رویداد۲۴ | حسین فلاحی: سنتینل LGM-۳۵ که قبلاً بازدارنده استراتژیک زمینی نامیده می‌شد، یک موشک بالستیک قاره پیما است که توسط نورثروپ گرومن و با همکاری فرماندهی حمله جهانی نیروی هوایی برای نیروی هوایی ایالات متحده ساخته شده است.
موشک بالستیک قاره پیما جدید جایگزین ۴۰۰ موشک بالستیک قاره پیما LGM-۳۰ مینوتمان ۳ با پنج دهه قدمت خواهد شد که از دهه ۱۹۷۰ در نیروی هوایی آمریکا در خدمت بوده اند.
برنامه توسعه سنتینل LGM-۳۵ در سال ۲۰۱۴ آغاز شد. این برنامه بخش زمینی سه گانه هسته‌ای آمریکا را مدرن می‌کند و قابلیت‌های آن را تا سال ۲۰۷۵ برای حمایت از ماموریت‌های بازدارندگی هسته‌ای افزایش می‌دهد. ایالات متحده سیستم‌های موشک بالستیک قاره پیما را به صورت شبانه روزی در حالت آماده‌باش نگه می‌دارد تا راه‌اندازی سریع آن‌ها را در هر زمان ممکن باشد.
نورثروپ گرومن در فوریه ۲۰۲۳ یک سری آزمایش تونل باد را بر روی LGM-۳۵A انجام داد. اولین شلیک تمام مقیاس استاتیک موتور موشک جامد سنتینل مرحله یک در مارس ۲۰۲۳ تکمیل شد، در حالی که آزمایش آتش استاتیک زنده و استاتیک موتور موشک جامد سنتینل مرحله دو در ژانویه ۲۰۲۴ انجام شد.
نورثروپ گرومن یک تجزیه و تحلیل عمیق از داده‌های آزمایش را برای ارزیابی هم ترازی بین عملکرد موتور و پیش بینی‌های مدل‌های مهندسی دیجیتال، که برای پیشبرد طراحی و کاهش ریسک ضروری است، انجام خواهد داد. همچنبن برخی آزمایش‌های صلاحیت برای موتور‌های موشکی هر دو مرحله پس از این مرحله از توسعه آغاز خواهد شد. انتظار می‌رود سنتینل LGM-۳۵ تا سال ۲۰۲۹ وارد خدمت در نیروی هوایی آمریکا شود.
نیروی هوایی آمریکا یک قرارداد ۱۳.۳ میلیارد دلاری برای فاز توسعه مهندسی و تولید برنامه سنتینل به نورثروپ گرومن در سپتامبر ۲۰۲۰ اعطا کرد. پروژه سنتینل LGM-۳۵، که بخشی از پروژه گسترده‌تر ۱.۵ تریلیون دلاری نوسازی تسلیحات هسته‌ای ایالات متحده است، تخمین زده می‌شود که در طول چرخه عمر خود به هزینه سرمایه‌ای تا ۲۶۴ میلیارد دلار نیاز دارد.
این پروژه شامل نوسازی یا جایگزینی تأسیسات پرتاب موجود، تأسیسات هشدار موشکی، سیستم‌های ارتباطی، زیرساخت‌ها و فناوری‌های موشک بالستیک قاره پیما مینوتمان ۳ برای پشتیبانی از سیستم سنتینل LGM-۳۵ است. پس از آن، موشک بالستیک قاره پیما‌های مینوتمان ۳ از رده خارج خواهند شد. کل زیرساخت موشک بالستیک قاره پیما با فناوری‌های قابل ارتقا و ایمن بازسازی می‌شود.
موشک بالستیک قاره پیما‌های جدید در سایت‌های موشکی موجود نیروی هوایی آمریکا در پایگاه نیروی هوایی فرانسیس وارن در وایومینگ، پایگاه نیروی هوایی ماینت در داکوتای شمالی و پایگاه هوایی مالمستروم در مونتانا مستقر خواهند شد.
سنتینل LGM-۳۵ از فناوری‌های مهندسی دیجیتال و از معماری سیستم باز مدولار استفاده می‌کند که باعث کاهش هزینه‌های چرخه عمر موشک می شود. طراحی ماژولار همچنین سیستم را با محیط‌های تهدید در حال تکامل سازگار می‌کند.
سیستم موشکی نسل بعدی دارای سیستم‌های پرتاب، پرواز و زیرساخت کاملاً یکپارچه و همچنین فناوری مدرن فرماندهی و کنترل و تجهیزات زمینی خواهد بود.
موشک جدید از سیلو‌هایی پرتاب می‌شود که در‌های آن می‌تواند در طول نگهداری کلاهک بسته بماند و هرگونه تهدید امنیتی را از بین ببرد. انتظار می‌رود این موشک برد بیش از ۵۵۰۰ کیلومتر داشته باشد و پس از پرتاب تنها ۳۰ دقیقه پس از پرتاب به هر هدفی در سراسر جهان برسد. موشک بالستیک قاره پیما در میانه پرواز خود یک کلاهک آزاد می‌کند که سپس به سمت هدف ادامه می‌دهد. این موشک از سه موتور موشک سوخت جامد نیرو می‌گیرد.
ایستگاه‌های کنترل زمینی ایمن به فضا متصل خواهند شد تا امکان اتصال سریع به موشک بالستیک قاره پیما‌ها را برای درگیری آن‌ها در طول یک حمله غیرمنتظره فراهم کنند. این به سیستم فرماندهی و کنترل پیشرفته اجازه می‌دهد تا زمان اطلاع رسانی را برای مقامات بالاتر برای انجام اقدامات سریع در صورت حمله کاهش دهد.
سنتینل LGM-۳۵ به کلاهک موشک گرما هسته‌ای W۸۷-۱ مجهز خواهد شد. این کلاهک با هزینه سرمایه‌ای حداقل ۱۲ میلیارد دلاری علاوه بر هزینه برآوردی ۹۵ میلیارد دلاری سنتینل LGM-۳۵ ساخته خواهد شد. این موشک جایگزین سرجنگی W۷۸ خواهد شد که در حال حاضر روی مینوتمان ۳ نصب شده است.
نوع پروژه: موشک بالستیک قاره پیما
سازنده: نورثروپ گرومن
اپراتور: نیروی هوایی آمریکا
برد: بیش از ۵۵۰۰ کیلومتر
تسلیحات: کلاهک W۸۷-۱
قابلیت عملیاتی اولیه: ۲۰۲۹