسته‌ای ژنو بود که موفقیت‌هایی را به دست آورد و در راستای لغو تحریم قدم برمی‌داشت. ظریف همچنین از جمله افرادی است که به نظر می‌رسید اصلاح‌طلبان در مقابل رئیسی در سال ۱۴۰۰ قرار دهند، اگرچه تمایل او به ورود به انتخابات ۱۴۰۰ مشخص نشد، اما پس از انتشار فایل صوتی گفت‌وگوی او درباره دیپلماسی و میدان، او از ورود به انتخابات پا پس کشید.
در شرایط حساس کنونی به نظر می‌رسد ظریف یکی از گزینه‌های قوی اصلاح‌طلبان خواهد بود؛ اگرچه درباره تایید صلاحیت چنین چهره‌هایی با توجه به انتخابات اخیر همچنان امید چندانی وجود ندارد.
محسن هاشمی
محسن هاشمی‌رفسنجانی، فرزند ارشد مرحوم اکبر هاشمی‌رفسنجانی، که فعالیتش به‌عنوان مدیرعامل مترو پیش از حضورش در شورای شهر پنجم مورد توجه بوده است، در این انتخابات سرلیست اصلاح طلبان می شود.
با ورود او به شورای شهر و بحث‌ها بر سر شهرداری تهران، شائبه سودای ریاست‌جمهوری از این طریق برای او به میان می آید. یکی از دلایلش هم به عدم امضای تعهدنامه‌ای که از اصلاح‌طلبان برای خارج نشدن از شورای شهر بازمیگردد و حسین مرعشی به جایش تعهد داده بود. او پیش از این هم یک‌بار در دوره چهارم شورای شهر تلاش کرده بود شهردار بشود؛ که در نهایت حدنصاب رای را به دست نیاورد.
در دوره ششم نیز کاندیدای شورای شهر نشد. اما حالا در این روز‌ها که خبر رایزنیها برای انتخابات ریاست‌جمهوری چهاردهم مطرح می‌شود؛ محسن هاشمی، رئیس شورای مرکزی حزب کارگزاران سازندگی نیز به‌عنوان گزینه حزب متبوعش مطرح شده است؛ حزبی که در انتخابات مجلس اخیر با وجود نبود سایر تشکلهای اصلاح‌طلب در برخی حوزه‌های انتخاباتی به حمایت از چهره‌های میانه‌رو پرداخت.
مسعود پزشکیان
مسعود پزشکیان، نماینده اصلاح‌طلب تبریز، آذرشهر و اسکو در ۵ دوره مجلس (از دوره هشتم تا یازدهم و منتخب دوازدهم) است. پزشکیان وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی در دوره سیدمحمد خاتمی بود و در دوره ریاست علی لاریجانی، نایب‌رئیسی دهمین مجلس به مدت ۴ سال را برعهده داشت.
پزشکیان در آخرین روز‌های ثبت‌نام انتخابات ریاست‌جمهوری در سال ۹۲ به‌عنوان رقیب حسن روحانی ثبت‌نام کرد، اما در همان روز‌های اول از کاندیداتوری انصراف داد.
پزشکیان برای حضور در انتخابات ریاست‌جمهوری دوره سیزدهم توسط شورای نگهبان ردصلاحیت شد. با این وجود احتمال آمدن پزشکیان در این دوره قوت گرفته و با تعریفی که رهبر انقلاب از او در انتخابات مجلس دوازدهم کرد، به نظر می‌رسد شورای نگهبان بهانه‌ای برای ردصلاحیت او ندارد.
حسین دهقان
حسین دهقان، سردار سپاهی و سیاستمدار نزدیک به اصولگرا است. او فعالیت خود را از سپاه شروع کرد؛ فرماندهی سپاه تهران، اصفهان، سوریه و لبنان از جمله سوابق نظامی او محسوب می‌شود.
همچنین از دولت خاتمی به بعد در رده‌های بالای مدیریتی تمامی رؤسای جمهوری ایران حضور داشته؛ معاون وزیر دفاع در دولت خاتمی، وزیر دفاع دولت روحانی، رئیس بنیاد شهید دولت احمدی‌نژاد، رئیس بنیاد مستضعفان دولت رئیسی، مشاور لاریجانی و قالیباف.
دهقان در انتخابات ریاست‌جمهوری سال ۱۴۰۰ کاندیدا شد و پیش از اعلام رسمی ردصلاحیت خود از کاندیداتوری انصراف داد. بیشترین حضور او در سمت‌های نظامی بوده، اما گفته بود به‌عنوان فردی غیرنظامی نامزد شده و با رئیس‌جمهورشدن‌اش پایانی بر دعوا‌های جریان‌های سیاسی خواهد داد.
حسام‌الدین آشنا، محسن رضایی، علی شمخانی و محمدباقر قالیباف از جمله کسانی بودند که از کاندیداتوری او حمایت کردند. احتمالاً فعالیت با جریان‌های فکری دولت‌های مختلف از جمله دلایلی باشد که دهقان را به سودای پاستور سوق می‌دهد.
سید امیرحسین قاضی‌زاده‌هاشمی
سیدامیرحسین قاضی‌زاده‌هاشمی، پزشک و سیاستمدار اصولگرا است. بیشترین سابقه سیاسی او در قوه مقننه است و درمجلس هشتم، نهم، دهم و یازدهم حضور داشته است.
تخصص علمی و دانشگاهی او در زمینه پزشکی است، اما کمترین حضور را در کمیسیون بهداشت مجلس داشته است. قاضی‌زاده‌هاشمی در دولت رئیسی به سمت معاون رئیس‌جمهور و رئیس بنیاد شهید و امور ایثارگران منصوب شد. او از اعضای مرکزی جبهه پایداری بود و سپس به حزب اسلامی قانون پیوست.
او در سال ۱۴۰۰ کاندیدای انتخابات ریاست‌جمهوری شد و سعی کرد با ویترینی زنانه چهره‌ای متفاوت از یک کاندیدای اصولگرا نشان دهد، با دخترش برای ثبت‌نام رفت، خواهرش را به‌عنوان نماینده به صداوسیما فرستاد و یک زن (زهرا شیخی) را رئیس ستاد انتخابات خود کرد.
او در جریان تبلیغات حجاب و دوچرخه‌سواری زنان را مسئله اصلی کشور نمی‌دانست، اما پس از اعتراضات سال ۱۴۰۱ گفته بود که مسئله شهدا موی زنان بود. او دلیل ورود خود به عرصه انتخابات را بیانیه گام دوم انقلاب رهبری مطرح کرد.
علیرضا زاکانی
علیرضا زاکانی، شهردار کنونی تهران، از چهره‌های اصولگرا است که نماینده ادوار مجلس در تهران و قم بوده است. مسئول بسیج دانشجویی کشور بوده و جمعیت رهپویان انقلاب اسلامی را تاسیس کرده است.
در پی انتخاب او به‌عنوان شهردار تهران انتقاد‌های زیادی درباره غیرقانونی بودن این اقدام به دلیل مغایرت شغلی و عدم مشابهت فعالیت و تحصیلاتش با حوزه شهری به همراه داشت. زاکانی مخالف سرسخت برجام و از امضاکنندگان مخالفت با ورود واکسن‌های خارجی در دوران همه‌گیری کرونا بود.
او در سه دوره انتخابات ریاست‌جمهوری ثبت‌نام کرد، در دو دوره ردصلاحیت شد و در انتخابات ریاست‌جمهوری سال ۱۴۰۰ سرانجام تاییدصلاحیت شد، اما به نفع ابراهیم رئیسی کنار رفت.
او مورد حمایت جریان‌های تندرو اصولگرا به‌ویژه صادق محصولی، دبیرکل جبهه پایداری است و احتمال کاندیداتوری او برای انتخابات پیش رو بالا است.
اسحاق جهانگیری
اسحاق جهانگیری، سیاستمدار اصلاح‌طلب و از بنیانگذاران حزب کارگزاران سازندگی است. نماینده مجلس در دوره دوم و سوم، استاندار اصفهان در دولت هاشمی‌رفسنجانی، وزیر دولت خاتمی و معاون اول روحانی بوده است.
تاکنون دو دوره نامزد انتخابات ریاست‌جمهوری شده است؛ در سال ۹۶ در پی بحث‌هایی که در مناظرات بین او و قالیباف اتفاق افتاد، هر دو همدیگر را نامزد پوششی برای کاندیدای دیگر معرفی کردند و در نهایت نیز او به‌خاطر روحانی کناره‌گیری کرد، اما در سال ۱۴۰۰ صلاحیت او از سوی شورای نگهبان احراز نشد.
با توجه به اینکه اطرافیان او گفته بودند او برای حضور در انتخابات ریاست‌جمهوری در انتخابات مجلس ثبت‌نام نکرده است، احتمال ثبت‌نام او بسیار بالا است.
محمد مخبر
محمد مخبر، معاون اول در دولت سیزدهم و جایگزین فعلی رئیس‌جمهور فقید ایران است. او پیش از انقلاب نیز از اعضای گروه اسلام‌گرای «منصورون» بوده و ارتباط‌اش با اعضای جریان خط امام از جمله محسن رضایی و محمد فروزنده، او را به جریان سیاست‌ورزی پس از انقلاب وارد کرد و او مسئول بهداری سپاه دزفول شد.
مخبر ریاست هیئت‌مدیره بانک سینا و ایرانسل را نیز برعهده داشته، اما او را بیش از همه با ریاست ستاد اجرایی فرمان امام (ریاست از سال ۱۳۸۶ تا ۱۴۰۰) و واکسن «کووبرکت» می‌شناسند.
او پس از رسیدن به سمت معاون اولی رئیس‌جمهور که گفته می‌شود این سمت را در رقابت با سعید جلیلی تصاحب کرده، به عضویت مجمع تشخیص مصلحت نظام نیز درآمد. در پی گمانهزنیهای رسانهها و رایزنی تشکلها حضور او نیز در انتخابات قوی به نظر می‌رسد.
محمدجواد آذری‌جهرمی
محمدجواد آذری‌جهرمی، وزیر جوان دولت حسن روحانی است که طی دولت دوازدهم وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات بوده و حالا نامش به‌عنوان کاندیدای احتمالی انتخابات ریاست‌جمهوری مطرح شده است.
او که از سال ۸۴ به‌عنوان کارشناس فنی وزارت اطلاعات آغاز به کار کرده بود، در سال‌های ۸۸ تا ۹۳ مدیرکل امنیت سیستمهای ارتباطی سازمان مقررات بود و همین هم موجب شد وقتی نام او به‌عنوان وزیر ارتباطات مطرح شود؛ بسیاری از حامیان روحانی از او انتقاد کنند که او در حوادث اعتراضات ۸۸ و قطع تلفنهای همراه نقش داشته و شخصیت امنیتی است و نباید در این جایگاه قرار گیرد، اما در نهایت او به‌عنوان وزیر ارتباطات از مجلس رای اعتماد گرفت.
بعد از آن نام او به‌عنوان گزینه جوان در انتخابات ۱۴۰۰ به میان آمد، اما با توجه به محدودیت سنی در این انتخابات و نرسیدن او به ۴۰ سال، در این انتخابات ثبت‌نام نکرد و حالا با توجه به حجم بالای فعالیت او در فضای مجازی و رویکرد انتقادی‌ای که داشته، باید منتظر باشیم و ببینیم که آیا در صورت ثبت‌نام در انتخابات تایید صلاحیت می‌شود یا خیر؟
سورنا ستاری
سورنا ستاری، معاون علمی و فناوری حسن روحانی و رئیس بنیاد ملی نخبگان در دوران تصدی روحانی بود. از جمله فعالیت‌های پیشین او، مدیرعاملی سازمان بهینه‌سازی مصرف سوخت در سال ۸۴ به مدت یک‌سال بود که از ادامه فعالیت در آن استعفا داد.
ستاری طی دوره دوم ریاست‌جمهوری روحانی از جمله معاونان رئیس‌جمهوری بود که در فضای رسانه‌ای کشور پرخبر بود؛ چندی پیش از انتخابات ریاست‌جمهوری ۱۴۰۰ سخن از تلاش او برای رسیدن به جایگاه ریاست‌جمهوری مطرح شد، اما در نهایت او در این انتخابات ثبت‌نام نکرد.
ستاری از جمله معدود معاونان روحانی بود که با روی کار آمدن دولت رئیسی تا یک‌سال همکاری‌اش ادامه پیدا کرد و در نهایت هم با استعفا از این سمت در تابستان ۱۴۰۱ کناره‌گیری کرد. حالا در آستانه انتخابات ریاست‌جمهوری بار دیگر برخی گمانه‌ها از احتمال کاندیداتوری او در انتخابات خبر می‌دهد.