توماس پیکرینگ، معاون اسبق وزارت خارجه آمریکا:
توماس پیکرینگ، معاون اسبق وزارت خارجه ایالات‌متحده و سفیر بازنشسته و کهنه‌کار آمریکایی و جیم والش، کارشناس مسائل امنیت بین‌الملل در موسسه فناوری ماساچوست (ام آی تی) طی یادداشتی برای روزنامه آمریکایی شارلوت آبزرور از اهمیت دستاوردی چون توافق هسته‌ای ایران در شرایطی می‌گویند که فقدانش در پی درگذشت آیت‌الله علی‌اکبر هاشمی رفسنجانی می‌توانست تا چه اندازه خطرناک باشد.
رویداد۲۴- توماس پیکرینگ، معاون اسبق وزارت خارجه ایالات‌متحده و سفیر بازنشسته و کهنه‌کار آمریکایی و جیم والش، کارشناس مسائل امنیت بین‌الملل در موسسه فناوری ماساچوست (ام آی تی) طی یادداشتی برای روزنامه آمریکایی شارلوت آبزرور از اهمیت دستاوردی چون توافق هسته‌ای ایران در شرایطی می‌گویند که فقدانش در پی درگذشت آیت‌الله علی‌اکبر هاشمی رفسنجانی می‌توانست تا چه اندازه خطرناک باشد.
به گزارش
رویداد۲۴ به نقل از روزنامه آمریکایی شارلوت آبزرور، در این یادداشت به قلم پیکرینگ و والش آمده: توجه کرده‌اید؟ توافق هسته‌ای ایران دیگر در صدر اخبار جهان نیست. همین چند وقت پیش، برنامه هسته‌ای ایران موضوع اصلی سیاست خارجی آمریکا بود. همه ما تمام‌وقت در حال صحبت درموردش بودیم. ما حتی در مورد اینکه آیا باید ایران را بمباران کنیم هم حرف زدیم.
امروز اما نگران هک شدن از سوی روسیه، آزمایش موشک بالستیک قاره‌پیمای کره شمالی و تنش‌های جدید با چین و تایوان هستیم. ما دیگر از تهدید هسته‌ای قریب‌الوقوع ایران حرفی نمی‌زنیم، چراکه چنین تهدیدی وجود ندارد. دیپلماسی سخت و اصولی آمریکا این خطر را تا آینده قابل پیش‌بینی دور کرده است. این برنامه را به‌عنوان موضوعی که در سال 2017 نگرانی کمتری برای آمریکا به بار می‌آورد، به یاد بیاورید؛ سالی که هنوز در آستانه آن هستیم اما سرشار از عدم اطمینان و نگرانی است.
درگذشت آیت‌الله هاشمی رفسنجانی طی هفته گذشته به ما یادآور شد که شرایط تا چه اندازه می‌توانست متفاوت باشد. هاشمی یکی از قدرتمندترین شخصیت‌ها در تاریخ ایران مدرن است. او یکی از بنیان‌گذاران انقلاب ایران، رئیس‌جمهور سابق و طی سال‌های پس‌ازآن، یک حامی کلیدی برای عناصر عمل‌گراتر و میانه‌روتر در سیاست ایران بود. مرگ او خبر بدی برای حسن روحانی، رئیس‌جمهوری با تفکرات اصلاح‌طلبانه محسوب می‌شود اما تندروهای تهران در خلوت از این امر خشنود هستند.
حال، تصور کنید هیچ توافق بین‌المللی برای محدود کردن برنامه هسته‌ای ایران وجود نداشت، هیچ برنامه بازرسی سرزده، هیچ کاهشی در تعداد هزاران سانتریفیوژ، هیچ محدودیتی برای راکتور اراک و هیچ انتقال 98 درصدی اورانیوم غنی شده‌ای وجود نداشت.
نبود یک توافق باعث می‌شد تندروهای تهران درگذشت هاشمی رفسنجانی را فرصتی برای پیش راندن برنامه هسته‌ای تلقی کنند. اما آن‌ها نمی‌توانند، چراکه برنامه ایران تحت نظر دقیق‌ترین سیستم بازرسی‌های سرزده است.
مطمئناً توافق هسته‌ای ایران بی‌نقص نیست؛ هیچ توافقی این‌طور نیست. ایران شکایت می‌کند که آمریکا به تعهد خود در مورد لغو تحریم‌ها پایبند نبوده است. جامعه جهانی در مورد عرضه تسلیحاتی ایران به مناطق مهم منطقه‌ای نگران هستند، اما هسته این توافق که فعالیت‌های هسته‌ای ایران را تعدیل می‌کند، یک موفقیت محسوب می‌شود. ما چطور از این مسئله آگاه هستیم؟ آژانس بین‌المللی انرژی اتمی با نظارت 24 ساعته بر تأسیسات هسته‌ای، پایبندی ایران را بیش از سه سال است که تأیید می‌کند.
اما برخی در این میان هستند که می‌خواهند این توافق را نابود کنند و همه‌چیز را از اول آغاز کنند؛ حال با عقب‌نشینی کامل یا ضربه زدن به آن با اعمال تحریم‌های جدید. اگر آمریکا دست به چنین کاری بزند، این ایالات‌متحده است –نه ایران- که مورد سرزنش قرار می‌گیرد. متحدان آمریکا آشکارا اعلام کرده‌اند که اگر این توافق نقض شود، آن‌ها وارد روند اعمال تحریم‌های جدید نمی‌شوند. و در نبود یک توافق، تندروهای ایران آزاد به انجام هر کاری با برنامه هسته‌ای خود خواهند بود. در عوض، ما باید به این نکته بیندیشیم که چطور می‌توان این توافق را به یک ترتیبات دائمی‌تر برای ایران و دیگر کشورهای جهان تبدیل کرد.
درگذشت هاشمی رفسنجانی به ما یادآور می‌شود که اگر یک توافق با ایران وجود نداشت، ممکن بود چه اتفاقاتی رخ دهد. این مسئله همچنین به ما هشدار می‌دهد که اگر دستاوردهای خود را با شتاب دور بریزیم چه اتفاقی ممکن است رخ دهد. در زمانی که با گذشت هر یک روز، احتمال بروز خطرات بین‌المللی جدید وجود دارد، باید ممنون باشیم که برنامه هسته‌ای ایران در سالی که به نظر می‌رسد بسیار پرکار باشد، جای نگرانی کمتری دارد.