سال گذشته در چنین روزهایی عملیات راهبردی جبهه مقاومت در شمال غرب شهر حلب به ثمر نشست و دو شهر نبل و الزهرا که از ژوئن 2012 در محاصره تروریست های تکفیری بود، آزاد شدند. پیچیدگی های جغرافیای منطقه چنان بود که کمتر کسی تصور می کرد این عملیات با کمترین تلفات و با چنان سرعتی به نتیجه برسد.
عملیات «نصر2» در آخرین ساعات 11 بهمن 94 آغاز شد. وضعیت میدانی منطقه در این برهه زمانی بسیار خاص و پیچیده بود. قسمت شرقی حلب در اشغال تکفیری ها بود و آنها از طریق جاده حلب-تل رفعت-اعزاز بطور مستقیم و به راحتی با ترکیه در ارتباط بودند. منطقه عملیاتی نصر، مرکز فرماندهی و لجستیک «جبهه النصره» و گروه‌های مرتبط با آن بود و در واقع فرماندهی النصره در این منطقه ارتباط بسیار فعالی با اتاق عملیات «هاتای» در جنوب ترکیه داشت و در واقع تحت امر آن عمل می‌کرد. اتاق عملیات هاتای از اواخر سال 2012، با حضور افسران آمریکایی، انگلیسی، سعودی و ترکیه شکل گرفته و در آن افسران اسرائیلی نیز تحت پوشش افسران آمریکا حضور دارند. وظیفه این اتاق بررسی وضعیت میدانی سوریه و هماهنگ‌سازی، مدیریت و تجهیز نیروهای تروریستی در سوریه است. در طول این دوران اتاق فرماندهی جبهه النصره تحت امر اتاق عملیات هاتای قرار داشت ولی به دلیل ملاحظاتی که آمریکایی‌ها داشتند این ارتباط ذیل دو عنوان «احرارالشام» و «جیش‌الاسلام» صورت می‌گرفت.
عملیات از منطقه دویرالزیتون و باشکوی آغاز و با پیشروی به سمت حردتنیان، بیانون و در نهایت معرسه الخان ادامه یافت و نیروهای محاصره شده در نبل و الزهرا نیز وارد عمل شده و موفق شدند در معرسه الخان با نیروهای عمل کننده از باشکوی، دست الحاق دهند. عملیات طی روزهای بعدی نیز در شمال نبل و الزهرا ادامه یافت و مناطقی مانند مایر و کفین به تصرف جبهه مقاومت درآمد تا مناطق آزاد شده نبل و الزهرا از امنیت بیشتری برخوردار شوند.
نبل و الزهرا پیش از هجوم تروریست ها 70 هزار نفر جمعیت داشتند که بیش از نیمی از آنها مجبور به ترک خانه های خود و آوارگی شدند اما 30 هزار نفر باقیمانده علی رغم شرایط سخت و طاقت فرسا حدود 4 سال -44 ماه- در برابر هجوم و حملات تروریست ها مقاومت کردند و اجازه سقوط این دو شهر کوچک را ندادند. تروریست ها حداقل هر دو ماه یک بار، عملیاتی گسترده برای تصرف این دو منطقه انجام می دادند که هر بار با شکست مواجه می شد.
مسئله عملیات نصر از چنان اهمیت راهبردی ای برخوردار بود که ریاض مدعی شد می خواهد به سوریه نیروی پیاده اعزام کند و اشتون کارتر وزیر دفاع آمریکا نیز از این ادعا اسقبال کرد. ادعایی که هیچوقت عملیاتی نشد و هدفی جز روحیه دادن به تروریست ها و عملیات روانی علیه جبهه مقاومت نداشت.
مهم ترین دستاورد این عملیات قطع ارتباط مستقیم و سهل الوصول تروریست ها در شهر حلب با ترکیه بود. اگر چه تروریست ها همچنان از طریق ادلب با تریکه در ارتباط بودند اما این دو راه هرگز قابل قیاس نبود. راه پیشین که با عملیات نصر بسته شد، بسیار سریع تر، راحت تر و عملیاتی تر بود.
همان روزها سردار قاسم سلیمانی فرمانده نیروی قدس سپاه با حضور در میان رزمندگان جبهه مقاومت که در عملیات نصر2 شرکت داشتند، کار آنان را به کندن درب قلعه خیبر تشبیه کرد. تشبیهی که آن روزها معنای آن چندان روشن نبود. اما رخدادهای دو ماه پیش سوریه به روشنی مشخص کرد چرا وی از چنین تشبیهی استفاده کرد.
آذر ماه امسال -کمتر از یک سال پس از عملیات نصر2- نیروهای مقاومت پس از هفته ها نبرد طاقت فرسا و خانه به خانه، قسمت شرقی حلب را از وجود تروریست ها پاک کردند. عملیاتی که کمر تروریست های اجاره ای در سوریه را شکست و اراده جبهه مقاومت را بر آنان در زمین نبرد و میز مذاکره تحمیل نمود.
دیروز مردم نبل و الزهرا طی مراسمی اولین سالگرد این پیروزی بزرگ را گرامی داشتند. تصویر امام راحل، امام خامنه ای و سیدحسن نصرالله در کنار بشار اسد در این جشن مردمی، پیام های بسیاری دارد. این روزها که مصادف است با دهه مبارک فجر، شعاع این انفجار نور تا فراسوی مرزهای ایران اسلامی رفته است. جار و جنجال های امروز غرب و اذناب منطقه ای آن نیز ناشی از همین پیروزی های پی در پی و چشمگیر است.