رویداد۲۴- «تضمین» سه‌جانبه حل‌وفصل سیاسی بحران سوریه حال اعلامیه ژنو و فرآیند وین را نابود کرده است. این همان سه‌گانه‌ای است که بر میدان نبرد در سوریه تسلط دارد و معادله نظامی را در نظر دارد که یک تقسیم‌بندی سه‌گانه را بدون در نظر گرفتن آمریکا، اروپا، کشورهای حوزه خلیج‌فارس و سازمان ملل ترسیم می‌کند.
به گزارش
رویداد۲۴ به نقل از اوراسیاریویو، وزرای خارجه و دفاع روسیه، ایران و ترکیه طی هفته جاری و پس از سقوط حلب دیدار کردند تا نقشه راه سیاسی را ترسیم کنند که تمام توافقات قبلی که خواستار یک دوره انتقالی در سوریه و برگزاری انتخابات ریاست جمهوری می‌شد را باطل کند.
آنچه این سه‌گانه به‌طورقطع تضمین می‌کند، بقای بشار اسد به‌عنوان رئیس‌جمهوری با قدرت کامل برای اجرای تقاضاهای روسی، ایرانی و ترکی است.
کشورهای عرب، به‌خصوص کشورهای حوزه خلیج‌فارس که ارتباط ویژه‌ای با ترکیه دارند، از مسئله سوریه کنار گذاشته شده‌اند. در مقطعی، تصور بر این بود که سه‌گانه ترکیه-عربستان-قطر قصد دارند با تجهیز مخالفان اسد مانع سقوط حلب شوند. حال ترکیه آشکارا از این سه‌گانه تحلیل رفته، خارج شده و در یک تغییر استراتژیک به محور روسی-ایرانی نزدیک می‌شود.
آنکارا از استراتژی که در گذشته از سوی عربستان و قطر شکل گرفته بود، خارج شده و درعین‌حال به تحکیم نقش روسی-ایرانی در سوریه کمک می‌کند تا کرسی خود در میز برندگان را تضمین کند. ترکیه تعهدات و وعده‌های خود به دو کشور حوزه خلیج‌فارس را کنار گذاشته است.
هم ترکیه و هم مصر به‌عنوان دو کشور حوزه خلیج‌فارس که به اردوگاه روسیه پناه برده‌اند و شرایط را درک کرده‌اند، سعی در شکل دادن به یک پوشش سنی بر اقدامات مسکو دارند تا مانع از اتهام اتحاد روسیه-شیعیان در جنگ حلب شوند که بزرگ‌ترین شهر سنی عرب محسوب می‌شود.
ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهور روسیه پس از حلب چه برنامه‌ای دارد؟ ترکیه پس از توافق با روسیه بر سر حلب و کردها در سوریه چه اقدامی خواهد داشت؟ برنامه‌های ایران پس از گرفتن این شهر چیست؟ کشورهای حوزه خلیج‌فارس، قدرت‌های اروپا و آمریکا دست به چه اقدامی خواهند زد؟
حذف آمریکا از نشست مسکو میان روسیه، ایران و ترکیه در پی حذف خودخواسته ایالات‌متحده در سوریه و تمایل دولت باراک اوباما برای حذف شدن، صورت گرفت. این نشست سه‌جانبه همچنین در آستانه آماده شدن برای عصر ترامپ برگزار شد.
عنوان اصلی مرحله‌ای که آغاز می‌شود، به‌زعم روسیه، ایران، ترکیه و مصر، پوتین-ترامپ است. رئیس‌جمهور روسیه در تلاش خود برای تبدیل شدن به شریک شماره یک ترامپ موفق بوده است. ایران تصمیم خود برای همراهی با روسیه، کوتاه‌ترین راه برای رسیدن به کاخ سفید و معرفی خود به‌عنوان یک متحد استراتژیک و شریک صحنه نبرد که برای روسیه اجتناب‌ناپذیر است، گرفته بود.
مصر در میانه روابط پوتین و ترامپ، یک فرصت استراتژیک دارد که به‌واسطه روابط اقتصادی خوب با چین تقویت‌شده است. ترکیه دریافته که منافعش با پیوستن به کاروان روسیه که با پیام اطمینان به ترامپ، از حلب به کاخ سفید سفر می‌کند، به بهترین شکل تأمین می‌شود.
آمریکا که به‌طور داوطلبانه در ماجرای سوریه غایب بود، حال ضعیف و به حاشیه رانده شده است. این کشور خود را با لبخند جان کری، وزیر خارجه آمریکا و دست دادنش با همتای روسی‌اش سرگئی لاوروف راضی نگه داشته است.
دولت اوباما در حالی واشنگتن را ترک می‌کند که از حلب ضربه خورده است.
رئیس‌جمهور در حال ترک پست آمریکا با کنار گذاشتن مشارکت و حضور در سوریه، به ایجاد تراژدی در سوریه کمک کرد و مسیر بازسازی نفوذ روسیه در خاورمیانه را هموار کرد. اوباما درعین‌حال به ایران پاداش داد و مداخله آن در سوریه را مبارک دانست.
اوباما چند هفته دیگر در حالی کاخ سفید را ترک می‌کند که از دو خط قرمزی که خود ترسیم کرده بود، کنار کشید: هشدارهای وی در مورد استفاده رژیم سوریه از تسلیحات شیمیایی و درخواستش برای برکناری اسد.
ترامپ پیش از رسیدن روز رسمی تحلیف تمرین قدرت می‌کند. به خاطر او بود که پوتین حداکثر بهره را از زمان مازادی که میان انتقال دو دولت آمریکا ایجاد شد، حضور نظامی در حلب و همکاری سیاسی و نظامی با ترکیه و ایران را افزایش داد. پوتین می‌خواست هدیه‌ای درخور توجه و ساخت سوریه را تقدیم ترامپ کند.
پوتین دستاورد جنگ حلب را تقدیم ترامپ کرد تا این رئیس‌جمهور جدید این مشکل را به ارث نبرد. پوتین نمی‌دانست دوستش ترامپ مشکلات پیچیده را دوست ندارد و بازی‌های هوشمندانه و توافق را ترجیح می‌دهد. به همین دلیل پوتین می‌خواست «پیگیری» حلب را پیش از ورود ترامپ به کاخ سفید پایان دهد.