رویداد۲۴| محمد آیتی: بی‌تردید ششم جمادی‌الثانیه ۱۴۴۶ مصادف با هجدهم آذر ۱۴۰۳ را باید یکی از مهم‌ترین روز‌های تاریخ سوریه نامید؛ روزی که بشار اسد پس از ۲۴ سال حکومت بر این کشور، مغلوب مخالفانش شد و به همراه خانواده‌اش به روسیه گریخت و بدین ترتیب، ایران یکی از مهم‌ترین و البته استراتژیک‌ترین متحدان خود را آن هم در بحبوبه تقابل با اسراییل از دست داد تا بیش از هر زمان دیگر نگران آینده باشد.
کم نبودند افرادی در ایران که در روز‌های گذشته اعلام داشتند جنگ داخلی سوریه خیلی جدی نیست و آنها به این راحتی نمیتوانند حکومت اسد را ساقط کنند، اما گذشت زمان، مهر باطلی بر این نظریه‌ها زد و خیلی زودتر از آنچه تصور می‌شد، سوریه تحت زعامت بشار اسد سرنگون شد.
حسینعلی حاجی‌دلیگانی، یکی چهره‌های برجسته جریان اصولگرایی که چهار دوره متوالی نماینده شاهین‌شهر است، در حالی که کمتر نماینده‌ای در مجلس حاضر به مصاحبه در خصوص سرنگونی اسد و آینده این کشور و رابطه‌اش با ایران بودند، با رویداد۲۴ گفت‌وگو کرده است که در ادامه می‌توانید مهم‌ترین بخش‌های این مصاحبه را بخوانید.
* ما کاری به اشخاص نداریم و ایران نگاهش به مواضع افراد است. ما دنبال این بودیم که جبهه مقاومتی که وجود دارد بتواند جایگاه خود را در دفاع از مظلومین و مستضعفین در منطقه حفظ کند. از این‌رو در این خصوص مواضع بشار اسد در این سال‌ها جدای از همه سران عرب بود.
* اگر همه سران عرب، جزایر سه‌گانه را تشکیک کردند که متعلق به ایران هست یا نه، هیچ‌گاه آقای اسد این موضوعات را دنبال نکرد یا مواضع ضداسراییلی بشار اسد روشن بود. همچنین در دوران هشت سال جنگ ما با عراق، تنها کشور منطقه و عربی که موضع ضدتجاوز عراق گرفت، حافظ اسد و پسرش بشار اسد بود.
* ما از سرنگونی حکومت بشار اسد سورپرایز نشدیم و این مشخص بود که این طراحی، یک طراحی کامل و از هر جهت سنجیده بود، که صورت گرفت و طبیعتاً پشت این کار دقیق، آمریکا و اسراییل بودند. نوع رفتار و برنامه‌ریزی گروه‌های مخالف اسد این بود که در مرحله ابتدایی به گونه‌ای ورود کنند که با کمترین مقاومتی روبرو شوند و در ادامه زمانی که سر کار آمدند، مواضع خودشان را یکی پس از دیگری اعلام کنند.
* در حال حاضر گروهی که قدرت سوریه را به دست گرفته است، خیلی اظهارنظر خاصی نمی‌کند و هر چه بیان می‌کند، نوعی رفتار‌های آرام‌بخش است که قطعاً این رویه واقعی نیست، ولی در آینده اگر بتوانند جای پای خود را سفت کند، رویه‌ای مثل بقیه کشور‌های عربی که با تمامیت ارضی ما مشکل دارند و دنبال کردند را پی می‌گیرند.
* از یک نگاه حضور فاتحان سوریه برای ما دغدغه و چالش جدی است. حال اگر ما بتوانیم روندی که داشتیم را دنبال کنیم و در پی تقویت خودمان باشیم و دفاع از مظلوم را ادامه بدهیم، طبیعتاً آنها در درازمدت ره به جایی نخواهند برد.
* برخی سوال می‌کنند ایران حمایت همه‌جانبه از اسد در برابر مخالفان داشت یا نه؟ باید بگویم بنا نبود ما برویم در سوریه و به جای ارتش آنها کاری را انجام دهیم. طبیعتاً اگر ارتش آنها پای کار می‌ایستاد، ما هم می‌توانستیم کمک کنیم، ولی اگر خودشان نخواستند بایستند ما کاری از دست‌مان برنمی‌آمد. حالا شاید یا ارتش سوریه تطمیع شده بود یا به خاطر نارضایتی که به واسطه رفتار اسد داشت، دست از مقابله برداشت.
* ما پیش‌بینی اینکه به این سرعت حکومت اسد سرنگون شود را نداشتیم، ولی این مسیر طی شده با بحث‌های آتش‌بس، طوفان‌الاقصی و منطقه‌ای، هماهنگ شده بود.