از شش سال پیش که گروه کشورهای ضدسوری به پیشگامی دولت باراک اوباما بحران سوریه را با هدف براندازی حکومت این کشور، صدها میلیارد دلار بودجه نفتی چند کشور عربی و جنگ افزارهای غربی کلید زدند، طرح های مختلفی با حمایت سازمان ملل یا گروههای مختلف برای توقف درگیری ها مطرح شد که هیچ کدام به فرجام نرسید.
شکست کوفی عنان نماینده وقت دبیرکل سازمان ملل در امور سوریه با وجود شخصیت مورد احترام جامعه جهانی به دلیل سابقه دبیرکلی این سازمان و همچنین اخضر ابراهیمی سبب شد آنان از این مسئولیت کناره گیری کنند.
استفان دی میستورا جانشین وی نیز با وجود برگزاری چند بار مذاکرات صلح سوریه و نشست های بین المللی یک تجربه شکست خورده دارد، زیرا نتوانست گامی موثر برای برقراری آرامش در این کشور بردارد.
اما ایران و روسیه که از روزهای نخست مداخله خارجی برای بحرانی کردن اوضاع سوریه، سیاست اتکا به داخل برای حل مشکلات این کشور را پیگیری می کردند، این راهبرد را در کوران حوادث نیز ادامه داده و نسبت به گسترش خطر تروریسم بارها هشدار دادند.
مبارزه فراگیر با تروریسم، لزوم پایان درگیری ها و توقف حمایت از تروریست ها، تعیین سرنوشت سوریه به عنوان حق انحصاری سوری ها با برگزاری همه پرسی پس از سرکوب تروریسم از محورهای اصلی دیپلماسی ضدبحران مسکو و تهران بود که همچنان بر ادامه آن تاکید دارند.
پس از اینکه گروه کشورهای غربی-عربی ضدسوری حاضر نشدند، حمایت های خود را از تروریست ها قطع کنند و به روند آتش بس بپیوندند، ایران و روسیه فعالیت های خود را افزایش دادند و با موفقیت در جذب همکاری ترکیه، توانستند در نشست 30 آذرماه مسکو، راهبرد حل بحران سوریه را نهایی و تدوین کنند.
محمدجواد ظریف، سرگئی لاوروف و مولود چاووش اوغلو وزیران خارجه ایران، روسیه و ترکیه در پایان هشت ساعت مذاکرات فشرده دو جانبه و سه جانبه، بیانیه تعیین کننده نقشه راه حل بحران سوریه از جمله برقراری آتش بس در این کشور را امضا کردند.
بیانیه وزیران خارجه سه کشور در برگیرنده تداوم مبارزه با داعش و جبهه النصره، فراخوان جامعه جهانی برای همکاری علیه تروریسم، حفظ تمامیت ارضی و یکپارچگی سوریه، رد راهکار نظامی برای حل بحران کنونی، اجرای قطعنامه 2254 سازمان ملل، کمک رسانی فراگیر به سوری ها و لزوم برقراری نظام خروج آزادانه مردم از مناطق درگیری و تحت سلطه تروریست ها و همچنین پشتیبانی از برگزاری مذاکرات سوری-سوری در قزاقستان است.
پس از موفقیت در آزادی کامل شهر حلب از اشغال چهارساله تروریست ها،
برقراری آتش بس در سوریه نیز از نخستین ثانیه روز جمعه (10 دی ماه) با
اعلام رسمی ولادیمیر پوتین رئیس جمهوری روسیه در چارچوب بیانیه مسکو آغاز
شد.
دستاورد دیپلماسی ایران و روسیه منجر به برقراری آتش بس در سوریه
نیز مانند برجام هسته ای برای اخذ تائید جهانی روی میز شورای امنیت سازمان
ملل قرار گرفت که در نشست روز یکشنبه این شورا تصویب و به عنوان سند در
سازمان ملل ثبت شد و بدین ترتیب برجام سوریه اعتبار جهانی یافت.
در این چارچوب، مسکو و تهران توانستند با پایداری بر ادامه راهبرد ابتکاری خود برای حل بحران سوریه حتی آمریکا به عنوان سرگروه کشورهای ضدسوری را وادار به تائید آن کنند.
اکنون با اجرای این توافق، آتش جنگ و درگیری خانه به خانه در مناطق
مختلف سوریه تقریبا پایان یافته است و همزمان سرکوب گروههای تروریستی مانند
جبهه النصره و داعش ادامه دارد، بنا بر این پس از برجام هسته ای، برجام
سوریه مهم ترین دستاورد بین المللی بود که ایران و روسیه با همکاری ترکیه
آن را به سوری ها و جامعه جهانی هدیه کردند.
ولادیمیر پوتین رئیس جمهوری
روسیه نیز در این باره اعلام کرد: همگرایی های تهران، مسکو و آنکارا عامل
توافق های برقراری آتش بس در سوریه شد.
وی روز پنجشنبه همزمان با امضای اسناد برقراری آتش بس بین نمایندگان دولت سوریه و گروههای مسلح در نشست مشترک با سرگئی لاوروف و سرگئی شایگو وزیران امور خارجه و دفاع روسیه، گفت: امضای این اسناد نتیجه تلاش ها و همکاری های روسیه، ایران و ترکیه است.