رویداد۲۴ | انتخابات ریاست‌جمهوری آمریکا در سال ۱۹۴۸ به دلیل شرایط پیچیده داخلی و بین‌المللی اهمیت زیادی داشت. جنگ جهانی دوم به‌تازگی پایان یافته بود و آمریکا در حال عبور از بحران‌های اقتصادی و اجتماعی پس از جنگ بود. رئیس‌جمهور وقت، هری ترومن، با چالش‌های متعددی روبه‌رو بود: تورم پس از جنگ و کمبود کالا‌های اساسی باعث نارضایتی گسترده شده بود، حزب دموکرات دچار انشعاب شده بود و دو شاخه جداگانه به رهبری استروم تورموند و هنری والاس وارد رقابت شدند که این امر به کاهش حمایت از ترومن منجر شده بود. رقیب جمهوری‌خواه ترومن، توماس دیوی، چهره‌ای قابل‌احترام و محبوب بود که سابقه‌ای موفق در فرمانداری نیویورک داشت. او حمایت گسترده‌ای از سوی رسانه‌ها، صاحبان کسب‌وکار و افکار عمومی دریافت کرده بود.
در چنین شرایطی تقریبا تمامی نظرسنجی‌ها و تحلیل‌ها بر این باور بودند که پیروزی دیوی قطعی است. بسیاری حتی تصور می‌کردند که ترومن ممکن است از رقابت کناره‌گیری کند.
انتخابات در روز دوم نوامبر ۱۹۴۸ برگزار شد. تا شب انتخابات، نتایج اولیه در بسیاری از ایالت‌ها حاکی از پیشتازی دیوی بود. رسانه‌های بزرگ، تحت فشار زمان و با اعتماد به نظرسنجی‌های موجود، تیتر‌های خود را آماده کردند. روزنامه شیکاگو دیلی تریبیون، که به دلایل فنی مجبور بود تیتر اصلی خود را زودتر آماده کند، در اقدامی شتاب‌زده تیتر زد: «دیوی ترومن را شکست داد.».
اما در ادامه شب، ورق به سود هری ترومن برگشت. شمارش آرا نشان داد که ترومن در ایالت‌های کلیدی مانند اوهایو، ایلینوی و کالیفرنیا پیروزی‌هایی غیرمنتظره‌ای کسب کرده است. تا صبح روز بعد، مشخص شد که ترومن نه‌تن‌ها شکست نخورده، بلکه با اختلافی قاطع، در مقام رئیس‌جمهوری آمریکا باقی خواهد ماند.
صبح روز سوم نوامبر، ترومن در راه بازگشت از سنت لوئیس با نسخه‌ای از روزنامه شیکاگو دیلی تریبیون مواجه شد. او با لبخندی پهن و حالتی پر از طنز، روزنامه را بالا گرفت. عکسی که از این لحظه ثبت شد، نه‌تن‌ها پیروزی او را به نمایش گذاشت، بلکه به نمادی از مقاومت در برابر پیش‌داوری‌ها تبدیل شد.
این تصویر قدرتی فراتر از یک شوخی ساده داشت. در آن لحظه، ترومن در حال واکنش نشان دادن به تمام پیش‌بینی‌ها، نظرسنجی‌ها و تحلیل‌های نادرستی بود که او را دست‌کم گرفته بودند. لبخند او نه‌تن‌ها نشانگر رضایت از پیروزی، بلکه کنایه‌ای به رسانه‌ها و نخبگانی بود که از شکست او مطمئن بودند.
خطای شیکاگو دیلی تریبیون تنها ناشی از یک اتفاق تصادفی نبود. این اشتباه نشانگر چندین ضعف اساسی در سیستم رسانه‌ای و سیاسی آن زمان بود: اولا دستگاه‌های چاپ آن زمان به فرآیند زمان‌بری نیاز داشتند. برای چاپ روزنامه در زمان مناسب، سردبیران مجبور بودند تیتر‌ها را پیش از نهایی شدن نتایج انتخاباتی تعیین کنند. دوما نظرسنجی‌های آن زمان محدودیت‌های تکنیکی و روش‌شناختی داشتند و معمولا نمونه‌های کوچک از جامعه را بررسی می‌کردند.
بیشتر بخوانید: ریچارد نیکسون؛ رئیس‌جمهور منفور و پرنفوذ آمریکا که با یک رسوایی بزرگ سقوط کرد
در کنار این دو عامل، بسیاری از رسانه‌ها، از جمله دیلی تریبیون، به حزب جمهوری‌خواه گرایش داشتند و به پیش‌بینی‌های مثبت برای دیوی تمایل داشتند.
تصویر ترومن در حالی که روزنامه را بالا گرفته است، قدرت روانی و اجتماعی خاصی دارد. از منظر روان‌شناختی، این عکس نمایانگر دو عنصر کلیدی است: برای بسیاری از مردم عادی که از سیستم سیاسی ناامید بودند، این تصویر یادآور این بود که حتی در شرایط دشوار، امید و تلاش می‌تواند نتایج را تغییر دهد. همچنین لبخند ترومن و حالت طنزآمیز او در این تصویر، کنایه‌ای مستقیم به رسانه‌ها و مخالفانش است.
عکس «دیوی ترومن را شکست داد» فراتر از یک اشتباه رسانه‌ای، به یک میراث فرهنگی و سیاسی تبدیل شد. این تصویر در بسیاری از کتاب‌های تاریخی، مستند‌ها و سخنرانی‌های سیاسی به‌عنوان نمادی از قدرت دموکراسی و مقاومت در برابر شتاب‌زدگی استفاده شده است. از سوی دیگر، این عکس نقش مهمی در بازتعریف شخصیت هری ترومن داشت. او که تا پیش از آن به‌عنوان یک رئیس‌جمهور موقتی و کم‌تاثیر شناخته می‌شد، پس از این رویداد به فردی تبدیل شد که توانست با مقاومت و تلاش، بر تمامی موانع غلبه کند و پیروزی‌ای تاریخی به دست آورد.
در دنیای مدرن سرعت انتشار اخبار از طریق شبکه‌های اجتماعی و رسانه‌های دیجیتال افزایش یافته است. این واقعیت، اهمیت دقت و بی‌طرفی در گزارش‌دهی را بیش از پیش نمایان می‌کند. اشتباه دیلی تریبیون به ما یادآوری می‌کند که رسانه‌ها، به‌عنوان یکی از ارکان دموکراسی، مسئولیت سنگینی در برابر مردم دارند. از سوی دیگر، این رویداد درس بزرگی برای سیاست‌مداران است: پیش‌بینی‌ها همیشه درست نیستند و اراده و تلاش می‌تواند غیرممکن را ممکن سازد.
تصویر هری اس. ترومن با روزنامه اشتباه «دیوی ترومن را شکست داد»، نمادی از قدرت دموکراسی، اشتباهات انسانی و شگفتی‌های سیاست است. این لحظه تاریخی، همچنان به ما یادآوری می‌کند که نباید به پیش‌بینی‌ها و قضاوت‌های شتاب‌زده اعتماد کرد. این عکس، برای مردم آمریکا و جهان، همواره یادآور این خواهد بود که حتی در اوج ناامیدی، با امید و تلاش می‌توان به موفقیت رسید و تاریخ را دگرگون کرد. تاریخ‌ساز شدن، گاهی تنها نیاز به یک اشتباه و یک لبخند دارد.