رویداد۲۴ | سیما صابری: افسردگی مالیخولیایی شکلی از اختلال افسردگی اساسی (MDD) است که با ویژگی‌های مالیخولیایی خود را نشان می‌دهد. اگرچه افسردگی مالیخولیایی به عنوان یک اختلال مشخص دیده می‌شد، اما آن را به عنوان یک بیماری روانی جداگانه نمی‌شناسند. در عوض، مالیخولیا در حال حاضر به عنوان یک مشخص کننده برای MDD، یعنی یک نوع فرعی از اختلال افسردگی اساسی دیده می‌شود.
MDD یک بیماری روانی مهم است که با احساس مداوم و شدید غم و ناامیدی شناخته می‌شود. این اختلال می‌تواند بسیاری از ابعاد زندگی از جمله کار، تحصیل و روابط فرد را تحت تاثیر قرار دهد. همچنین این بیماری می‌تواند بر خلق و خو و رفتار و همچنین عملکرد‌های فیزیکی مختلف مانند اشتها و خواب تأثیر بگذارد. افراد مبتلا به MDD اغلب علاقه خود را به فعالیت‌هایی که زمانی از آن‌ها لذت می‌بردند از دست می‌دهند و در انجام کار‌های روزمره مشکل دارند. این افراد گاهی اوقات، ممکن است احساس کنند که زندگی ارزش زیستن ندارد. شدت و نوع علائم MDD از فردی به فرد دیگر بسیار متفاوت است. برخی از افراد علائم سنتی MDD را تجربه می‌کنند، در حالی که برخی دیگر به سندرم‌های دیگریمانند مالیخولیا و کاتاتونیا مبتلا می‌شوند. بیشتر این نوع علائم را می‌توان با درمان کنترل کرد، که می‌تواند شامل دارو درمانی و گفتگو درمانی باشد.
افراد مبتلا به افسردگی مالیخولیایی ممکن است علائم MDD شامل موارد زیر را تجربه کنند:
-احساس مداوم غم و اندوه شدید برای مدت طولانی
-از دست دادن علاقه به فعالیت‌هایی که زمانی لذت بخش بودند
-کمبود انرژی یا احساس خستگی
-احساس اضطراب یا تحریک پذیری
-خوردن زیاد یا کم
-زیاد یا کم خوابیدن
-تغییر در حرکت بدن (مثلاً تکان دادن پا در حالی که قبلاً این کار را نمی‌کردید)
-مشکل در تمرکز، تصمیم گیری و به خاطر سپردن چیز‌ها
-فکر کردن یا صحبت کردن در مورد مرگ یا خودکشی
-اقدام به خودکشی
افراد دارای ملانکولیا همچنین ممکن است ویژگی‌های مالیخولیک MDD را تجربه کنند که عبارتند از:
-از دست دادن لذت در تمام یا بیشتر فعالیت‌های روزانه
-عدم واکنش به اخبار و رویداد‌های مثبت
-احساس عمیق ناامیدی و بی ارزشی
-اختلالات خواب
-کاهش وزن قابل توجه
-احساس مداوم احساس گناه بیش از حد یا نامناسب
-علائم MDD که در صبح بدتر می‌شوند
ویژگی‌های مالیخولیایی در افرادی که اغلب علائم شدید MDD را تجربه می‌کنند بیشتر است. آن‌ها همچنین بیشتر در کسانی که MDD با ویژگی‌های روان پریشی دارند دیده می‌شود.
APA دیگر افسردگی مالیخولیایی را به عنوان شکل متمایز افسردگی نمی‌شناسد و به عنوان یک نوع MDD ذکر شده است. هنگامی که فردی علائم افسردگی و مالیخولیا را نشان می‌دهد، تشخیص "اختلال افسردگی اساسی با ویژگی‌های مالیخولیک" است. برای انجام این تشخیص، پزشک معمولاً برخی از سؤالات زیر را می‌پرسد:
بیشتر بخوانید: هیپنوتیزم تراپی چیست و چگونه عمل می‌کند؟
-آیا برای بلند شدن از رختخواب و شروع کار در صبح مشکل دارید؟
-آیا علائم شما به طور کلی در صبح یا عصر بدتر است؟
-چطور می‌خوابی؟
-آیا تغییری در الگوی خواب شما ایجاد شده است؟
-یک روز معمولی برای شما چگونه به نظر می‌رسد؟
-آیا اخیراً برنامه روزانه شما تغییر کرده است؟
-آیا از همان کار‌هایی که زمانی انجام می‌دادید لذت می‌برید؟
-چه چیزی باعث بهبود خلق و خوی شما می‌شود؟
-آیا در تمرکز بیشتر از حد معمول مشکل دارید؟
MDD اغلب با دارو‌های ضد افسردگی جدیدتر، مانند مهارکننده‌های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs) درمان می‌شود. این موارد شامل دارو‌های شناخته شده مانند فلوکستین (پروزاک)، سیتالوپرام (سلکسا) یا پاروکستین (پاکسیل) می‌شود. با این حال، بسیاری از افرادی که دارای MDD با ویژگی‌های مالیخولیایی هستند ممکن است به دارو‌های ضد افسردگی قدیمی‌تر مانند دارو‌های ضد افسردگی سه حلقه‌ای یا مهارکننده‌های مونوآمین اکسیداز (MAOIs) و همچنین مهارکننده‌های بازجذب سروتونین-نوراپی نفرین، مانند ونلافاکسین (Effexor) بهتر پاسخ دهند. این دارو‌ها به مهار تجزیه سروتونین و نوراپی نفرین در مغز کمک می‌کنند و در نتیجه مقادیر بیشتری از این مواد شیمیایی «احساس خوب» ایجاد می‌کنند. گاهی اوقات، برخی از دارو‌های ضد روان پریشی غیر معمول مانند ابیلیفای (اریپیپرازول) ممکن است برای افزایش اثرات دارو‌های ضد افسردگی استفاده شود.
علاوه بر دارو، گفتار درمانی معمولاً برای درمان افرادی که MDD با ویژگی‌های مالیخولیک دارند، استفاده می‌شود. ترکیبی از این دو روش درمانی معمولا موثرتر از هر یک از این روش‌ها به تنهایی است. گفتگو با رواندرمانگر شامل ملاقات منظم با یک درمانگر برای بحث در مورد علائم و مسائل مرتبط است. این مورد به شما در مسائل زیر کمک می‌کند:
-خود را با یک بحران یا رویداد استرس زا دیگر سازگار کنید.
-باور‌ها و رفتار‌های منفی را با باور‌های مثبت و سالم جایگزین کنید.
-بهبود مهارت‌های ارتباطی
-با چالش‌ها کنار بیایید و مشکلات را حل کنید.
-افزایش عزت نفس
-احساس رضایت و کنترل در زندگی را دوباره به دست آورید.
گروه درمانی می‌تواند به روشی مشابه کمک کند و به شما این توانایی را بدهد که احساسات خود را با افرادی که می‌توانند ارتباط برقرار کنند به اشتراک بگذارید.
در موارد شدید، درمان تشنج الکتریکی (ECT) ممکن است برای کمک به تسکین علائم MDD با ویژگی‌های مالیخولیایی انجام شود. این درمان شامل اتصال الکترود‌هایی به سر است که تکانه‌های الکتریکی را به مغز می‌فرستند و باعث تشنج خفیف می‌شوند. ECT در حال حاضر یک درمان ایمن و موثر برای اختلالات خلقی و بیماری‌های روانی در نظر گرفته می‌شود، اما هنوز یک مشکل در مورد آن وجود دارد. در نتیجه، ممکن است به عنوان درمان اولیه برای علائم مالیخولیا استفاده نشود. با این حال، ترکیبی از دارو، گفتگو با رواندرمانگر و ECT می‌تواند بهترین درمان برای MDD با ویژگی‌های مالیخولیایی باشد.
اگر فکر می‌کنید فردی در معرض خطر فوری آسیب رساندن به خود یا آسیب رساندن به شخص دیگری است:
با اورژانس محلی خود تماس بگیرید.
تا رسیدن کمک در کنار فرد بمانید.
هر گونه اسلحه، چاقو، دارو یا چیز دیگری که ممکن است باعث آسیب شود را دور کنید.
گوش کنید، اما قضاوت نکنید، بحث نکنید، تهدید نکنید و فریاد نزنید.