به دنبال حادثه ساختمان پلاسکو، سخنگوی آتشنشانی اعلام کرده بود به علت اینکه این ساختمان مخصوص تولید پوشاک است و پوشاک زیادی در این ساختمان انبار می شود، متاسفانه شاهدیم که در راه پلههای آن، پوشاک تولید و مواد اولیه نگهداری میشود و این خارج از اصول استاندارد است.
بنابراین سازمان آتشنشانی بارها نداشتن تجهیزات اطفای حریق لازم را به مسئولان و کسبه این ساختمان اخطارهای لازم را داده بود و مسئولان ساختمان نسبت به این موضوع بی توجه بودهاند.
به دنبال این خبر شائبههایی مبنی بر خصوصی بودن مجتمع پلاسکو و سهلانگاری مالکان پلاسکو به گوش میرسید که با وجود اخطارهای فراوان به مالکان برای ایمن نبودن ساختان، برای پیگیری آن اهمیتی قائل نشدهاند.
این در حالی است که مالک اصلی ساختمان پلاسکو بنیاد مستضعفین بوده و مغازهداران مجتمع مستاجر هستند و کسی مالک نیست. ظاهرا تنها سرقفلیها رد و بدل میشده است.
یکی از اعضای شورای ساختمان پلاسکو با اشاره به اینکه اختیارات شورا بسیار محدود است، در گفت و گو با خبرآنلاین، میگوید: «شورای پلاسکو هیچ مقاومتی در برابر هشدارهای شهرداری و آتشنشانی نشان نداد و حتی مانوری هم برای آتشنشانها برگزار کردند و به دلیل اختیارات محدود همه اخطارها مبنی بر ایمن نبودن ساختمان را به مالک اصلی منتقل کردند. در واقع شورا وظیفهاش را برای انتقال به بنیاد انجام داد اما هیچ واکنشی از سوی مالک صورت نگرفت.»
بنیاد مستضعفین که پس از انقلاب مجتمع پلاسکو را مصادره کرد، به عنوان مالک اصلی آن شناخته شد.
به گفته این عضو، شورا صرفا برای كارهاي روزانه مثل نگهباني تشكيل شده و برای هيچ اقدامي اختيار قانونی نداشته و مالك هم هيچ اختياری به شورا تنفيذ نكرده است. «مغازهدارها اصلا نمیتوانند مخالفت یا موافقت کنند؛ زیرا مالک ساختمان نیستند و فقط سرقفلی در اختیار آنهاست.»
در واقع به نظر میرسد با وجود اختیارات محدود شورا، سهلانگاری از سوی مالک اصلی مجتمع بوده که تا نابودی کامل پلاسکو در مقابل اخطارها سکوت کردهاند.