رویداد ۲۴ نفت ما: خاقانی گفت: دلیل مخالفت جلیلی با کرسنت ریشه در کینه شخصی اش با مهندس زنگنه دارد و به همین راحتی خسارتی سهمگین به منافع ملی تحمیل کرده است.
محمود خاقانی، کارشناس انرژی در واکنش به حرف و حدیث‌هایی که در مناظره‌های انتخاباتی درباره «کرسنت» مطرح شد، اظهار داشت: وقتی به عنوان یک شهروند ایرانی به پرونده پر از ابهام کرسنت نگاه می‌کنم از این بابت نگران می‌شوم که بهمن ماه ۱۳۸۴ یعنی چند ماه بعد از اینکه دولت اول محمود احمدی نژاد روی کار آمده بود، معاون پارلمانی و سرپرست دیوان محاسبات «بمب اجرایی نشدن قرارداد کرسنت» را منفجر می‌کند. آنهم در حالیکه در آن زمان سفارت آمریکا در امارات مشغول فعالیت به همین منظور بود. با این توضیح که طیف ابوظبی هم نمی‌خواسته این قرارداد با شیخ دوبی و شارجه اجرایی شود.
این کارشناس اقتصادی در ادامه گفت: همچنین در اطلاعات و اسنادی که در سایت ویکی‌لیکس درباره آمریکا منتشر شده است، اینطور آمده که در ۱۷ مرداد ۱۳۸۴ که کنسول آمریکا «جعفر» به مدیرعامل شرکت کرسنت گفته است، آمریکا مخالف این پروژه است و نمی‌خواهیم این قرارداد اجرایی شود. جعفر در جواب می‌گوید، این قرارداد برای ایران و امارات استراتژیک است تا از این طریق مسائل دو کشور حل و فصل شود و به همین دلیل نمی‌توانیم قرارداد کرسنت را اجرایی نکنیم.
او افزود: وقتی در بهمن ماه ۱۳۸۴ در تهران اعلام می‌شود که این قرارداد از طرف ایران اجرایی نخواهد شد، همه نگران می‌شوند. نکته جالب این است که شرکت ملی نفت ایران به عنوان شرکتِ رقیب آرامکو و شرکت‌های دولتی دیگر مستقر منطقه، به عنوان شرکتی معتبر که همیشه به قرارداد‌ها پایبند بوده است، مشهور بود. در واقع ما تنها کشوری هستیم که با وجود قرار گرفتن در شرایط جنگی و علی رغم اینکه نفت کش‌های ما را بیمه نمی‌کردند، با چنگ و دندان قرارداد‌ها را اجرا می‌کردیم و به مشتری‌ها نفت صادر می‌کردیم.
وی تصریح کرد: اجرایی نشدن قرارداد کرسنت برای اقتصاد کشور بسیار_بسیار کمرشکن بود. به طوریکه در ملاقات‌های بعدی کنسول آمریکا که با جعفر در امارات داشت، اصرار می‌کند که چرا از ایران شکایت نمی‌کنید؟ که جعفر در پاسخ می‌گوید، دعوای دولت جدید ایران با ما سرِ ذاتِ قرارداد نیست و فقط نمی‌خواهند اجرایش کنند و به همین دلیل امارات برای اجرای کرسنت همه تلاش اش را به کار خواهد گرفت و به همین نیازی به رجوع به دادگاه نیست.
او ادامه داد: محمد رضا رحیمی که معاون اول دولت وقت بود، در بهمن ۱۳۸۴ قرارداد کرسنت را خیانت به کشور دانست که به نظر من الان باید بیاید، درباره این خیانت ادعایی اش توضیح بدهد. همان روز‌ها احمدی نژاد به رحیمی و مرحوم کردان ماموریت می‌دهد که درباره قرارداد با طرف اماراتی مذاکره کنید تا با بالا و پایین شدن قیمت تفاهم به دست بیاید. در آن برهه روزنامه کیهان به دلیل نزدیکی با سعید جلیلی در سال ۱۳۸۷ در مقاله‌ای با امضای حسین شریعتمداری اینطور می‌نویسد که کردان و رحیمی متهم به زد و بند پنهانی است و یا فریب اماراتی‌ها را خورده یا رشوه گرفته اند که این دو نفر مجبور به عقب نشینی می‌شوند.
وی توضیح داد: احمدی نژاد در ۲۵ اسفند ۱۳۸۸ نامه‌ای با این مضمون به سعید جلیلی نوشت که پرونده کرسنت را خودش حل کند تا به دادگاه نرود. اما سعید جلیلی در پاسخ می‌گوید، این قرارداد به هیچ وجه نباید اجرا شود و اگر هم پرونده دادگاهی شود، به میزان ۸۵۰ میلیون دلار جریمه می‌شویم. دلیل مخالفت جلیلی با کرسنت ریشه در کینه شخصی اش با مهندس زنگنه دارد و به همین راحتی خسارتی سهمگین به منافع ملی تحمیل کرده است.
خاقانی در پایان گفت: این کینه شخصی رقمی حدود ۲۵ میلیارد دلار به ایران ضرر زده است که واقعا تاسف آور است.