رویداد۲۴ | محمد مهدی تولایی: شاید بتوان دقایق پایانی میزگرد صداوسیما با عنوان بررسی برنامه‌های فرهنگی مسعود پزشکیان را بتوان خلاصه‌ای از وضعیت سالیان اخیر کشور خواند. شهاب اسفندیاری در جایگاه کارشناس اتهام‌های سنگینی را به سوی محمد فاضلی یکی مشاوران پزشکیان روانه می‌کند، اما ابتدا خودش مانع انعقاد کلام فاضلی در موقعیت پاسخگویی می شود، سپس مجری برنامه اختلال ایجاد می کند و بعد صداوسیما با قطع میکروفون فاضلی، فرصت را از او می‌گیرد. هنگامی هم که فاضلی بر علیه این ظلم آشکار، عصیان می‌کند و تصمیم می‌گیرد میزگرد را ترک کند، به او برچسب ناشکیبایی می‌زنند و به عنوان مقصر معرفی می‌کنند.
در دوران یکدست شدن حاکمیت و روی کار آمدن دولت و مجلس انقلابی، چنین برخوردهایی با بسیاری از اقشار و افراد جامعه به رویه تبدیل شده است، به نحوی که مدعیان انقلابی‌گری هر اتهام و برچسبی که بخواهند به مخالفان می‌زنند و با همه ابزارهایی که در دست دارند مانع پاسخگویی می‌شوند؛ گویی توقع دارند مخالفان نیز این اتهام‌ها را با آغوش باز پذیرا باشند و هیچگونه واکنشی از خود نشان ندهند. جالب اینجاست که همین افراد که از در یک سیستم یکدست و رانتی ارتقا پیدا کرده اند به تنها کاندیدای اصلاح طلب حاضر هشدار می‌دهند که مراقب اطرافیان خود باشد و در صورت پیروزی نیز در فکر ایجاد تغییر در مسیر فعلی نباشد!
گفتمان حاکم در طی سالیان اخیر در پی آن بوده که سیاست خالص سازی را به نحو احسن در کشور اجرا کند و افرادی که دارای مرجعیت فکری در جامعه هستند را حذف نموده و افراد همراه یا خنثی را جایگزین کند . این گفتمان کوشیده که مانع از شنیده شدن صدای افرادی شود که درجریان پیاده سازی این سیاست، حقوق آنان تضییع شده است. سیاستی که هم با دستورات صریح دینی در تضاد است و هم با اصول انقلاب اسلامی و بیانات علنی رهبران جمهوری اسلامی منافات دارد.
اگر گفتمان امام علی علیه السلام بر این اصل استوار است که تمامی افراد جامعه باید به سهولت و بدون لکنت انتقاد و اعتراض خود نسبت به حاکم جامعه را مطرح کنند، پس این رفتار گفتمان حاکم در برخورد با اساتید معترض و معلمان و پرونده سازی و تلاش برای خاموش کردن صدای آنان چیست؟
اگر در سنت شیعی یک یهودی می‌تواند بار‌ها در مسجد مسلمانان و در هنگام سخنرانی امام علی علیه السلام اختلال ایجاد کند و تندترین تعابیر را به کار برد، ولی امام شیعیان، حقوق او و خانواده اش را به نحو کامل از بیت المال قطع نکند، مانع از رفت و آمد او به مسجد نشود و دیگران را از تعرض به او منع کند، پس اخراج اساتید از دانشگاه و ایجاد مانع برای کسب و کار افراد مخالف، بر اساس کدام موازین است؟
بیشتر بخوانید:
شهاب اسفندیاری کیست؟ | از رئیس دانشگاه صداوسیما و یار نزدیک وحید چه می‌دانیم؟
محمد فاضلی کیست؟ | از مشاور فرهنگی مسعود پزشکیان چه می‌دانیم؟
اگر امام اول شیعیان، دق مرگ شدن از بیرون آوردن خلخال از پای زن یهودی را روا می‌داند، پس این همه تلاش و اصرار گشت ارشاد برای ارشاد جامعه به سوی تباهی و افزایش حس انزجار از دین و اعتقادات برای چیست؟
به نظر می‌رسد در جامعه فعلی و در دوران حاکمیت اصولگرایان تندرو، دیگر نباید صدای اساتید اخراجی شنیده شود ولو اینکه جای محمد فاضلی‌ها را سعید حدادیان‌ها و امیرحسین ثابتی‌ها بگیرند؛ نباید صدای مردمی که زیر بار مشکلات اقتصادی له شده اند شنیده شود، ولو اینکه کاسبان تحریم، یکسال نفت رایگان به چین بدهند؛ نباید صدای زنان و دخترانی که روزانه با برخورد سخت گشت ارشاد مواجه می‌شوند شنیده شود، ولو اینکه مهسا‌ها جان بدهند و وضعیت عمومی جامعه با طرح نور به سوی تاریکی سیر کند.
چه زمانی باید صدای بی صدایان را شنید؟ چه زمانی و به چه طریقی باید امثال محمد فاضلی سخن بگویند؟ چه زمانی ماشین اتهام زنی یکطرفه متوقف خواهد شد؟ آیا قرار نیست هیچ روزنه امیدی وجود داشته باشد؟ آیا پزشکیان می‌تواند صدای بی صدایان باشد و گفتمان حق و عدالت را احیا کند؟