رویداد۲۴| روزنامه همشهری در شماره امروز خود مطلب مفصلی در دفاع و حمایت از قانون عفاف و حجاب که این روز‌ها جنجال آفرین شده و به قول مسعود پزشکیان قابل اجرا نیست یا به قول محسنی‌اژه‌ای کاستی‌هایی دارد؛ نوشته است.
این روزنامه اصولگرا ذیل این سوال که «آیا قانون عفاف و حجاب ایرانی‌ها را درگیر می‌کند؟» به نکات قابل توجهی اشاره کرده است.
۱. در شرح «وضعیت فعلی کشف حجاب و بدپوششی» نوشته: «شیوع کشف حجاب و بدپوششی در کشور: ۱۰ تا ۱۲درصد»! این روزنامه، اما مشخص نکرده که چطور به این آمار رسیده است. آیا این همه هیاهو برای مقابله با ۱۰ درصد از مردم است؟! اگر این آمار درست و دقیق است، چرا هر روز از تریبون‌های مختلف نسبت به وضعیت حجاب ابراز نگرانی می‌کنند؟ واقعا تغییر رفتار ۱۰ درصد از مردم با کار فرهنگی و روش‌هایی غیر از بگیر و ببند ممکن نیست؟!
۲. در شرح علت بروز این وضعیت - بدحجابی که ادعای می‌کنند ۱۰ تا ۱۲ درصد است - نوشته: «تأثیر فضای رسانه‌ای ۲ سال اخیر، بدون انگیزه سیاسی».
با توجه به این جمله روزنامه همشهری به نظر می‌رسد که برنامه بعدی طیف رادیکال و خواهان ابلاغ قانون مورد بحث، افزایش محدودیت‌های فضای مجازی و رسانه‌ای است. البته همین که آقایان از موضوع فضای مجازی فراتر رفته و فضای رسانه‌ای را هدف گرفته‌اند، نیز خود موضوع قابل بحثی است که سبب ایجاد نگرانی‌هایی می‌شود.
۳. «همشهری» ضمن کم شمار تلقی کردن جمعیت معترض به سختگیری‌هایی مربوط به گوشش مردم، آنها را تحت تاثیر فضای رسانه‌ای و بدون انگیزه سیاسی می‌داند. این درحالی است که همین قانون عفاف و حجاب در چندین جا بدحجان را داری انگیزه سیاسی و همکار دولت‌ها، شبکه‌ها، رسانه‌ها و سازمان‌های بیگانه و معاند تلقی می‌کند!
۴. روزنامه همشهری در ادامه نوشته «در ماه‌های اخیر: هیچ محدودیتی برای کشف حجاب در عرصه‌های اجتماعی وجود نداشته است»! این ادعا درحالی طرح می‌شود که تا همین چند وقت پیش ون‌های گشت ارشاد در خیابان حضور داشتند و بحث آن در اولین نشست مطبوعاتی رئیس جمهور نیز مطرح شد. مهم‌تر آنکه گزارش‌های متعددی از اجرای قانون هنوز ابلاغ نشده عفاف و حجاب در برخی استان‌ها مثل اصفهان و گیلان منتشر شده است. توقیف خودرو‌ها به خاطر کشف حجاب و پیامک‌های تذکر پی در پی برای صاحبان وسایل نقلیه هم به قوت خود باقی است. همه اینها یعنی اتفاقا در ماه‌های اخیر محدودیت‌های بسیاری در این زمینه وجود داشته است.
۵. پیش‌بینی روزنامه همشهری از شرایط پس از اجرای قانون، اما از همه جالب‌تر است. این روزنامه اصولگرا نوشته: «اکثر مردم به محض اجرای قانون به پوشش مناسب باز می‌گردند» و «تعدادی با انگیزه‌های سیاسی ممکن است به کشف حجاب ادامه دهند». این را هم مورد اشاره قرار داده که «این افراد از طریق سیستم هوشمند شناسایی و با پیامک هشدار و جریمه مواجه خواهند شد».
پیش بینی «همشهری» در واقع به اندازه آماری که از درصد و جمعیت معترضان به سختگیری در زمینه پوشش ارائه می‌دهد، عجیب و خوش‌باورانه است. اینکه گزارش نویس همشهری از کجا و بر پایه چه دلایلی حدس زده اجرای این قانون خیلی سریع مساله را حل می‌کند، محل ابهام است و غیر واقع‌بینانه نیز می‌نماید. به هرحال اگر مساله کلا ۱۰ درصد از مردم بودند که از قضا خیلی زود و با تصویب یک قانون جدید قانع می‌شوند، موضوع حجاب اساسا این همه جدی نمی‌شد.
۶. روزنامه همشهری که در ابتدا مدعی است آن ۱۰ درصد بدپوشش انگیزه سیاسی ندارند، خیلی زود حرف خود را نقض کرده و می‌گوید برخی با انگیزه سیاسی ممکن است تن به قانون ندهند! در عین حال نوشته که هدف اصلی «مقابله با عاملین اصلی شیوع بدپوشی و برهنگی» است. تصریح هم کرده که افراد هدف در این قانون «آقازاده‌ها و افراد مشهور، گردانندگان صفحات مجازی و قاچاقچیان پوشاک مبتذل» است.
جدای از تناقض گویی درباره انگیزه سیاسی داشتن یا نداشتن، باید پرسید که آیا برخورد با قاچاقچیان پوشاک مبتذل راهی غیر از وضع قانون جدید و افزایش سختگیری درباره پوشش زنان ندارد؟! بگذریم از اینکه اصلا معلوم نیست منظور از پوشاک مبتذل چیست.
به نظر می‌رسد روزنامه همشهری و دیگر حامیان این قانون نه درک روشنی از مساله حجاب در کشور دارند و نه چشم انداز واقع بینانه‌ای از تبعات و آثار قانون عفاف و حجاب. دست کم گرفتن و کوچک شمردن مخالفان یک مساله در کشور - ولو اینکه آن موضوع حجاب باشد و ما از مخالفت با آن خوشمان نیاید - همچنین ساده‌انگاری در راهکاری مواجه با آنها که مصداق آن همین نادیده گرفتن تبعات و آسیب‌های اجرای قانون مورد بحث است؛ عاقبت خوشی ندارد. این موضوعی است که در روز‌های اخیر بار‌ها از سوی رسانه‌ها مورد اشاره قرار گرفته است.