صفحه نخست

سیاسی

جامعه و فرهنگ

اقتصادی

ورزشی

گوناگون

عکس

تاریخ

فیلم

صفحات داخلی

چهارشنبه ۲۸ شهريور ۱۴۰۳ - 2024 September 18
کد خبر: ۳۸۴۲۰۹
تاریخ انتشار: ۱۹:۴۸ - ۲۶ شهريور ۱۴۰۳
تعداد نظرات: ۷ نظر

عباس عبدی در واکنش به اظهارات وزیر آموزش و پرورش: دیندار کردن مردم جزو وظایف روحانیت است نه نهادهای دیگر

اقتصادنیوز: عباس عبدی در واکنش به اظهارات وزیر آموزش و پرورش نوشت: دیندار کردن مردم جزء وظایف روحانیت است نه نهادهای دیگر.

رویداد24| عباس عبدی در یادداشتی با عنوان «مساله سوم رسانه‌های رسمی» در روزنامه اعتماد نوشت: اگر بخواهیم فقط یک ویژگی متمایزکننده از جامعه ایران را در مقایسه با دیگر جوامع مهم امروزی معرفی کنیم، شاید وضعیت ناکارکردی رسانه‌های رسمی آن به ویژه صدا و سیما در میان چند انتخاب اول ما باشد. علت روشن است؛ بعید می‌دانم کشور مهمی باشد که رسانه‌های رسمی و تلویزیون آن به اندازه ایران کم‌مخاطب و در برخی زمینه‌ها در حد بی‌مخاطب باشند و از نظر رسانه‌ای استقلال نداشته باشند. بهره‌وری این نهاد مهم آنچنان اندک است که بعضا تعجب می‌کنیم و بی‌اختیار می‌پرسیم مگر می‌شود؟ دو سال پیش برخی از شرکت‌های تبلیغات‌دهنده که قراردادهای بلندمدت تبلیغاتی داشتند، حاضر بودند، پول تبلیغات را بدهند ولی تبلیغات سفارش داده شده آنها منتشر نشود، زیرا اثرات منفی بر فروش آنها داشت. البته این رسانه از حیث تأثیرگذاری منفی به ویژه در اختلافات درونی قدرت، همچنان کارآمد است.

بعید می‌دانم کشور مهمی باشد که رسانه‌های رسمی و تلویزیون آن به اندازه ایران کم‌مخاطب و در برخی زمینه‌ها در حد بی‌مخاطب باشند و از نظر رسانه‌ای استقلال نداشته باشند.

چرا باید این وضع اصلاح شود؟ اول از همه به این خاطر که آنان از بودجه مردم تأمین می‌شود و باید در خدمت مردم باشد. رسانه باید به بهبود فضای سیاسی و اجتماعی و حس خشنودی مردم و آگاهی آنان کمک کند، برای این کار نیازمند چند ویژگی است. اول درک درست و دقیق از کارکرد رسانه در دنیای جدید. دوم به کارگیری نیروهای رسانه‌ای و کاربلد، سوم ارزیابی بازخورد فعالیت‌ها و بالاخره پاسخگویی در برابر مردم است. مهم‌ترین مشکل رسانه رسمی در ایران این است که متولیان آن درک درستی از کارکرد و محدودیت‌های رسانه ندارند. نهادهای دیگر هم بعضا دچار این مشکل هستند. اخیرا وزیر آموزش و پرورش دولت جدید جمله‌ای را گفته است که بسیار عجیب است.«مهم‌ترین وظیفه ما در آموزش و پرورش، اقامه فرهنگ نماز، قرآن و ایثار و فداکاری در فضای تعلیم و تربیت است. اگر می‌خواهیم جامعه سعادتمندی داشته باشیم بنا بر راهبردهای قرآنی، راهی نداریم جز اقامه نماز و اقامه فرهنگ ایثار.» 

شاید گمان شود که این اهداف و وظایف خوب است، چرا بیان آن را باید عجیب دانست؟ به این علت ساده که مشکل با این اهداف نیست؛ مشکل با تناسب کارکرد نهاد آموزش و پرورش با این هدف است. دیندار کردن مردم جزو وظایف و کارکردهای روحانیت و نهاد دین است و نه نهادهای دیگر. به علاوه این کارکرد بیش از آنکه آموزشی باشد، تربیتی است. مگر آموزش و پرورش نیرو یا ساختار مناسب را برای این هدف دارد؟ به علاوه پس روحانیت چه کار باید کند؟ روشن است که اگر این کارکرد برای آموزش و پرورش قابل تحقق بود تا حالا باید همه دانش‌آموزان این گونه تربیت می‌شدند. این نهاد حتی نتوانسته و نمی‌تواند کارکرد آموزشی دینداری را هم انجام بدهد، چه برسد به کارکرد تربیتی دینداری. در نتیجه دانش‌آموزان هر روز از گذشته دورتر از ارزش‌های دینی می‌شوند، چون وظیفه‌ای و رسالتی را از آموزش و پرورش می‌خواهید که در آن تعریف نشده است و مناسب آن نیست.

مثل اینکه بگوییم ورزشگاه برای تربیت اخلاقی تماشاگران است!! مردم فرزندان خود را برای دیندار شدن و نمازخوان شدن به مدرسه نمی‌فرستند، آنجا وظایف دیگری دارد. این وظیفه برعهده مسجد و روحانیت و ‌خانواده است؛ به همین علت است که شکست می‌خورند. پیش از انقلاب نهاد اصلی متولی دینداری یعنی روحانیت و مسجد وظیفه خود را انجام می‌دادند و جامعه هم‌ دیندار می‌شد. حالا آن نهاد به کارهای دیگری مشغول شده است بار خود را می‌خواهند بیندازند روی دوش نهاد آموزش و رسانه رسمی و این پاسخ نمی‌دهد. کارکرد رسانه در دنیای جدید نیز متفاوت از آن چیزی است که صدا و سیما برای خود تعریف کرده است. رسانه بوق نیست؛ رسانه محصور در روایت نیست، هر چند روایت هم جزیی از آن است ولی نسبت به حقیقت امری درجه دوم محسوب می‌شود.

هنگامی که یک نهاد مدرن مثل رسانه در کشور در جایگاه کارکردی خویش قرار نگیرد، جامعه دچار اختلال ارتباطی می‌شود. مردم از حقیقت دور می‌شوند و حرف یکدیگر را نخواهند فهمید و بصیرت اجتماعی شکل نمی‌گیرد. مرز حقیقت و مجاز مخدوش می‌شود. اگر مولفه‌های قدرت جامعه را به‌مثابه یک حلقه زنجیر در نظر بگیریم، قدرت هر جامعه از قدرت ضعیف‌ترین حلقه آن تبعیت می‌کند. در میان تمام مولفه‌های قدرت در ایران نهاد رسانه ضعیف‌ترین آنها است و به عبارتی با چنین ضعفی، یک مشکل امنیتی برای کشور ایجاد شده است. ضربه‌پذیری جامعه ایران در برابر رسانه‌های غیررسمی به‌ویژه فرامرزی بسیار آشکار است. رسانه‌های دیگر می‌توانند روایت خود را در ذیل برخی از حقایق منتقل کنند، در حالی که رسانه رسمی داخلی قادر به این کار نیست.

حتی نمی‌تواند حقایق مطلوب خود را هم منتقل کند. چرا؟ چون به جای در بند حقیقت بودن، فقط روایت رسمی را معتبر می‌داند. بخش مهمی از علت دو قطبی شدن جامعه، ناشی از دو قطبی شدن رسانه است. بسیاری از مردم به کلی با رسانه رسمی قطع ارتباط کرده‌اند و در یک جهان موازی دیگر غیر از جهان رسمی زندگی می‌کنند. ساختار رسمی ایران درکی دقیق از کارکرد رسانه ندارد. رسانه‌ای که همین دو روز پیش اخبار سخنان معاون اول رییس‌جمهور را ناقص منتشر می‌کند و خودش را در مقام کنشگر سیاسی قرار می‌دهد، متوجه نیست که اهمیت آن رسانه به کنشگری سیاسی نیست، بلکه به رسانه‌ای بودن آن است. این مثل آن است که با یک تریلی ۱۸ چرخ مسافر حمل و نقل کرده یا با یک مرسدس بنز آخرین مدل گچ و آهک و آجر جابه‌جا کنند!

حلقه رسانه‌ای قدرت جامعه و حکومت ایران بسیار ضعیف است. هم درکی از فلسفه و کارکرد رسانه در جامعه مدرن ندارند و هم نیروهایی که باید این هدف را محقق کنند در آن به کار گرفته نمی‌شوند یا اگر هم باشند، استقلال کافی برای تولید محتوای مفید رسانه‌ای را ندارند. بالاخره ارزیابی مستقل از عملکرد و اثرگذاری این رسانه منتشر نمی‌شود و آنهایی هم که در دسترس است، نشان از ناتوانی فراوان آن است و خود را در برابر مردم و جامعه نیز پاسخگو نمی‌دانند. دولت آقای پزشکیان نمی‌تواند در برابر این مولفه مهم قدرت ملی بی‌تفاوت باشد. ممکن نیست که یک حکومت یا دولت بدون یک رسانه کارآمد، موفقیتی در خور کسب کند. دنیای امروز، دنیای رسانه است.

استقلال کشور با خروج مرجعیت رسانه‌ای به خارج از کشور نقض شده است. بدون احیای جایگاه صدا و سیما، ممکن نیست که جامعه ایران از این وضع نامناسب عبور کند. رسانه وظیفه مسجد و منبر را ندارد و نمی‌تواند جای آنها را بگیرد. اگر چنین کند، هم آنها را حذف می‌کند و هم خودش موفقیتی نخواهد داشت که اکنون هر دو نتیجه محقق شده است. بنابراین ضرورت دارد که رویکرد رسانه رسمی و تصوری که از ماموریت و کارکرد خود دارد، تغییر کند. ابتدای این کار سخت است ولی هنگامی که رخ داد، متوجه آثار مثبت آن خواهند شد. برخی از مطالب و موضوعات به سود خودشان هم هست که نمی‌توانند بیان کنند و اگر بیان کنند هم شنیده نمی‌شود، چون متهم به سوگیری هستند. وضعیت فعلی این رسانه هم‌سو با دولت قبلی بود، ولی در دولت وفاق که باید آزادتر باشد این رویکرد جواب نمی‌دهد و حتما به زیان دولت نیز هست. البته تغییر رویکرد، صفر و یک نیست؛ باید گام‌های اولیه را بردارند تا اندکی هم مزه رسانه کارآمد را بچشند.

نظرات بینندگان
انتشار یافته: ۷
در انتظار بررسی: ۰
غیر قابل انتشار: ۱
ناشناس
۱۰:۲۲ - ۱۴۰۳/۰۶/۲۷
جناب وزیر آموزش پرورش عزیز متاسفانه شما وزارت آموزش پرورش را با سازمان تبلیغات اسلامی اشتباه گرفته اید حتی حوزه علمیه هم وظیفه اصلی خود را اقامه نماز و دیندار کردن مردم نمی دانند
وظیفه آموزش پرورش علم آموزی به کودکان و نوجوانان ایران است البته علاقه مند کردن بچه ها به دین و اخلاق خیلی هم خوب است اما از وظایف اصلی آموزش پرورش نیست و از وظایف فرعی است
پیشنهاد میکنم اگر وظیفه آموزش پرورش را دیندار کردن مردم میدانید تمام معلمان تان را از آخوندها جذب کنید دروس شیمی و فیزیک و ریاضی و زیست شناسی و اینگونه علوم را هم از چارت آموزشی تان حذف کنید چون اینگونه دروس در تضاد با دروس حوزوی مد نظر شما هستند نام مدارس را هم به مکتب یا حوزه اسلامی یا به دارالقران تغیر دهید
متاسفانه با روند فعلی و ادامه ان علم در ایران نابود خواهد شد همچنان که امروز رتبه علمی ایران در المپیادها و مسابقات علمی و مقالات علمی بسیار افت کرده و به رتبه هفتاد و چهارم جهان رسیده
تعجب ان است که با این همه تحمیل دین به جامعه مردم ایران مخصوصا نوجوانان بیشتر دین زده شده اند
علیرضا
۰۷:۲۰ - ۱۴۰۳/۰۶/۲۷
درودبرشما: قابل توجه آقای عبدی، طی دهسال به اینطرف کتب درسی بخصوص از۱۴۰۰ تاامروز رامیتوان بررسی نمود وسیاستی که بابت شکستِ طرحهای فرهنگی درجامعه ازابتدای انقلاب بوده است رادید.! همان کسانیکه بودجه های کلان راصرف مسائلی غیر از آموزش وفرهنگ هزینه کرده اند،دراین ۳ سال طرح درسهای افکارمتحجرانه وغیر آموزشی رادرکتب کودکان گنجانده اند که هیچ ربطی به علم وآینده کودکان نخواهد داشت. آموزش وپرورش رادرگیر روزمرگی ودغدغه معاش نموده وعوامل خودرا به این ماموریت گمارده اند.
ناشناس
۰۰:۲۴ - ۱۴۰۳/۰۶/۲۷
عجب فرمایشاتی می فرمایید وظیفه دیندار کردن مردم به عهده پدر و مادر و آحاد مردم است! وظیفه روحانیون دین فروشی و دی خواری است نه تبلیغ دین!!! قدیما بود که روحانیون به غلط فکر می کردند دیندار کردن مردم تکلیف حضرات والا مقام است! الآن به درستی ریافته اند که دین فروشی و عوام فریبی دینی و در خدمت نهاد قدرت و حاکمیت وظیفه ذاتی این جماعت پلشت و مفت خور می باشد!!!
ناشناس
۲۲:۲۹ - ۱۴۰۳/۰۶/۲۶
در مدارش شمال آفریقا و مدارش کشورهای حاشیه خلیج فارس در مدارس و کتاب‌ها نام و واژه جعلی برای خلیج فارس ما می‌نویسند بنظرم باید توجه به ریشه و هویت در کتب درسی بیشتر توجه شود
تا خودمان به خود و کشورمان ارزش قائل نباشیم هیچ کشوری در دنیا برای ما ارزش قائل نخواهند شد
ناشناس
۲۲:۲۷ - ۱۴۰۳/۰۶/۲۶
۵۰ سال پیش که مردم آن زمان که سواد نداشتند روحانیون کمی داشتند حالا که مردم سواد دارند هم احتیاجی به روحانیت ندارند
ناشناس
۲۲:۲۶ - ۱۴۰۳/۰۶/۲۶
کاش وزیر آموزش و پرورش آن کلیپ که دانش آموزان ابتدایی دره ۱۵ متری را با طناب می‌روند تا به مدرسه بروند و کودکان سیستان و بلوچستان را میدید
ناشناس
۲۲:۲۵ - ۱۴۰۳/۰۶/۲۶
در تمام کشورهای اسلامی جوانان مثل بلبل زبان انگلیسی صحبت می‌کنند چون در مدرسه بخوبی و از ابتدایی آموزش می‌بینند و بعد آموزش ما رفته رفته بسوی طالبانی و مکتب می‌رود و الویت اول آموزش و پروش عبادت میشود
نظرات شما