رویداد۲۴| مسعود پزشکیان درحالی به پاستور رسید و رئیس جمهور شد که کشور هزار مشکل و مردم هزار مطالبه داشتند؛ از گرانی، تحریم و مشکلات اقتصادی گرفته و تا رفع فیلتر و حذف گشت ارشاد و مسائل سیاسی و اجتماعی. در سیاست خارجی هم کما فی سابق مشکلات قابل توجهی وجود داشت. همه این‌ها کم بود، ترور اسماعیل هنیه در تهران و سید حسن نصرالله در لبنان کار را به وعده صادق ۲ و شرایط فعلی در منطقه رساند.
نتیجه اینکه دولت چهاردهم همین اول کاری زیر سایه جنگ احتمالی قرار گرفت. در پی آن وضعیت اقتصادی بدتر شد و شاهدیم که قیمت‌ها از طلا و سکه گرفته تا گوشت و لبنیات و نان و ... سر به فلک کشید.
سوال، اما اینجاست که در چنین شرایط وخیم و عجیبی اولویت دولت باید چه باشد؟ تمرکز بر حل مسائل منطقه‌ای؟ تلاش برای مهار گرانی؟ یا تحقق وعده‌های ساده‌تر انتخاباتی مثل حذف فیلترینگ و ...؟
بدیهی است که در اولویت قرار دادن هر کدام از این مسائل با چالش‌ها و مشکلات مختص به خود همراه خواهد بود. مثلا به فرض اینکه سیاست خارجی در اولویت قرار بگیرد؛ دولت چه می‌تواند بکند؟ کنترل پاسخ احتمالی اسرائیلی که در توان دولت پزشکیان نیست، تصمیم‌گیری درباره پاسخ‌های بعدی ایران نیز صرفا در اختیار دولت نیست؛ لذا غیر از همین کاری که الان می‌کند یعنی سفر‌های منطقه‌ای و جلب همراهی کشور‌های دوست و همسایگان برای پرهیز از ورود به یک جنگ گسترده، کار دیگر از دستش برنمی‌آید.
در اولویت قرار دادن وضعیت اقتصادی در شرایطی که روز به روز به تحریم‌ها افزوده می‌شود، امکان پیوستن به FATF وجود ندارد، سیگنال‌های سیاسی و مسائل منطقه بر قیمت ارز و طلا و سایر بازار‌ها اثرگذار است و ... هم چندان موثر به نظر نمی‌رسد. اگرچه که این وضعیت توجیهی برای دست روی دست گذاشتن و بی عملی مسئولان نخواهد بود.
درباره مسائل ساده‌تری مثل رفع فیلتر و ایجاد امیدواری‌های کوچک در جامعه، اما شاید بتوان کاری کرد. «شاید» را از این بابت قید میکنیم که در این زمینه نیز مخالفان داخلی ساکت نخواهند ماند.
مثلا همین امروز روزنامه کیهان مطلبی را از سایت الف نقل کرده تا بگوید که چرا حامیان دولت حرف از لزوم رفع فیلتر می‌زنند درحالی که گرانی بیداد می‌کند. این روزنامه اصولگرا در گزارش دیگری هم مفصل از افزایش قیمت‌ها گفته و مثل همیشه با فاکتور گرفتن نقش دولت رئیسی در رسیدن اوضاع اقتصادی به این وضعیت؛ از دولت خواسته که به وعده‌های خود عمل کند.
روزنامه کیهان بدون اینکه در نظر بگیرد سایه جنگ بر منطقه سنگینی می‌کند، از حل مشکلات اقتصادی می‌گوید. خواهان افزایش حقوق‌ها مطابق تورم است، رشد قیمت‌ها را به رخ می‌کشد و در عین حال تاکید می‌کند که دولت برای حل مسائل اقتصادی نباید به فکر FATF هم باشد.
تکلیف روزنامه کیهان، نسبتش با دولت و چرایی نگران شدنش برای گرانی‌ها در شرایط فعلی مشخص است، اما نه افزایش سرسام‌آور قیمت‌ها و آب رفتن سفر مردم را می‌توان نادیده گرفت و نه نارضایتی که روز به روز از دولت بیشتر می‌شود و مخالفان دولت هم روی همان حساب باز کرده‌اند.
در چنین وضعیتی واقعا دولت پزشکیان چه کار می‌تواند، کند؟
دوستانش حمله نمیکنن ما رو محو کنن؟
ما بدون آسیب میتونیم از مهلکه خارج بشیم ؟
ما بعد 35 سال هنوز نتونستیم خرابیهای یه جنگ کلاسیک و قدیمی را آباد کنیم ، چطور میخوایم جنگ هسته ای انجام بدیم؟
روش مبارزه مستقیم درست نیست .
باید کدورتمون رو (مثل آلمان ژاپن چین و اعراب) در قلبمون نگه داریم ، و از نظر اقتصادی توسعه پیدا کنیم
اینقدر توسعه پیدا کنیم که حرفمون در جوامع بین المللی خریدار داشته باشه،بشیم قدرت مهم
استفاده از زور برای کشور تنهایی مثل ما اصلا مفید نیست و فقط موجب از دست رفتن فرصتهامون میشه
ما منابع و معادنمون و هممچنین نیروی انسانی خوبمون رو داریم مستهلک میکنیم و عایدی آنچنانی نداریم
یعنی الان دقیقا داریم به گونه ای رفتار میکنیم که دول مستبد میخوان.
ما الان بگونه ای رفتار میکنیم که ترکیه اعراب و دشمنان میخوان. هر چی پسر همسایه چلتر واسه ما بهتر(و ما از نظر اعراب و ترکیه پسرهمسایه چل هستیم)
دول مستبد چی میخوان ؟ ضعف اقتصادی ما . این مبارزه مستقیم هم باعث شده همه جوره عقب بمونیم .
این روش مبارزه مستقیم هیچ عایدی برای ما نداره مگر از بین رفتن فرصتها