رویداد ۲۴| امیرحسین جعفری: سخنرانی ترامپ نشان داد که او دنبال رفع چالش‌های درونی آمریکا و سپس رفتن به سوی اهداف بلندتر در سیاست خارجی است. درگیری با چین از کانال پاناما تا دیگر نقاط جهان، شاید بیشتر از دیگر کشور‌ها ذهن ترامپ را مشغول کرده باشد. همین مسأله باعث شد موضوع ایران چندان مدنظر ترامپ نباشد و پرداختن خبری به آن را برای آینده کنار گذاشته باشد.
اصغر زرگر، استاد روابط بین‌الملل، معتقد است که ترامپ در سخنرانی خود بیشتر به مسائل داخلی آمریکا اشاره کرد و موضوعات اقتصادی و بازگشت قدرت آمریکا، اهمیت بیشتری برای او دارد. زرگر می‌گوید: «ترامپ بیشتر درباره موضوعات داخلی آمریکا صحبت کرد و آمریکایی‌ها هم باید در اینباره صحبت کنند. ترامپ دولت قبلی را به خیانت متهم کرد و بایدن را عامل سخت شدن شرایط زندگی آمریکایی‌ها دانست. معمولاً هر دولتی سر کار می‌آید ایراداتی به دولت قبل می‌گیرد و مسائل تورمی و اجتماعی و سیاسی با افول قدرت کشور را ناشی از سیاست‌های دولت گذشته می‌داند. یک بخش از صحبت‌های ترامپ هم مربوط به سیاست‌هاییست که همواره در آمریکا وجود داشته است. ترامپ در رابطه با تابعیت و مهاجرت حرف‌های متفاوتی با سیاست‌های آمریکا تاکنون دارد. بیرون رفتن از قواعد و کنوانسیون‌های جهانی که در گذشته هم انجام شده بود، بخش دیگر اهداف و صحبت‌های ترامپ بود که شرایط جدیدی برای آمریکا به وجود می‌آورد. ترامپ در نظر دارد آنچه را که به سود آمریکاست، اجرا کند. ترامپ در بیشتر صحبت‌های خود به مسائل اقتصادی و مالی آمریکا اشاره کرد.»
او همچنین درباره اسراییل افزود: «ترامپ در گام نخست چراغ سبز‌هایی به اسراییل نشان داده که این می‌تواند به مرور زمان برای ایران خطرساز باشد. لغو موانع شهرک نشین‌ها و شهرک‌سازی‌ها، منجر به افزایش تنش در آن منطقه خواهد شد.»
او معتقد است که سخنرانی ترامپ نکات مثبتی هم داشت و او در سخنرانی خود به طور مشخص و تند به ایران و دیگر کشور‌های مورد مناقشه اشاره نکرد و تنها به خطر چین پرداخت. او می‌گوید: «تنها نکته مثبت صحبت‌های ترامپ، پایان جنگ‌هاست. او مدعی است که طرفدار راه انداختن جنگ‌های جدید نیست و همین موضوع برای عده‌ای موجب دلگرمی شده است. او می‌خواهد با فشار‌های سیاسی و اقتصادی مسیر خود را پیش ببرد. سیاست تهاجمی در حوزه بین‌الملل در صحبت‌های او نبود. ترامپ اول می‌خواهد به موضوعات داخلی آمریکا سامان بدهد و در مرحله‌ی بعد به سیاست خارجی بپردازد. در سیاست خارجی اولویت‌های ترامپ از قبل مشخص بود. پایان جنگ اوکراین و تقابل با چین مهم‌ترین رویکرد‌های سیاست خارجی ترامپ است. در رابطه با اروپا هم نظر ترامپ پایان هزینه‌ها و فشار به اروپاست.»
او معتقد است که ترامپ وارد تنش نظامی با ایران نخواهد شد و سیاست فشار حداکثری را دوباره پیش خواهد گرفت. او می‌گوید: «به نظر نمی‌آید ترامپ با توجه به وضعیت اقتصادی داخلی آمریکا و تورمی که وجود دارد، وارد برخورد نظامی با ایران شود که پس از آن بحران دیگری نیز ایجاد شود. به نظر من در مرحله‌ی دوم سیاست‌های ترامپ نیز، جلوگیری از بحران‌هایی است که نفت را گران می‌کند، او روی سیاست فشار اقتصادی علیه ایران حساب کرده است؛ اگر چه به مذاکره با ایران نیز فکر می‌کند. همه چیز بستگی به رویکرد ایران و رویکرد ترامپ، صرف نظر از مشاورینش دارد.»
زرگر معتقد است که شرایط برای مذاکره مساعد است، اما آمریکا باید در این دوره خط قرمز‌های ایران را در حوزه موشکی و غنی‌سازی ۲۰ درصد به رسمیت بشناسد. او می‌گوید: مذاکره یک سری مقدماتی لازم دارد. زمانیکه پمپئو سر کار بود ۱۲ شرط تعیین کرده بود تا ایران بر سر آنها مذاکره کند. اگر آمریکایی‌ها می‌خواهند به یک توافق مطلوب دست یابند، باید خط قرمز‌های ایران را درنظر بگیرند. غنی‌سازی ۲۰ درصد و مسائل موشکی دو خط قرمز اساسی ایران است. موضوعات مربوط به منطقه، قابل بحث است و اتفاقات چند وقت اخیر منطقه باعث شده ایران دیگر اصراری روی موضوعات منطقه‌ای نداشته باشد. به نظر می‌آید اگر ترامپ نخواهد امتیازات عجیب از ایران بگیرد، با کمی نرمش می‌توان به نتیجه دست یافت.