رویداد۲۴ | زینب غبیشاوی: قانون عفاف و حجاب با حجم گسترده‌ای از ابهام و بی انصافی و جریمه‌های متعدد، توسط مجلس شورای اسلامی آماده و منتظر ابلاغ آن به دولت برای اجرای آن است. از زمانی که متن این قانون انتشار عمومی پیدا کرد، بسیاری به مخالفت با آن پرداختند و کارشناسان گفتند این قانون ظلم به زنان ایرانی است و قانون‌گذار صرفا آنها را مانند یک قلک پول دیده که برای بی‌حجابی می‌تواند از آنها پول دریافت کند. برخی دیگر هم میگویند پافشاری بر اجرای این مصوبه می‌تواند خشم عمومی جامعه را برانگیزد و موجب لجبازی بیشتر مردم با حاکمیت شود.
خبرنگاران رویداد۲۴ تاکنون از ابعاد گوناگون نظرات مخالفان این قانون را پوشش داده‌اند، بنابراین فکر کردیم که نظر موافقان این طرح را هم منعکس کنیم. به همین دلیل به سراغ حمیدرضا ترقی، عضو حزب موتلفه رفتیم تا نظرش را در این‌باره جویا شویم، طبیعتا او نظری خلاف گفته‌های بالا دارد و معتقد است اگر قوای سه‌گانه هماهنگ شوند، می‌توانند بساط «این فعل حرام» یعنی بی‌حجابی را جمع کنند.
حمیدرضا ترقی عضو حزب موتلفه و فعال سیاسی اصولگرا در گفتگویی با رویداد۲۴ با اشاره به قانون عفاف و حجاب که در مجلس تصویب شده و منتظر ابلاغ آن به دولت هستیم، می‌گوید: «در طی این ۴۵ سال بعد از پیروزی انقلاب اسلامی، طبیعتاً باید افعال حرام و حلال در جامعه اسلامی ما روشن شده باشد. اولاً نظام ما نظام جمهوری اسلامی است و نظام لائیک یا نظام شاهنشاهی که هیچ مبنای اعتقادی نداشته باشد، نیست. نظام ما جمهوری اسلامی است که ۹۸ درصد مردم به آن رای دادند و اسلامیت نظام را پذیرفتند.»
وی با بیان این نکته که طبیعی است که در طی این ۴۵ سال، چه نسل قدیم و چه نسل جدید آگاه هستند به این که چه مواردی از دید اسلامی حرام و چه مواردی حلال تلقی می‌شود، گفت: «این مسئله بی‌حجابی و کنارگذاشتن این وظیفه شرعی و دینی در علن جامعه چه زمانی شروع شد؟ یعنی منشا این نافرمانی از چه زمانی بوده؟ آنچه که مسلم است، پیش از انقلاب بخشی از مردم بی‌حجاب بودند و در ابتدای انقلاب هم بی‌حجاب بودند اما بعد از آن متوجه شدند چارچوب، نظام اسلامی است و باید این موارد را رعایت کنند و تا سال۱۴۰۰ هم این مسئله در همه جای کشور رعایت می‌شده است. از زمانی که یک توطئه و فتنه صهیونیستی که حتی امروز هم آنها مسئولیتش را بر عهده گرفتند و از وقتی مهسا امینی را علم کردند و این شرایط را ایجاد کردند، این فعل مورد علاقه دشمنان جمهوری اسلامی مشخص و نمادی برای مخالفت و نافرمانی مدنی در بخشی از جامعه شد. البته این‌ها یک الی دو درصد جامعه را تشکیل می‌دهند. اما خب این‌ها نماد جامعه اسلامی ایران را در قبال کشورهای اسلامی و غیراسلامی لکه‌دار می‌کنند.»
بیشتر بخوانید:
آیا قانون حجاب قابلیت اجرا دارد؟ | هشدار درباره پیامد‌های اجتماعی لایحه حجاب
نقدی بر قانون حجاب و عفاف | تصویب قانون یا لجبازی با زنان؟ | آیا عفت به لحاظ قانونی قابل تعریف است؟
نقدی بر قانون عفاف و حجاب| نقض حقوق شهروندی به خاطر بدحجابی؟!
او می‌گوید: «وقتی منشا یک فعلی درکشور ما دشمن است، نظام اسلامی برای مقابله با این فتنه باید قانون‌گذاری کند و با معیار و قانون مشخصی جلوی این فعل خلاف ارزش را بگیرد و در مقابل هم. کارهای فرهنگی صورت بگیرد. بر اساس این موضوع، دستگاه قانون‌گذاری و قضایی ظرف دو سال زحمت کشیدند، زمان گذاشتند و قانونی را نوشتند و در این مدت چکش‌کاری لازم هم از سمت کارشناسان شده است تا در نهایت به این چیزی که الان تصویب شده، تبدیل شود.»
عضو حزب موتلفه با اشاره به این که طبیعتا وقتی یک فعلی در جامعه خلاف تلقی می‌شود، مثل عبور از چراغ قرمز، سرقت و … که جریمه برای آن در نظر گرفته شده، برای بی حجابی که جرم است هم جریمه در نظر گرفته می‌شود، یادآور شد: «فعل بی‌حجابی هم بنا بر تعبیر رهبری، هم حرام شرعی است هم حرام سیاسی. حالا علاوه بر این، جرم قانونی هم به آن اضافه می‌شود که هم شرعا، هم قانونا و هم از لحاظ سیاسی جرم تلقی می‌شود. در این شرایط طبیعتا برای کسانی که قانون را رعایت نمی‌کنند، نمیتوان تنبیهی در نظر نگرفت. چطور برای چراغ قرمز جریمه داریم؟ آن وقت کسی یک کار خلافی را انجام دهد، هیچ جریمه‌ای برای آن در نظر گرفته نشود؟ ما به رفتار شخصی افراد در خانه‌هایشان کاری نداریم اما در جامعه این موضوع باید رعایت شود.»
این فعال سیاسی در ادامه می‌گوید: «اگر همه قوای سه‌گانه کشور در اجرای قانون هم‌صدا و یک صدا باشند، قطعاً اجرای آن اثرگذار خواهد بود و هیچ مشکلی پیش نخواهد آمد. اما متاسفانه اکنون یکصدایی نداریم، قوه قضاییه و مقننه هم‌صدا هستند ولی قوه مجریه هم‌صدایی ندارد، با اینکه در اجرا خیلی هم ربطی به آنها ندارد! دولت عرضه ندارد و پزشکیان می‌گوید نمی‌توانیم این را اجرا کنیم! چطور در دولت اصلاحات خودتان یعنی دولت آقای روحانی قانون زدن ماسک در دوران کرونا را به همه تحمیل می‌کردید و حتی کسانی که اعتقاد نداشتند هم مجبور به رعایت کردن بودند و مردم ساعت ۱۰ به بعد دیگر نباید به خیابان می‌آمدند و … چطور این موارد را می‌توانستند اجرا کنند اما این قانون را نه؟ اگر دولت جرات و عرضه اجرای این قانون را در کشور نداشته باشد، خب بی عرضگی خودش است. عرضه داشتن آن مبتنی بر یک اعتقاداست و اگر به قانون اعتقاد ندارند، این هم مانند برخی از قوانین زیر پا گذاشته می‌شود. اگر قانون‌گرا هستند، وظیفه دارند تا این قانون را اجرا کنند.»