صفحه نخست

سیاسی

جامعه و فرهنگ

اقتصادی

ورزشی

گوناگون

عکس

تاریخ

فیلم

صفحات داخلی

سه‌شنبه ۱۵ آبان ۱۴۰۳ - 2024 November 05
کد خبر: ۳۸۹۷۶۶
تاریخ انتشار: ۱۴:۱۴ - ۱۴ آبان ۱۴۰۳
در رویداد ۲۴ بخوانید:

سرنوشت مبهم برنامه «شیوه» | باز هم منتقدان صداوسیما بدهکار شدند!

مدیر شبکه چهار می‌گوید که کسی «شیوه» را تعطیل نکرده، اما کسی هم میل حضور در این برنامه را ندارد!

رویداد۲۴| «شیوه» از جمله برنامه‌های تلویزیونی است – بود – که در این بازار بی‌رونق صداوسیما، دیده می‌شد. گفتگو محور و در باب حکمرانی بود، لذا بخش‌هایی از اظهارات مهمانان این برنامه در شبکه‌های اجتماعی منتشر و بعضا حاشیه ساز می‌شد. احتمالا آن چهار فصلی که تا حالا ساخته را به یاد نداشته باشید، اما ماجرای توهین مهمان این برنامه به مهسا امینی و معترضان ۱۴۰۱ را به یاد دارید. همان برنامه‌ای که علی انتظاری رئیس پیشین دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه علامه طباطبایی در جریان گفت‌وگوی خود با محمدتقی آزاد ارمکی به اشاره به فوت مهسا امینی و وقایع بعد از آن به هم‌وطنان کرد و سنی توهین کرد. قصد تکرار اظهارات پرحاشیه و مورد نقد جناب انتظاری را نداریم، اما آن سخنان و واکنش‌های تندی که به دنبال داشت، سبب شد برنامه شیوه و رسانه به اصطلاح ملی ناچار به عذرخواهی شود. انتظاری نیز عزل و فضا آرام شد.
«شیوه»، اما برنگشت! عطاءالله بیگدلی، مجری این برنامه همین چند روز قبل در مصاحبه‌ای درباره آخرین وضعیت این برنامه که از شبکه چهارم سیما پخش می‌شد، گفت: «دوستان تصمیم گرفتند برنامه تعلیق بشود. مدیر شبکه چهار با مسئولان بالاتر صداوسیما وارد مذاکره شدند و سه حالت را پیش‌بینی کردند. برنامه به همین شکل ادامه بدهد؛ «شیوه» تغییر شکل بدهد یا کلا تعطیل شود. تا جایی که می‌دانم هنوز تصمیمی گرفته نشده است به همین خاطر برنامه معلق است و تولید نمی‌شود.»
این برنامه در سه سال گذشته نیز با توقف‌هایی همراه بود و به قول مجری آن، از ریتم افتاده بود، اما این بار انگار وضعیت فرق دارد. چنانچه روزنامه اصولگرای فرهیختگان در این باره نوشت: «به نظر می‌رسد این بار قرار نیست به زودی شاهد بازگشت این برنامه به کنداکتور برنامه‌های شبکه چهارم سیما باشیم.»
«فرهیختگان» نوشته بود: «با این حال نمی‌توان به صورت قطعی خبر از توقف این برنامه دارد؛ چرا که حسین شاهمرادی، مدیر شبکه چهار سیما در حال رایزنی برای بازگشت آغاز تولید دوباره «شیوه» است و باید منتظر ماند و دید رایزنی‌ها ببین مسئولین رسانه ملی درباره این برنامه به چه نتیجه‌ای منتهی خواهد شد. با این حال آنچه مسلم است اینکه تصمیم گیران باید به زودی نظر قعطی شان را نسبت به برنامه «شیوه» گرفته و یا دوباره آن را به آنتن برگردانند و یا خبر تعطیلی تولید و پخش آن را اعلام کنند.»
یادداشت امروز حسین شاهمرادی، اما مشخص کرد که مسئولان در رسانه ملی تصمیم خود را گرفته‌اند و این برنامه عملا تعطیل شده است. نکته قابل توجه در یادداشت مدیر شبکه چهار، اما این بود که مقصر این اوضاع را نه سازمان صداوسیما بلکه منتقدان برنامه می‌داند! او با این ادعا که برنامه شیوه آغوشش را برای مخالفان و منتقدان خود باز کرده بوده و هیچ وقت دست به قیچی سانسور نبرده، از واکنش‌هایی که بعد از اهانت کردن‌های علی انتظاری دیده‌اند گلایه می‌کند. او نوشته: «دکتر انتظاری عزل شد و دیدم که مدعیان آزادی بیان و کباده‌کشان سعۀ صدر، زیر چوبۀ دار دکتر انتظاری هلهله کردند. حتی آن استادی که خودش اخراجی دانشگاه بود و در مذمت برخورد با اهل دانشگاه مثنوی هفتادمن می‌سرود، و آن روزنامه‌نگار زندان دیده‌ای که می‌گفت همه‌چیزم فدای آزادی اهل اندیشه، برخلاف همۀ مدعیات سابق، و به نظر من بر اساس منافع جناحی و حزبی، برای عزل دکتر انتظاری کف زدند و هورا کشیدند. طنز تلخ ماجرا اینجاست که آن‌هایی که اول هفته، از پخشِ بدون‌سانسورِ آن برنامه از تلویزیون حیرت کرده بودند، آخر همان هفته داشتند به صداوسیمای تندرو‌ها فحش می‌دادند که چرا حرف آن استاد را سانسور نکرده‌ای؟ میزانسن به شکل احمقانه‌ای مضحک بود. به‌هرحال، بی‌گناهی کم گناهی نیست در دیوان عشق/ یوسف از دامان پاک خود به زندان می‌رود.»
وی در توضیح سرنوشت برنامه شیوه نیز نوشته: «کسی «شیوه» را تعطیل نکرده است. ما مانده‌ایم و گرده‌مان که هنوز از زیر بار بازخواست بابت یک برنامۀ تلویزیونی ساده راست نشده است. ما مانده‌ایم و استادانی که به دلایل مختلف، دیگر میل به حضور در برنامه ندارند. «شیوه» بستر طرح بیشترین و تندترین نقد‌ها به دولت قبل بود؛ اما اتفاقی برای کسی نیفتاد. «شیوه» بر سر سنت گفتگو ایستاده است و ایستادگی کرده است و دیر یا زود، بازخواهد گشت؛ زمانی که مطمئن شویم می‌توانیم باز هم بستر یک گفت‌وگوی سالم و امن و پایدار را فراهم کنیم. زمانی که مثل قبل بتوانیم خیال استادان را از عواقب احتمالی حضور در برنامه راحت کنیم. بله. ان‌شاءالله باز خواهیم گشت؛ وقتی که زخم‌های ناشی از اصابت آزادی بیان بر پیکرمان کمی‌بهتر شود. البته فقط کمی.»

نظرات شما