رویداد۲۴| مهدی توفیقی: رضا شفیعی جم در سال ۱۳۵۱ در تهران به دنیا آمد. پدر او تهرانی و مادرش اهل کرمانشاه است. او یک بازیگر مشهور سینما و تلویزیون در ایران به شمار می‌رود.
فعالیت‌های تئاتری خود را از سال ۱۳۶۴ شروع کرد. او از سال ۱۳۷۱ با بازی در مجموعه «ساعت خوش» ساخته مهران مدیری به دنیای تلویزیون وارد شد و به شهرت دست یافت. پس از آن، در بسیاری از مجموعه‌های طنز دیگر نیز به خوبی درخشید.
مشهورترین و به یادماندنی‌ترین نقش او، «بامشاد» در مجموعه «نقطه چین» به کارگردانی مهران مدیری است. «نقطه چین» سریالی تلویزیونی است که در سال‌های ۱۳۸۲ و ۱۳۸۳ به‌صورت روزانه از شبکه سوم صدا و سیما پخش می‌شد. این مجموعه به کارگردانی مهران مدیری و با بازی به‌یادماندنی رضا شفیعی جم، به یکی از بهترین پروژه‌های طنز تلویزیون تبدیل شد.
فعالیت سینمایی رضا شفیعی جم از سال ۱۳۷۱ با فیلم «دو همسفر» به کارگردانی اصغر هاشمی آغاز شد. این فیلم که نوشته اصغر هاشمی و فریدون جیرانی است و علی اکبر مزینانی و اصغر هاشمی آن را تهیه کرده‌اند، در سال ۱۳۷۱ ساخته شد و در خرداد ۱۳۷۲ به روی پرده سینما رفت.
رضا شفیعی جم بعد از کارهای سینمایی در سریال خانگی «شام ایرانی» به ایفای نقش پرداخت، جایی که به جدایی از همسرش و موضوع مهریه سنگین اشاره کرد. «شام ایرانی» یک مجموعه ویدئویی ایرانی بود که برای پخش در شبکه نمایش خانگی تولید شده بود.
بیشتر بخوانید: با بهترین فیلم های رضا شفیعی جم آشنا شوید
در این برنامه، خوانندگان موسیقی پاپ و سنتی، بازیگران سینما و ورزشکاران از رشته‌های مختلف با یکدیگر به رقابت می‌پرداختند.
پدرش از ارتش بازنشسته و اهل تهران است، در حالی که مادر مرحومش معلم و اصالتاً اهل کرمانشاه بود. او یک برادر بزرگ‌تر و یک خواهر کوچک‌تر دارد.
متأسفانه مادرش چندین سال پیش به دلیل ابتلا به سرطان درگذشت.
او فعالیت هنری خود را با نقاشی و کشیدن پرتره‌ها آغاز کرد و در دوران مدرسه به تقلید صدا می‌پرداخت که این امر زمینه‌ساز آینده هنری‌اش شد.
در زمان خدمت سربازی، به عنوان معلم نقاشی در مهد کودک وابسته به سپاه مشغول به کار بود، اما به‌دلیل مشکلات ناشی از پرکاری تیروئید و بیماری‌های سخت، از خدمت معاف شد.
رضا شفیعی جم سال‌ها پیش ازدواج کرد، اما این رابطه در نهایت به طلاق انجامید. او ناچار شد تمام درآمد ۲۰ ساله‌اش و خانه پدری‌اش را برای پرداخت مهریه همسرش بفروشد.
«من تدریس نقاشی می‌کنم و تابلو‌هایی می‌کشم، هرچند که ادعای چندانی ندارم. به این دلیل که اعتقاد دارم انسان نمی‌تواند چند هندوانه را همزمان بردارد و در چند زمینه به‌طور حرفه‌ای فعالیت کند».
«من به موسیقی علاقه فراوانی دارم و از آن بسیار لذت می‌برم. بیشتر به موسیقی کلاسیک گوش می‌دهم، از جمله آثار موتزارت، باخ، اپرا و موسیقی بی‌کلام. همچنین کارهای برخی از گروه‌های اروپایی و آمریکایی که حس و حال مثبت و زیبایی دارند را نیز دوست دارم».
«دوست دارم خوانندگی را هم تجربه کنم، ولی در سطح کلاسیک و اپرا، دوست دارم در ارکستر سمفونیک بخوانم».
● بابا سیبیلو – ۱۳۹۹
● پیشی میشی – ۱۳۹۸
● آپاچی – ۱۳۹۷
● وای آمپول – ۱۳۹۶
● دم سرخ‌ها – ۱۳۹۶
● سه بیگانه – ۱۳۹۵
● گیلدا – ۱۳۹۵
● بازگشت به آینده – ۱۳۹۰
● یک فراری از بگبو – ۱۳۹۰
● دزدان خیابان جردن – ۱۳۸۹
● داماد خجالتی – ۱۳۸۸
● راز دشت تاران – ۱۳۸۸
● یک جیب پر پول – ۱۳۸۸
● چراغ قرمز – ۱۳۸۸
● حلقه‌های ازدواج – ۱۳۸۸
● افراطی‌ها – ۱۳۸۸
● فوتبالی‌ها – ۱۳۸۸
● زندگی شیرین – ۱۳۸۷
● خروس بی محل – ۱۳۸۷
● گل بارون – ۱۳۸۷
● چارچنگولی – ۱۳۸۷
● قلقلک – ۱۳۸۴
● زن بدلی – ۱۳۸۴
● روایت سه‌گانه – ۱۳۸۲
● عاشق مترسک – ۱۳۸۲
● صورتی – ۱۳۸۱
● جوجه اردک من – ۱۳۸۱
● ارتفاع پست – ۱۳۸۰
● خسیس – ۱۳۷۸
● مرد عوضی – ۱۳۷۶
● دو همسفر – ۱۳۷۱
● شب‌های مافیا – ۱۳۹۹
● اکازیون – ۱۳۹۲
● نیم کیلو باش، مرد باش – ۱۳۹۱
● نردبان چوبی – ۱۳۹۰
● گواهینامه – ۱۳۹۰
● سیا زنگی – ۱۳۸۹
● وفا ۲۰۱۲ – ۱۳۸۹
● با من شوخی نکن – ۱۳۸۹
● یک بام و دو هوا – ۱۳۸۹
● بمانی هفتم – ۱۳۸۷
● میانبر – ۱۳۹۹
● حالت خاص – ۱۳۹۴
● شوخی کردم – ۱۳۹۴
● مسافران – ۱۳۸۸
● گنج مظفر – ۱۳۸۶
● در چشم باد – ۱۳۸۷
● پیامک از دیار باقی – ۱۳۸۷
● چارخونه – ۱۳۸۶
● ترش و شیرین – ۱۳۸۶
● باغ مظفر – ۱۳۸۵
● شب‌های برره – ۱۳۸۴
● جایزه بزرگ – ۱۳۸۴
● نقطه چین – ۱۳۸۳
● کوچه اقاقیا – ۱۳۸۲
● بدون شرح – ۱۳۸۰
● این چند نفر – ۱۳۷۸
● تلفن مشترک – ۱۳۷۸
● معجزه نوروزی – ۱۳۷۷
● گل منگلی – ۱۳۷۷
● باغ ستاره – ۱۳۷۷
● چشم به راه – ۱۳۷۷
● ساعت خوش – ۱۳۷۳
● جمعه با شما – ۱۳۷۲
● تلویزیون کابلی بچه‌ها – ۱۳۷۱