رویداد۲۴| بخشهایی از گفتوگو با مردم در سطح شهر تهران را میخوانید:
آبجی از خدا که پنهان نیست از شما چه پنهان تلویزیون ایران رو دوست ندارم، برای اینکه هر شبکهای که میگیرم آدمهای تکراری میبینم، افرادی که فقط خودشیرینی میکنند. آبجی آنقدر سریال مختارنامه پخش کردن که من راه کوفه رو یاد گرفتم، آنقدر پایتخت پخش کردن که لهجه مازندرانی یاد گرفتم.
فاطمه ۳۰ ساله خانم چادری درحالی که دست دختر سه سالهاش را محکم گرفته در خیابان فرشته توجهم را جلب میکند، او میگوید: تا قبل از اینکه النا، دخترم به دنیا بیاید اصلا تلویزیون نگاه نمیکردم، نه من و نه همسرم علاقهای به تماشای برنامهها و اخبار تلویزیون نداشتیم.
لیلا ۴۰ ساله کارمند شرکت خصوصی ساکن خیابان پاسداران میگوید: مدتهاست تلویزیون نمیبینم و برنامهها و سریالهای تلویزیون برایم جذابیتی ندارد. اگر هم بخواهم خبری یا نکتهای را پیگیری کنم از گوشی و کانالهای خبری میخوانم. تلویزیون همه چیز را سانسور میکند و همین نکته باعث میشود تمایلی به تماشای برنامههایش نداشته باشم.
ستاره ۴۶ ساله را در مرکز خرید ایرانمال میبینم، اشتیاق زیادی برای خرید دارد و به مغازهها نگاه میکند، در ضمن با من هم گفتگو میکند، میگوید: بدون تعارف به هیچ عنوان مخاطب تلویزیون نیستم. اصلا تلویزیون در خانه من روشن نمیشود مگر لحظات محدودی که آن هم بیشتر رسانههای خارجی یا به ندرت تلویزیون ایران را ببینم.
ساناز ۳۵ ساله را در همان حوالی میبینم؛ با همسرش قدم میزنند، میگوید: قدیمتر سریالها را نگاه میکردم. از او میپرسم قدیمتر یعنی چه زمانی؟ میگوید: سالهایی که مهران مدیری، رامبد جوان و کمدینها در تلویزیون برنامه داشتند آن زمان خیلی کم و به ندرت تلویزیون میدیدم، اما حالا مدتی است که اصلا نگاه نمیکنم.
مینا ۴۵ ساله و مدیرعامل یک شرکت بزرگ در خیابان سهروردی میگوید: من فقط گاهی آیفیلم میبینم؛ سریالهای قدیمی برایم خاطرهانگیز هستند و اصلا برنامههای روز و اخبار را پیگیری نمیکنم. ماهواره نمیبینم، اما شبکههای خبری دنیا را در گوشی همراه دارم و چک میکنم. این رو هم بگویم بعضی سریالهای ایرانی را تو پلتفرمها میبینم.