رویداد۲۴| «جوان» با اشاره به اوضاع منطقه و رویکرد اسرائیلیها از اهمیت افزایش توان بازدارندگی گفته و گزینه پیشنهادیاش هم تغییر در دکتری هستهای است.
در یادداشتی به قلم علی قنادی با طرح این سوال که «آیا ایران و محور مقاومت، به نظم جدیدی که تلآویو به یمن حفاظت و حمایت فعالانه واشینگتن در مسیر آن گام گذاشته، رضایت خواهند داد؟» نوشته: «تجربه یکسال بعد از ۷ اکتبر ۲۰۲۳ نشان میدهد دیپلماسی مبتنی بر فشار افکار عمومی جهان، نتوانسته ابرویرانگری اسرائیل را متوقف کند. گزینه پاسخ محدود نظامی از نوعی که در عملیات وعده صادق ۲ انجام شد، هرچند مؤثر است، ولی در شرایطی که رهبران دولت عبری، عزم خود را برای کاربرد فناوری نظامی ویرانگر برای برقراری نظم نوین جزم کردهاند، احتمالاً به بازدارندگی کافی نینجامیده و ممکن است به تصاعد دامنه کشمکش کشیده شود. در حالیکه دیگران، ممکن است راهحلهای خلاقانه دیگری هم برای مهار اوضاع تجویز کنند، یک راهحل فوری در دسترس، تغییر در دکترین هستهای ایران است.»
یادداشتنویس «جوان» تاکید کرده که «در شرایطی که دکترین هستهای ایران در طول پنجاه واندی سال گذشته (با احتساب دوره پهلوی) استفاده صلحآمیز از انرژی هستهای بوده، امروز تهران ظرفیت، زمینهمندی و فرصت لازم را برای تحول بیدرنگ در این برنامه خود دارد.»
وی در ادامه نوشته: «سناریویی را تصور کنید که وقایع آغازشده از ترور دبیرکل حزبالله لبنان تا عملیات وعده صادق ۲ گسترش یافته، به تصاعدی بزرگ و بزرگتر کشیده شده، پینگپنگ کشمکش تا مرز تهدید امنیت وجودی اسرائیل پیش برود. آیا امکان صدور یک اولتیماتوم هستهای آشکار یا مخفی از طرف اسرائیل منتفی است؟»
وی با اشاره به اینکه «رئالیستهای زیادی معتقدند ماهیت دهشتناک تسلیحات هستهای، دولتهای مالک آنها را مقابل همدیگر حزماندیش و محتاطتر کرده و منجر به افزایش ثبات میشود» نوشته: «نظم نوینی که اسرائیل در شامگاه ترور دبیرکل حزبالله با کاربرد ۸۳ تن بمب سنگرشکن کلید زد، یک نظم لیبرال مبتنی بر قدرت اقتصادی، یا حتی نظمی رئالیستی بر پایه توازن قوا نیست. چنین نظمی، قدرت خلاق فناوری را، برای ایجاد دهشت هژمونیک برپایه «ابرویرانگری» طلب میکند، واقعیتی که صحنههای آن را، تا همین اواخر در غزه و حالا در لبنان میدیدیم و میبینیم. در چنین نظمی، هیچ چیز و هیچکس مصون نیست. دیروز پیجر و بیسیمها منفجر شدند و آنگونه که نیویورکتایمز به درستی نوشته، فردا «اتومبیلها، یخچالهای ما، ترموستاتهای خانگی و بسیاری چیزهای مفید دیگر در حول و حوش ما آسیبپذیر هستند.» همانگونه که نتانیاهو در سازمان ملل گوشزد کرد، دست بلند اسرائیل، نه فقط برای ایران، بلکه «درباره کل خاورمیانه صادق است.» این دست بلند، زمانی نیروی هوایی دولت عبری بود، ولی حالا همه چیز است. فناوری، بهویژه هوش مصنوعی، این قابلیت را دارد که شکاف استراتژیک ناشی از انحصار رهبران اسرائیلی بر تسلیحات هستهای را چند برابر کند. دیگر فقط، تغییر در دکترین هستهای، یک الزام نیست. دکترینهای مرتبط نیز بایستی بهروزرسانی شوند.»