صفحه نخست

سیاسی

جامعه و فرهنگ

اقتصادی

ورزشی

گوناگون

عکس

تاریخ

فیلم

صفحات داخلی

پنجشنبه ۱۸ اسفند ۱۴۰۱ - 2023 March 09
کد خبر: ۴۲۱۷۲
تاریخ انتشار: ۰۸:۲۱ - ۰۹ بهمن ۱۳۹۵

روایت تلخ فرمانده آتش‌نشانی از لحظاتی که نیروهایش در پلاسکو گرفتار شدند/ پول بدهید، تجهیزات بخریم

یکی از فرماندهان آتش‌نشانی در حادثه پلاسکو از دولت و مجلس درخواست کرد که امکان ورود تجهیزات آتش نشانی به کشور تسهیل و چگونگی بهره‌مندی نیروهای آتش نشانی از قانون مشاغل سخت وزیان آور اصلاح شود.
رویداد۲۴-یکی از فرماندهان آتش‌نشانی در حادثه پلاسکو از دولت و مجلس درخواست کرد که امکان ورود تجهیزات آتش نشانی به کشور تسهیل و چگونگی بهره‌مندی نیروهای آتش نشانی از قانون مشاغل سخت وزیان آور اصلاح شود.

به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین؛ با وجود اینکه هنوز کسی از مدیریت شهری پاسخی نداده که چرا ۲۰۰میلیارد تومان از بودجه آتش‌نشانی در ۴ سال گذشته توسط شهرداری پرداخت نشده است، است اما روز گذشته، یکی از فرماندهان عملیات پلاسکو در سخنان پیش از خطبه‌های نماز جمعه تهران درخواست کرد برای ورود تجهیزات آتش‌نشانی به کشور، تسهیلاتی مهیا شود.

فرمانده امیر مهدیانی که در جریان آتش‌سوزی ساختمان پلاسکو مجروح شد و تعدادی از نیروهای خود را از دست داد، گفت: ما ۱۶ شهید جوان، باتجربه و قدیمی از هر قشری را برای نجات جان مردم تقدیم کردیم. ما از خانواده آتش‌نشان‌ها تشکر می‌کنیم که با صبوری خود ما را دلداری دادند که بتوانیم خدمت خود را به سرانجام برسانیم.

او در توضیح آتش، مراحل امداد و دلیل خارج نشدن مردم در زمان اطفا از پلاسکو، گفت: بعد از اعلام حریق، اولین گروه از نیروها دو دقیقه بعد به محل حادثه رسیدند. عملیات اطفاء از طبقه‌ای که دچار حریق شده بود، آغاز شد، ولی جای تاسف دارد که تعدادی از شهروندان در طبقات حضور داشتند و خارج نمی‌شدند. در اتفاقات دیگر نیز همه مردم در صحنه می‌مانند. من زمانی که از طبقات بالا می‌رفتم چندصد نفر از مردم را می‌دیدم. اگر از جان‌گذشتگی نیروهای ما نبود و ساختمان را خنک و آتش را اطفاء نمی‌کردند، ساختمان دو ساعت زودتر فرو می‌ریخت و صدها نفر زیر آوار می‌ماندند اما آنها جان خود را دادند که مردم به موقع از صحنه فرار کنند.

فرمانده آتش‌نشانان درباره دلیل زیرآوار ماندن نیروهایش گفت: زمانی که بالا بودیم، بعد از اطفای آتش صدایی آمد و یکی از طبقات بالا فرو ریخت. همه زیر آوار بودند، اما از نیروهایی که سالم مانده بودند، هیچ کدام به سمت محل فرار نرفتند و تلاش کردند همکارانشان را از زیر آوار خارج کنند. 8 تا 10 دقیقه این کار زمان برد و آوار دوم فرو ریخت.

او گفت: همه راه‌ها مسدود شده بود و نیروها گیر افتاده بودند. نردبام‌های بالابر آمدند که افراد را خارج کنند، من به همراه شهید امینی ماندیم تا عزیزانمان را هدایت کنیم. بعضی از آتش‌نشان‌ها هم از نمای ساختمان گرفتند و خارج شدند. شهید امینی و من از دو پنجره نیروها را به سمت بیرون می‌فرستادیم. من به سمت یکی از پنجره‌ها که رسیدم، ساختمان داشت فرو می‌ریخت. نفهمیدم چطور توانستم سبد بالابر را از پنجره بگیرم. از این موضوع خوشحال نیستم اما قسمت الهی بود. شهید امینی نتوانست خارج شود و آن قسمت از ساختمان فرو ریخت.

وی در ادامه به وضعیت نامناسب ایمنی در برخی ساختمان‌ها بخصوص تجاری در نقاطی مانند بازار تهران، خیابان جمهوری و... اشاره کرد و گفت: پلاسکو 1500 میلیارد تومان خسارت دیده است. می‌شد تنها یک درصد آن را برای ایمنی هزینه کرد. ما در این حادثه از جوانی که یک سال از خدمتش می‌گذشت تا مردانی که 29 سال خدمت کرده بودند را از دست دادیم. آنها هم خانواده و آرزو دارند. اگر درصد ایمنی در ساختمان‌ها بالا برود، این فجایع نیز از بین می‌رود. فرهنگ ایمنی باید بالا برود. ما دوست داریم به مردم آموزش دهیم و هیچ حادثه‌ای اتفاق نیفتد.

مهدیانی با اشاره به ورود شغل آتش‌نشانی به گروه مشاغل سخت و زیان‌آور گفت: ما برای تصویب این موضوع از مسوولان تشکر می‌کنیم. من به عنوان یک مدیر، نیروی جوان و در سن 20 تا 21 سال را استخدام می‌کنم اما قانون مشاغل سخت و زیان‌آور می‌گوید زمان استفاده از این قانون حداقل 50 سالگی است؛ این یعنی نیرو 30 سال کار کرده است، پس هیچ مزایایی برای ما ندارد. این خواسته نیروهای من است. مجلس و هر ارگانی که می‌تواند کمک کند تا این مورد حل شود، چراکه نیروها وقتی به سن من برسند، فرسوده می‌شوند.

این فرمانده آتش‌نشانی همچنین از مسوولان درخواست کرد تا ورود وسایل و امکانات آتش‌نشانی به کشور به سهولت انجام شود.

مهدیانی همچنین خاطره‌ای از این حادثه بیان کرد: قبل از خارج کردن پیکر نیروهای خودم، از زیر پاساژ کویتی‌ها همراه با پرسنلم سه نفر از شهروندان را خارج کردیم که این کار باعث افتخار من است. همان موقع به یکی از شهدایی برخوردیم که پایش زیر آوار گیر کرده بود. خیلی تلاش کردیم که او را بیرون بکشیم حتی با جرثقیل نیز سعی کردیم، اما نشد. من زیر پایش را گرفتم و به او گفتم تو که همیشه حرف گوش می‌کردی، این بار هم گوش کن؛ پایش را گرفتم و به راحتی او را بیرون آوردم. من به همه نیروهای خودم گفتم صبور باشید. این شغل ماست و آن را انتخاب کردیم. همه می‌دانیم که چه خطراتی دارد اما خانواده خود را وارد این کار می‌کنیم چون شغلی خدایی است و لیاقت می‌خواهد

نظرات شما