شامگاه جمعه سوم دی ماه فیلم سینمایی «متولد 65» به کارگردانی مجید توکلی در میز نقد برنامه «هفت» با حضور مسعود فراستی نقد و بررسی شد.
مجید توکلی کارگردان «متولد 64» ابتدا گفت: «فیلم 1 میلیارد و 260 میلیون تومان تاکنون فروش داشته است. از زمان اکران برخی فیلم ها در سینما، در حال حاضر فیلم در 6-7 سالن با سانس های شلخته در حال اکران است. تلاش زیادی کردم تا با همان ایده شما این فیلم در تمام سانس های یک سینما به نمایش درآید تا مخاطب خود را حفظ کند اما مقدور نشد. من از وضع موجود اکران گلایه شدید دارم. این گلایه را اخیرا به یکی از مدیران سینمایی کردم اما در کمال تعجب آن مدیر به من گفت شما خیلی پرتوقع اید! با وجود اینکه فیلم در شرایط سختی اکران شد اما من از استقبال بسیار خوب مخاطبان خرسندم و از نمایش آن در گروه آزاد خوشحالم.»
او در ادامه فزود: «خیلی ها با شنیدن رفتن من به «هفت» اصرار داشتند که مانع شوند. اما من فکر می کنم این ماجرا، ماجرای درستی است و ما باید یاد بگیریم باهم حرف بزنیم و من با همه مصائبی که برای ساخت فیلمم داشتم به کسی مربوط نیست و می توانم از این جلسه حرف هایی یاد بگیرم. هم من هم نویسنده محترم معتقد هستیم که این قصه بکر، جای تامل و پرداخت بیشتر داشت»
مسعود فراستی نیز در میز نقد شب گذشته «هفت» گفت: «درگیری تنها درباره سال تولد است. باید بیشتر می بود و وارد دعوا می شدیم و عمیق تر می شد. فیلمنامه به شدت محافظه کار است و حاضر نیست از یک بازی به درام برسد. جوهر پلات این گنجایش را داشت اما تبدیل نشد. درست است که فیلم تنها روی دو پلات استوار است، اما همین دو خط انقدر جذاب است که برخی از مخاطبان را پای فیلم بنشناند. اما کارگردان کاری برای نگه داشتن مخاطب پای فیلم نکرده است. اساسا کارگردانی فیلم تلویزیونی است.»
بهروز افخمی در واکنش به صحبت های فراستی گفت: «لفظی بکار بردی که در شان منتقد نیست. گفتی کارگردانی فیلم تلویزیونی است. این فیلم تحت هیچ شرایطی ممکن نبود که سینمایی بشود. در این صورت کمی بی انصافی است که بگوییم کارگردانی تلویزیونی ست وقتی قصه و موضوع اساسا امکان سینمایی شدن نداشته باشد. »
فراستی در پایان این بحث اظهار داشت: «نهایتا به نظرم فیلم قبل از بد نیست. قطعا از بسیاری از فیلم مثل «خشکسالی و دروغ» و... بهتر است.»
در بخش دیگر برنامه «هفت» که به موضوع مدیریت سینمای دولتی اختصاص داشت،
محمود اربابی گفت: «اساسا انقلاب و دولت ما سینما را به عنوان یک مسئله
سرگرمی مطرح نکرده است. به عنوان فرهنگ و رسانه مطرح کرده است. و این فرهنگ
را نیز هیچ کس جز دولت نمی داند و مبلغ نیست. بنابراین نمی توان گفت این
دولت نباید در سینما دخالت و ورود کند. مسئله چگونگی این ورود است. جمهوری
اسلامی تعریفش از سینما، یک سینمای پرقدرت است که رابطه گرمی با مخاطبش
داشته باشد. هیچ یک از سازمان ها و نهادها بطور مستقل نمی توانند درخواست
ساخت فیلم کنند. چون پروانه ساخت به شخص داده می شد.
افخمی همچنین
اظهار داشت: «به گفته شما پس می توان نتیجه گرفت نه می شود نهادهای حاکمیتی
نابلد خارج از دولت و نه حتی دولت را از سینما خارج کرد و نه حتی بد است.
چون در سال هایی این اتفاق نتایج مثبت نیز داشته است.»
حبیب ایل‌بیگی نیز در سخنانی تصریح کرد: «امروز آنچه که مهم است این است که ما در آن نهادهای دولتی و حاکمیتی این مسئله ارزشیابی را وارد کنیم تا آن نهاد در قبال پولی که به آن فرد می دهد، بررسی کند که این فیلمساز می تواند موفق باشد در آثار قبلیش موفق بوده و به لحاظ فنی چقدر توانمند است. ما در پروانه ساخت حداقل هایی را در نظر می گیریم و اگر قرار باشد بررسی دقیق کنیم تبعاتی خواهد داشت و اتلاف داریم و نهایتا منجر به خروج سرمایه گذار می شود. چون الان بسیاری از تهیه کنندگان از فیلمساز سرمایه گذار می خواهند. پروانه ساخت حداقل تضمین برای سرمایه گذار است و الان هیچ سرمایه گذاری بدون پروانه ساخت حاضر به حمایت از فیلمساز نیست.»
افخمی در ادامه این بحث مطرح کرد: «اما فیلمسازانی که امروز فیلم شان توقیف شده است می توانند نزد قوه قضاییه برای عدم نمایش فیلمی که پروانه ساخت گرفته است، شکایت کنند.»
ایل بیگی نیز در پاسخ گفت: «طبق قانون، شورای پروانه نمایش الزامی ندارد تا فیلمی که پروانه ساخت دارد را نمایش دهد. به هرحال می تواند یک نفر این آیین نامه را درست نداند و نزد قوه قضاییه از همین آیین نامه هم شکایت کند. اما ما به عنوان مجریان قانون تا زمانی که قانون پابرجاست باید آن را اجرا کنیم.»