رویداد۲۴| مازیار وکیلی: فیلمهای دیستوپیایی یکی از زیرژانرهای جذاب برای تماشاگران از بدو پیدایش سینما تا امروز است. این فیلمها با تصویر دهشتناکی که از آینده به تماشاگر نشان میدهند احساسات متنقاضی را در او بیدار میکنند. احساساتی مانند ترس، اضطراب و یاس. به همین جهت هم هست تماشاگران سینما با میل ورغبت به تماشای این فیلمها مینشینند. پلتفرم ۲ فیلمی دیستوپیایی و پادآرمان شهری اسپانیایی است که بعد از موفقیت همه جانبه و چشمگیر قسمت اول ساخته شده است. قسمت اول پلتفرم یک سال ۲۰۱۹ اکران شد و توانست فروش بسیار خوبی را تجربه کند. نظر کلی منتقدان درباره فیلم این بود: «شاید کلیت فیلم پلتفرم منسجم به نظر نرسد، اما این فیلم یک تریلر دیستوپیایی فریبنده و متفکرانه است.»
قسمت اول پلتفرم یک درباره یک زندان یا سازه عمودی ۳۳۳ طبقه است که زندانیان به طور تصادفی در آن محبوس هستند. هر روز و فقط در مدت زمان دو دقیقه سازه مربعی شکلی که روی آن انواع و اقسام غذاها وجود دارد که بین زندانیان غذا توزیع میکند و این کار را از طبقه اول انجام میدهد. به هنگام توزیع غذا زندانیان طبقات بالایی بسیار بیشتر از نیازشان غذا برمیدارند و غذاها را حیف و میل میکنند و دیگر برای زندانیان طبقات میانی و پایینی غذایی نمیماند که بخواهند با استفاده از آنها از گرسنگی نجات پیدا کنند. سرانجام یکی از زندانیان تصمیم میگیرد با کمک یکی از کارمندان سابق زندان دست به شورش بزند و ساختار این نظام طبقاتی را بر هم بزند.
داستان قسمت دوم فیلم پلتفرم ادامه داستان فیلم قبلی است و هم چنان توزیع غذای ناعادلانه در این زندان را نمایش میدهد که به صورت ناعادلانهای بین زندانیان توزیع میشود. این توزیع ناعادلانه غذا باعث بروز درگیریها و شورشهایی در زندان میشود که شرایط این سازه عمودی را دچار مخاطره میکند.
کارگردان فیلم پلتفرم گالدر گازتلو اروتیا است که کارش را با ساخت دو فیلم کوتاه ۹۱۳ و خانهای روی دریاچه آغاز کرد. او بعدها وارد کار ساخت آگهیهای تجاری شد. او با ساخت اولین فیلمش پلتفرم راه صد ساله را یک شبه طی کرد و توانست تبدیل به یکی از مشهورترین کارگردانان اسپانیا شود. اروتیا پنج سال بعد با ساخت قسمت پلتفرم ۲ تلاش کرد تا موفقیتهای قسمت اول را تکرار کند که چندان در این راه موفق نبود.
بیشتر بخوانید: نقد و بررسی فیلم گرگ ها؛ درخشش بردپیت و جرج کلونی دو ستاره هالیوود در فیلمی ماندگار
بازیگر اصلی فیلم پلتفرم ۲ هویک کوچکریان است که پیش از ورود به دنیا بازیگری در زمینه استندآپ کمدی فعالیت داشته است. او هم چنین مدتی به صورت حرفهای در رشته بوکس فعالیت کرده است. کوچکریان در سال ۱۹۷۲ از پدری ارمنی و مادری اسپانیایی در لبنان متولد شد. او در سه سالگی به اسپانیا مهاجرت کرد و در این کشور بزرگ شد. کوچکریان ابتدا وارد دنیای ورزش بوکس شد و حتی توانست دو مرتبه مقام قهرمانی بوکس سنگین وزن اسپانیا را به دست بیاورد. او پس از رها کردن بوکس به فعالیت در زمینه استندآپ کمدی و نویسندگی پرداخت و چهار کتاب هم به رشته تحریر درآورد. بازی او در نقش یک مربی بوکس در فیلم عقرب عاشق به شدت مورد توجه قرار گرفت و او را نامزد جایزه گویا (اُسکار اسپانیایی) برای بهترین بازیگر تازه وارد کرد.
برخلاف قسمت اول واکنشهای انتقادی به قسمت دوم فیلم پلتفرم بسیار بد بوده است و منتقدان چندان از فیلم تعریف نکردهاند. جسی هسنگر در روزنامه گاردین به شخصیت پردازی ضعیف و تغییر فاز مداوم داستان انتقاد کرده است و ضمن ستودن مایههای فلسفی فیلم آن را به لحاظ داستانی بی ثبات دانسته و به همین خاطر نمره دو از پنج را به فیلم داده است. راجر دنیلز هم از سایت راجر ایبرت به شدت از فیلم انتقاد کرده است و گفته فیلم در دام همان استعارههای قسمت اول میاُفتد و چیز تازهای برای ارائه ندارد. دنیلز حتی به ورود یکی از شخصیتهای قسمت اول به این فیلم انتقاد میکند چرا که معتقد است ورود این شخصیت منطق دراماتیک درستی ندارد و چیز جدیدی به فیلم اضافه نمیکند. دنیلز به قسمت دوم پلتفرم ۲ نمره پایین یک و نیم از پنج را داده است.
قسمت اول فیلم پلتفرم توانسته بود با افزودن ته مایههای سیاسی و فلسفی به یک داستان علمی-تخیلی فیلمی قدرتمند بسازد که انتقادهای صریحی به ساختار سیاسی و فرهنگی جهان انجام میدهد. در قسمت اول پلتفرم به فاصله و شکاف طبقاتی که به واسطه سیاستهای اقتصادی کشورهای غربی ایجاد میشود انتقاد و آن را عامل مشکلات امروز جهان میداند. اروتیا، اما در قسمت دوم به تکرار میاُفتد و از دست مایههای فوق العاده قسمت اول به بدترین شکل ممکن استفاده میکند. داستان فیلم جذابیت لازم را ندارد و به همین دلیل تماشاگر را خسته میکند. به طور کلی قمت دوم پلتفم را باید یک شکست کامل برای سازندگانش دانست.