رویداد۲۴| ترجمه از لیلا فرهادی: نیویورک تایمز در گزارشی به انتخابات زودهنگام ایران اشاره کرده و گفته نظام در میان نارضایتی داخلی، بی علاقگی رای دهندگان و آشفتگی منطقه‌ای باید انتخابات برگزار کند.
نویسنده در این گزارش به نقش رهبری در ایران در تعیین سیاست‌های اصلی کشور اشاره کرده و گفته با این حال رئیس‌جمهور سیاست داخلی را تعیین می‌کند و بر سیاست خارجی تأثیر دارد.
نیویورک تایمز در پاسخ به سوال که چرا انتخابات ریاست جمهوری در ایران مهم است؟، نوشته: انتخابات به نظام ایران این شانس را می‌دهد که نشان دهد می‌تواند فاجعه‌ای مانند مرگ غیرمنتظره یک رئیس جمهور را بدون هیچ بی ثباتی برگزار کند، حتی اگر کشور با اعتراضات داخلی و تنش با ایالات متحده و اسرائیل دست و پنجه نرم کند.
این انتخابات همچنین به نظام این امکان را می‌دهد که به مردم یادآوری کند که در حالی که ایران یک حکومت دینی است، انتخاباتی را برای مناصب دولتی مانند ریاست جمهوری، مجلس و شورا‌ها برگزار می‌کند.
این رسانه آمریکایی به موضوع نظارت استصوابی شورای نگهبان هم اشاره کرده و نوشت: اینکه چه کسی اجازه دارد برای ریاست جمهوری نامزد شود، به دقت کنترل می‌شود؛ و اگر همانطور که انتظار می‌رود، یکی از نامزد‌های اصولگرا برنده شود، دولت به‌احتمال‌زیاد آن را یک پیروزی برای جریان سیاسی خود خواهد خواند، هرچند در واقعیت محدودیت‌های شدیدی برای رقابت ایجاد شده است.
پاسخ نیویورک تایمز به سوال دیگری درباره آزادانه و عادلانه بودن انتخابات در ایران با استناد به استاندارد‌های غربی یا ادعای سازمان‌های حقوق بشری پاسخ داده است. این رسانه نوشته: بر اساس این استانداردها، انتخابات ایران آزاد یا عادلانه نیست. نامزد‌های ریاست جمهوری توسط شورای نگهبان، کمیته‌ای متشکل از ۱۲ روحانی و حقوق دان، به شدت مورد بررسی قرار می‌گیرند.
برای این انتخابات، شورای نگهبان از فهرستی متشکل از ۸۰ نامزد، شش نفر را انتخاب کرد. در میان رد صلاحیت شدگان هفت زن، یک رئیس جمهور پیشین و بسیاری از مقامات دولتی، نمایندگان مجلس و وزرا حضور داشتند.
توضیح نیویورک تایمز درباره نامزد‌های ریاست جمهوری در ایران جالب است. این رسانه آمریکایی نوشته: همه کاندید‌ها به جز یک نفر از نظر سیاسی محافظه کار و اصولگرا هستند و همه از حکومت دینی حمایت می‌کنند. اصولگرایان عمیقاً نسبت به ارزش‌های غربی محتاطند، در حالی که اصلاح طلبان از انعطاف بیشتری در موضوع مواجهه با اصول رفتار اجتماعی و تعامل با کشور‌های غربی حمایت می‌کنند.
در میان اصولگرایان، محمدباقر قالیباف، رئیس کنونی مجلس، شهردار سابق تهران، پایتخت ایران، فرمانده سابق سپاه پاسداران و نامزد ناموفق دو انتخابات ریاست جمهوری گذشته حضور دارد. قالیباف با اتهامات فساد و نفاق ایدئولوژیک مواجه شده است که همه آن‌ها را رد می‌کند.
دیگر اصولگرایان علیرضا زاکانی، شهردار فعلی تهران، سعید جلیلی، مذاکره کننده ارشد سابق هسته ای، مصطفی پورمحمدی، روحانی و مدیر سابق ضد جاسوسی و امیرحسین قاضی زاده هاشمی از معاونان ابراهیم رئیسی هستند.
در اقدامی غیرمعمول، نامزد‌های اصولگرا در تلاش برای جلب رای، علنا از دولت رئیسی به دلیل مشکلات اقتصادی کشور، اشتباهات سیاست خارجی و آشفتگی داخلی انتقاد می‌کنند.
تنها کاندیدای اصلاح طلبان سعود پزشکیان است. او از قومیت اقلیت آذری است. او به عنوان جراح قلب در مجلس و به عنوان وزیر بهداشت خدمت کرده است. نیویورک تایمز مدعی شده کارشناسان می‌گویند که حضور وی به احتمال زیاد بخشی از برنامه نظام برای افزایش مشارکت رای دهندگان است که به نظر او راهی برای افزایش مشروعیت انتخابات و بازگرداندن بالقوه اصلاح طلبان به پای صندوق‌های رای پس از تحریم انتخابات مجلس در ماه مارس بوده است.
ری تکیه، کارشناس مسائل ایران و کارشناس ارشد شورای روابط خارجی به نیویورک تایمز گفته: «آن‌ها احتمالاً اشتباه کردند که فکر می‌کنند این مرد می‌تواند مردم جدا افتاده را به سیاست برگرداند.
این رسانه پیشتر در گزارشی به قلم فرناز فصیحی خبرنگار حوزه ایران نوشته بود مشارکت رای دهندگان معیار مهمی برای حمایت و مشروعیت نظام است که در میان تحریم‌ها و بی تفاوتی رای دهندگان از دست رفته است. بحث‌ها تا حدی منعکس کننده اختلافات واقعی در صفوف سیاسی و سرخوردگی کلی حتی در بین مسئولان از مشکلات کشور است.
نیویورک تایمز نوشته: علیرغم تلاش‌های حاکمیت برای متقاعد کردن رای دهندگان جهت حضور گسترده در پای صندوق‌های رای، همچنان موضوع مشارکت یک چالش بزرگ است. بدبینی رای دهندگان گسترده است و بسیاری از ایرانیان در مصاحبه ها، پست‌های شبکه‌های اجتماعی و گعده‌های عمومی انتخاباتی می‌گویند که ایمان خود را به تغییرات مهم از طریق صندوق‌های رای از دست داده اند.
نیویورک تایمز مساله اصلی در انتخابات ایران را اقتصاد، تحریم‌های آمریکا و حقوق زنان می داند.
این رسانه نوشته: ایرانی‌ها با دولتی دست و پنجه نرم می‌کنند که بسیاری آن را ناکارآمد و ناتوان از اعمال تغییرات معنادار می‌دانند. تحریم‌ها اقتصاد ایران را تحت فشار قرار داده اند. از نظر کارشناسان، مشکلات اقتصادی با سایر نارضایتی ها، مساله زنان مرتبط است.
ری تکیه به نیویورک تایمز می‌گوید: «فساد در میان مردم بسیار تلخ است، اما به نظر می‌رسد که در داخل حاکمیت قابل قبول‌تر است. از همین منظر (بین مردم و حاکمیت) یک قطع ارتباط وجود دارد.»