رویداد۲۴ اعتماد نوشت: مدت زیادی از زمانی که با سلام و صلوات استقلال و پرسپولیس را اصطلاحا به بخش خصوصی و در واقع به خصولتی‌ها واگذار کردند، نگذشته است. آن زمان نمی‌شد گفت مالکان جدید درکی از فوتبال ایران دارند، اما این روز‌ها حتما فهمیده‌اند که اوضاع از چه قرار است.
آن روز‌ها قرار بود این دو بخش اقتصادی یعنی کنسرسیوم بانکی و هلدینگ نفتی خلیج‌فارس سرخابی‌هایی در حد رقابت با تیم‌های متمول آسیا ببندند، اما همین دیروز که هواداران پرسپولیس صبرشان لبریز شد و مقابل باشگاه شعار حیا کن رها کن سر دادند و استقلالی‌ها هم تهدید به برگزاری تجمع کردند، معلوم شد آن لبخند‌ها و ژست‌های مقابل دوربین وقتی به زمین سخت واقعیت برسند ماسیده خواهند شد.
این روز‌ها دیگر خبری از بیانیه‌ها، استوری‌ها، پخش اخبار مربوط به ملاقات‌ها و... در مورد مالکان جدید باشگاه‌ها نیست. این روز‌ها مدیران دو مجموعه بیشتر سعی می‌کنند در انظار نباشند. کمتر مصاحبه و حتی درباره شرایط باشگاه هم کمتر اظهارنظر کنند. دلیلش چیست؟ اینکه فهمیده‌اند ماه‌عسل عقد قرارداد رسمی با فوتبال تمام شده است.
همان روز‌هایی که این دو مجموعه اقتصادی پیگیر خرید دو باشگاه بودند، نوشتیم که ورود به فوتبال فقط خرید سهام و بهره‌برداری تبلیغاتی نیست. نوشتیم فضای فوتبال ایران با آنچه از بیرون به نظر می‌رسد کاملا متفاوت است و مرز بین زنده‌باد و حیاکن رهاکن به اندازه یک مو باریک است. نوشتیم مالکان جدید باشگاه وقتی متوجه می‌شوند در چه زمین باتلاقی‌ای ورود کردند که هواداران در فضای مجازی سیل فحش و تهمت را روانه آن‌ها کنند یا در واقعیت بیایند و مقابل باشگاه یا ساختمان‌های مربوط به این مجموعه‌ها دست به تجمع بزنند. ما این روز‌ها را خیلی وقت پیش دیده بودیم. نوشتیم اصلا به خاطر همین چیزهاست که هیچ سرمایه‌داری از یک کیلومتری دو باشگاه هم رد نمی‌شود.
بیشتر بخوانید: عذرخواهی بیرانوند از هواداران؛ جوانی کردم
این وضعیت برای کنسرسیوم بانکی و در راس آن‌ها بانک شهر با شدت بیشتری رخ داده است. بعد از جدا شدن اوسمار، ترابی، اسماعیلی‌فر، عبدالکریم حسن، نعمتی و بلاتکلیف بودن بیرانوند و از دست دادن چند هدف نقل‌وانتقالاتی روز گذشته هواداران پرسپولیس مقابل باشگاه تجمع برگزار کردند و علیه مدیرعامل باشگاه و مدیران بانک شهر شعار اعتراضی سر دادند. در مجازی هم آن‌هایی که نتوانسته بودند خودشان را به خیابان سئول برسانند با هشتگ‌های درویش استعفا یا نه به بانک شهر اعتراض‌شان را نشان دادند. کار تا جایی بیخ پیدا کرد که برخی در توییتر و اینستاگرام و تلگرام گفتند هواداران پرسپولیس بروند و پول‌های‌شان را از حساب بانک شهر بیرون بکشند.
نیازی به گفتن نیست که مساله اصلا سر عملکرد خوب یا بد مدیران و مالکان دو باشگاه نیست. طبق گفته مدیران پرسپولیس مالک باشگاه در مقاطع مختلف ارقامی را به حساب باشگاه واریز کرده تا هم بدهی‌های گذشته صاف شود هم دست مدیرعامل برای بستن قرارداد با بازیکنان جدید باز باشد. در استقلال هم شرایط به همین منوال بوده است. بخشی از بدهی‌های گذشته و طلب بازیکنان پرداخت شده و کار‌ها در حال انجام است. مساله سر فضای این دو باشگاه است. فضایی کاملا احساسی و به دور از عقلانیت که در آن سکو‌ها و صفحات مجازی بیشترین تاثیرگذاری را دارند. برای همین هم هست که مدیران و سرمربیان می‌دانند بعد از ورود به باشگاه ابتدا باید دم لیدر‌ها و صاحبان پیج‌های هواداری را ببینند. گرچه ساخت و پاخت با این آدم‌ها جای جام را نمی‌گیرد. چه بسیار مدیران و مربیانی که بهترین روابط را با همین بوقچی‌ها داشتند، ولی به خاطر نتیجه نگرفتن به سمت در‌های خروجی باشگاه هدایت شدند.
از آن طرف هم نمی‌توان تمام کنش‌های هواداری را پای تحریم صفحات مجازی گذاشت. به هر حال مردم دو تیم استقلال و پرسپولیس را دوست دارند و روی اتفاقات آن‌ها حساس هستند.
کنسرسیوم بانکی و در راس آن‌ها بانک شهر و هلدینگ خلیج‌فارس باید بدانند روز‌های سخت‌تری هم در راه دارند. اینجا که تازه فصل نقل و انتقالات است. اگر طول فصل تیم چند هفته نتیجه نگیرد یا در یک بازی سخت ببازد یا در کورس عقب بیفتد تازه آن وقت است که مالکان جدید با چیزی به اسم «خشم هواداران» روبه‌رو خواهند شد. چیزی که تاکنون نمونه‌اش را ندیدند و تجربه نکردند. آن‌ها باید بدانند در فضایی وارد شدند که هیچ نسبتی با حرفه‌ای‌گری ندارد، دخل و خرج‌ها شفاف نیست و تیم‌های صنعتی با پول‌پاشی‌های عجیب می‌تازند و تا این‌ها به خودشان بیایند، می‌بینند بازار جارو شده است. آن‌ها باید بفهمند به فوتبال ایران وارد شدند.