سوال آن است كه آيا آراي خاكستري مي‌تواند باز هم راي آقاي روحاني را به مرز ١٩ ميليون و بالا‌تر برساند يا خير؟
جاي ترديد است كه شور انتخاباتي سال ٩٢ در ارديبهشت ماه سال ٩٦ نيز تكرار شود و بر اين اساس ممكن است آقاي روحاني بخشي از راي‌اش در سال ٩٢ را از دست داده باشد.
موفقيت دولت در حوزه برجام مي‌توانست موجبات رويش راي گسترده را براي آقاي روحاني فراهم كند. با اين حال اصولگرايان از فرداي عقد قرار داد برجام با هر ابزاري كه در اختيار داشتند با برجام در افتادند و در تريبون‌ها و ديگر بلندگوهاي‌شان عليه برجام سخن گفتند. آنها تلاش كردند تا با تبليغاتي گسترده برجام را بدون دستاورد جلوه دهند.متاسفانه سكوت آقاي ظريف و تيم مذاكره‌كننده و حتي شخص آقاي روحاني نيز آب به آسياب تندروها ريخت.
ريزش‌ها و رويش‌هاي راي روساي جمهور مستقر در دوره دوم انتخاب‌شان امري طبيعي است. با توجه به اين دلايل مي‌توان پيش‌بيني كرد كه اگر تغيير و تحول خاصي در ماه‌هاي آينده صورت نگيرد آقاي روحاني در سال ٩٦ چيزي حدود ١٥ ميليون راي داشته باشد. البته اين مقدار حدود چهار برابر راي آقاي جليلي است و در اينكه آقاي روحاني قادر خواهد بود با همين ميزان راي، تمامي نامزدهاي احتمالي اصولگرايان را شكست دهد، ترديدي نيست.
هر اصولگراي ديگري اعم از آقايان قاليباف، جليلي، ميرسليم يا باهنر كه در برابر آقاي روحاني در انتخابات آتي قرار بگيرند، شكست مي‌خورند و شرايط امروز كشور و دو جناح سياسي به گونه‌اي است كه آقاي روحاني به آساني و با دست بسته نيز قادر خواهد بود كه گزينه‌هاي اصولگرايان را شكست دهد.