امیر قلعه نویی راه نجات استقلال را سوزاندن ریشه جند نفر در این تیم می داند. حرف های او خیلی شبیه است به حرف های پرویز مظلومی بعد از جدایی. روزهایی که تازه از این تیم اخراج شده بود. او از یک بازیکن و چند نفر در تیم سخن گفت. در 90 هم حرف هایش را زد . او گفت من را زمین گیر کردند. قبل از من پدر قلعه نویی را در آورده بودند و بعد از من هم همین ها منصوریان را زمین می زنند.
او بعد از این حرف ها سکوت کرد و به محاق رفت. کمی بعدتر ، این بار علی فتح الله زاده در برنامه 90 همان ها را متهم کرد. او گفت:«آقای فردوسی پور آنهایی که دارند به تو پیامک می دهند ، این قدری شهامت ندارند روی خط بیایند. اگر مرد بودند ، می آمدند جلو و حرف می زدند.»
قلعه نویی هم دوباره همان ها را نشانه گرفته . او از این گفته که این آدم ها مدیرعامل زمانش یعنی افشارزاده را بر آن داشتند که از تیم حمایت نکند. یعنی پول به تیم تزریق نشود. او گفته در فصل نقل و انتقالات زمستانی افشارزاده رفته بوده آمریکا و در همان زمان مسئولان نقل و انتقالات تیم نه تنها خواسته هایش را نگرفتند که باعث جدایی قاضی و آندرانیک تیموریان هم شده اند.
او در این حرف ها احتمالا دارد به تیم مدیریتی باشگاه اشاره می کند. البته تیمی که در هیات مدیره نیستند. قلعه نویی البته حنیف را به شهادت گرفته. حنیف که روزی در استقلال هم منتقد جواد نکونام بود و هم منتقد امیر قلعه نویی . یعنی دو قطب مخالف هم اما این روزها از هر دوی این استقلالی ها دفاع می کند و مدام از یک نفری که در استقلال از او اسم نمی آورد ، انتقاد می کند. او خیلی سریع پستی در حمایت از قلعه نویی گذاشت.تقریبا همه می دانند که حنیف این روزها با کدام یک از رفقای سابقش در تیم اختلاف دارد!
با این کدها می شود به سه نفری که مد نظر همه این هاست رسید. البته منصوریان ارتباط خوبی با هر سه این ها دارد و بازوهای اجرایی اش هستند و احتمالا نظر امروز این بقیه ای که راه نجاتش را نبودن آن سه نفر می دانند ، نظری درست نمی داند!