رویداد ۲۴ | سعید آگشته در یاداشتی که برای رویداد۲۴ ارسال کرده نوشت: معمول شرکت در انتخابات ایران بر اساس امکان، اراده و انتخاب دوطیف نزدیک به هم از نظر راهبرد، سیاست، برنامه و مانیفست است. شاید این اولین بار در تاریخ سیاسی انقلاب اسلامی باشد که مرزبندی بین دوکاندیدا تا این حد مشهود و ملموس است. حتی این مرزبندی دردوقطبی احمدی نژاد و هاشمی نیز نبوده و به اعتقاد من باتوجه به شخصیت خاص احمدی نژاد این دوقطبی بین احمدی نژاد و میر حسین موسوی هم تا این حد شاخص نبوده. همچنین در صورتی که دوقطبی پزشکیان- جلیلی به صورت پزشکیان-قالیباف هم بود مرزبندی به این شدت قابل لمس نبود. برای این بیانات من هم دوتا دلیل ساده و روشن وجود دارد: اول نگاه سوپر رادیکال (البته نه سوپر انقلابی جلیلی) و طیف همراه او به موضوعات سیاسی، اجتماعی،
اقتصادی و سیاست خارجی ودوم خاستگاه اجتماعی طیف جلیلی و اطرافیان جلیلی است که به‌نظر می‌رسد این دوقطبی را شدت و حِدّت بیشتری می‌بخشد.
باتوجه به میزان مشارکت، مداقه و مطالعه مردم ایران در احوالات خودشان و از طرفی کرختی اجتماعی حاصل از اتفاقات سال‌های اخیر این میزان اختلاف و قابل درک بودن، شاید یک لطف الهی به مردم ایران است که بتوانند راحت‌تر تصمیم گیری کنند. آنان که بر طبل تحریم انتخابات کوفته اند یااپوزیسیون منفعت گرا و منفعلی هستند که در داخل چارچوب نظام جایگاهی برای خود متصور نیستند و یا اقلیتی اند که شیرینی تصرف کرسی‌های مهم را باتجربه عدم مشارکت مردم وبا به کرسی نشاندن اقلیت مورد نظرشان چشیده‌اند واز این سفره ناگشوده متنعم شده اند لذا این بار نه انتخاب بین بد وبدتر بلکه انتخاب بین راه و بیراه و انتخاب بین آبادی و ویرانی است. انتخاب بین حرکت به جلو و بازگشت به تحجر است. پزشکیان قطعا مدینه فاضله‌ای برای مانخواهد ساخت اماخانه امید مان را هم خراب نخواهد کرد. رای به پزشکیان رای به آینده روشن‌تر وخوشبختی محتمل‌تر وجلوگیری از بدبختی قطعی است.