رویداد۲۴ تجارت نیوز نوشت: دبیرکل خانه پرستار گفت: «متاسفانه طی سه سال گذشته، رویه‌ای از سوی وزارت بهداشت و درمان پیش گرفته شده که به پرستاران اجازه هیچ‌گونه اعتراض داده نمی‌شود؛ اگر پرستاران در تجمعات شرکت کنند و دست به اعتراض بزنند، چه در داخل دانشگاه‌های علوم پزشکی و چه خارج از آن، فورا به هیات تخلفات فراخوانده می‌شوند.»
طی روز‌های گذشته، بسیاری از پرستاران از احضار شدن به هیات تخلفات و دریافت احکام سنگین خبر داده‌اند؛ احکامی مانند تعلیق‌های شش‌ماهه، تبعید به شهر‌های دیگر در حالی که امکان رفت و‌آمد برای‌شان فراهم نیست و همچنین، پرداخت نکردن حق اضافه‌کاری و کسر کارانه و...
این اتفاقات در شرایطی رخ می‌دهند که طی همین سه سال گذشته، آمار ترک کار، مهاجرت و تغییر شغل بین پرستاران، به طرز نگران‌کننده‌ای افزایش یافته است؛ از سوی دیگر پیش از تمام این اتفاقات نیز مراکز درمانی کشور، با کمبود نیروی پرستار مواجه هستند؛ تعداد پرستارانی که در بیمارستان‌ها مشغول فعالیت‌اند، با استاندارد‌های جهانی تفاوت معناداری دارد.
بار‌ها در خبر‌ها دیده‌ایم که وزیر بهداشت و درمان از افتتاح بیمارستان در نقاط مختلف کشور خبر می‌دهد، اما مساله اینجاست که بسیاری از این بیمارستان‌ها بعد از افتتاح قادر به ارائه خدمات نیستند چراکه با کمبود یا نبود نیروی انسانی دست‌وپنجه نرم می‌کنند. بی‌توجهی به خواست‌های نیروی انسانی به خصوص در حوزه بهداشت و درمان مساله‌ای است که قبل از همه بیماران را متضرر می‌کند.
در واقع وقتی تعداد پرستار کم باشد، پرستاران با مشکلات معیشتی مواجه باشند، مجبور به گذراندن ساعات قابل توجهی اضافه‌کار اجباری باشند و در نهایت هم حق آن‌ها از سوی مسئولان بیمارستان تضییع شود قطعاً در کیفیت خدماتی که به بیماران عرضه می‌کنند تاثیرگذار خواهد بود.
«محمد شریفی مقدم» دبیرکل خانه پرستار، در این‌باره می‌گوید: «متاسفانه طی سه سال گذشته رویه‌ای از سوی وزارت بهداشت و درمان پیش گرفته شده که به پرستاران اجازه هیچ‌گونه اعتراض داده نمی‌شود و اگر هم پرستارانی در تجمعات شرکت کنند و دست به اعتراض بزنند چه در داخل دانشگاه‌های علوم پزشکی و چه خارج از آن فوری به هیات تخلفات فراخوانده می‌شوند.»
او می‌افزاید: «۱۷ سال است که پرستاران منتظر اجرایی شدن قانون تعرفه‌گذاری خدمات پرستاری هستند. در سال ۱۴۰۱، حتی رهبری به این ماجرا ورود کرد و خواستار اجرایی شدن این قانون شد. اما برخلاف آن چیزی که وزارت بهداشت و درمان مدعی است، این قانون اجرا نشده و آنچه آن‌ها مدعی اجرای آن هستند ماکتی از این قانون است که البته موجب نارضایتی پرستاران شد.»
بیشتر بخوانید: پاسخ مطالبات پرستاران؛ تهدید و تبعید!
شریفی مقدم ادامه می‌دهد: «مشکلات پرستاران تنها به قانون تعرفه‌گذاری خدمات پرستاری ختم نمی‌شود. طبق قانون اضافه‌کاری باید با رضایت فرد باشد در حالی که پرستاران مجبورند در ماه بیش از ۱۲۰ ساعت اضافه‌کاری انجام دهند، تنها برای ساعتی ۲۰ هزار تومان. با این شرایط حق اعتراض هم از آن‌ها گرفته می‌شود.»
دبیرکل خانه پرستار با اشاره به احکامی که به پرستاران داده‌اند اظهار می‌دارد: «احکامی که به پرستاران معترض داده شده به گونه‌ای است که باعث می‌شود بسیاری از آن‌ها ترک کار کنند و در این شرایط وضعیت کمبود نیرو در مراکز درمانی بغرنج‌تر خواهد شد. وقتی یک زن و شوهر پرستار در یک شهر کار می‌کنند و حالا یکی از آن‌ها به دلیل اعتراض به شهر دیگری تبعید می‌شود دیگر امکان ادامه کار برای این پرستار نیست.»
او درباره اعضای هیات تخلفات می‌گوید: «این هیات متشکل از سه نفر است: مدیر بیمارستان، مدیر منابع انسانی و کارشناس حقوقی بیمارستان. در این شراط قطعاً پرستار گناهکار شناخته می‌شود چراکه این افراد بیش از هر چیز به فکر منافع بیمارستان هستند و این پرستاران در یک محکمه ناعادلانه قضاوت می‌شوند.»
شریفی مقدم در پاسخ به این سوال که آیا پرستاری که تبعید شده و باید به شهر دیگری برود می‌تواند سرپیچی کند و از رفتن سر باز بزند می‌گوید: «قطعاً می‌تواند این کار را انجام دهد، اما بلافاصله اخراج خواهد شد. در نهایت هم اگر اخراج شود به نفع اوست چراکه از یک شغل سخت بدون امکانات خارج می‌شود، اما اخراج، ترک کار و رفتن هر پرستار از سیستم درمانی کشور یعنی ضربه به سلامت افراد جامعه.»
نکته دیگری که دبیرکل خانه پرستار به آن اشاره می‌کند این است که پرستاران حتی خارج از شیفت کاری هم حق شرکت در اعتراض‌ها و تجمعات پرستاری را ندارند و اگر این اتفاق رخ بدهد وزارت بهداشت و درمان به آن‌ها حکم تعلیق از کار تا ۶ ماه و حتی اخراج و تبعید می‌دهد.
مشکلات پرستاران غیررسمی خیلی بیشتر است
شریفی مقدم در بخش دیگری از سخنان خود می‌گوید: «آنچه تا به حال گفته شد مشکلاتی است که پرستاران رسمی دارند، اگر قرار باشد مشکلات و معضلات پرستاران غیررسمی را که از سوی پیمانکاران استخدام می‌شوند بررسی کنیم، به نکات بسیار غیرانسانی‌تری برمی‌خوریم. اینکه این پرستاران حق هیچ اعتراضی ندارند چراکه قرارداد‌های آن‌ها معمولاً سه‌ماهه و شش‌ماهه است و کارفرما به‌راحتی می‌تواند این قرارداد‌ها را تمدید نکند.»
او اضافه می‌کند: «این در حالی است که پرستاران غیررسمی با حداقل حقوق مشغول کار هستند و هیچ دریافتی دیگری جز همان حقوق حداقلی ندارند و به همین دلیل مجبور می‌شوند برای تامین معاش خود در شیفت‌های متوالی کار کنند که همین مساله هم باز کیفیت خدماتی را که ارائه می‌دهند پایین می‌آورد.»
در بسیاری از شهرها، پرستاران را تهدید کرده‌اند
او در پاسخ به این سوال که «احضار پرستاران به هیات تخلفات در کدام شهرها رخ داده و طی کدام بازه زمانی بوده است»، می‌گوید: «از ۶ ماه پیش تاکنون در بسیاری از شهرها از گیلان و مازندران گرفته تا کرمان و کرمانشاه احضار فله‌ای پرستاران به هیات تخلفات در دست انجام است. این در حالی است که آن‌ها برای احقاق حقوق حقه‌شان اعتراض می‌کنند و حرفی خارج از قانون نمی‌زنند.»
شریفی مقدم توضیح می‌دهد: «کمترین حکم ۶ ماه تعلیق از کار و بیشترین آن اخراج یا تبعید است. در این شرایط چطور انتظار داریم پرستاران کیفیت خدماتی را که ارائه می‌کنند افزایش دهند و با تمام قوا در خدمت بیماران باشند.»
اخذ اقامت تضمینی و سریع کشور‌های اروپایی، تضمینی با ارزان‌ترین قیمت
تبلیغ
اخذ اقامت تضمینی و سریع کشور‌های اروپایی، تضمینی با ارزان‌ترین قیمت
مشاهده
yn-ad
وزارت بهداشت مشکلات پرستاران را قبول ندارد
دبیرکل خانه پرستار می‌گوید: «مهم‌ترین موضوعی که باید مد نظر قرار داد این است که وزارت بهداشت و درمان مشکلات پرستاران را قبول نمی‌کند. این وزارتخانه نسبت به مهاجرت پرستاران رفتار منفعلانه دارد. به کمبود پرستار در بیمارستان‌ها و مراکز درمانی بی‌تفاوت است. اگر این مشکلات از سوی وزارتخانه جدی گرفته می‌شد حداقل شرایطی فراهم می‌کردند که پرستاران برای ادامه کار انگیزه داشته باشند.»
او می‌افزاید: «از پرستار خدمات ۱۰۰ میلیونی انتظار دارند، اما در نهایت ۱۵ تا ۲۰ میلیون تومان به پرستار می‌دهند، البته رفتاری هم که با پرستار می‌شود مناسب با حقوقی که پرداخت می‌کنند نیست و همین مساله باعث افزایش نارضایتی‌ها می‌شود.»
شریفی مقدم در بخش دیگری از صحبت‌های خود به خودکشی پرستاران اشاره می‌کند و می‌گوید: «هیچ‌کس در مورد آمار بالای خودکشی در بین پرستاران صحبت نمی‌کند. مسئولان وزارت بهداشت و درمان هیچ توجهی به این مساله نمی‌کنند.»
او ادامه می‌دهد: «در تمام دنیا تامین امنیت و سلامت وظیفه حاکمیت و دولت است. تامین سلامت باید از طریق ارائه خدمات بهداشتی و درمانی صورت بگیرد. این خدمات را نیروی انسانی ارائه می‌دهد یعنی توجه به نیروی انسانی در حوزه بهداشت و درمان باید اولویت داشته باشد. مساله اصلی ما هم همین است که وزارت بهداشت و درمان به این مهم اهمیت نمی‌دهد.»